خانواده در آخرت | کتابخانه مجازی الفبا

آيا ما در آن دنيا خانواده هایمان را خواهيم شناخت؟

روز قيامت، روز قطع ارتباط‏هاست. روزي كه هيچ كس كمترين كمكي به دوستش نمي‏كند و از هيچ طرف ياري و حمايت نمي‏شود: «يوم لا يغني مولًي عن مولًي شيئاً و لا هم يُنصَرون» دخان/41؛ در اين روز همة اسباب و وسيله‏ها قطع است: «و تقطّعتْ بهم الأسباب» بقره/166؛ همه نقشه‏ها و حيله‏گري‏ها در آن روز نقش بر آب است: «يوم لا يُغني عنهم كيدُهم شيئاً» طور/46؛ رابطه‏هاي خويشاوندي گسسته است: «فلا أنسابَ بينهم يومئذٍ» مؤمنون/101؛ و حتي برادر از برادر مي‏گريزد.
همچنين دوست گرم از حال دوست گرم ديگر نمي‏پرسد: «و لا يَسئل حميمٌ حميماً» معارج/10؛ بنابراين، تنها چيزي كه همراه انسان و نجات بخش اوست و به درد او مي‏خورد كردار اوست؛ اگر كردار كسي، اعمّ از عقايد، اخلاق و اعمال، خالص و سالم بود او را از آسيب قيامت سالم نگه مي‏دارد وگرنه نه، تنها كردار ناسالم به حال انسان سودمند نيست، بلكه انسان را در بند خود مرهون مي‏كند: «كلّ نفسٍ بما كسبتْ رهينةٌ» مدّثر/38؛ [هر كس در گرو كردار و گرفتار اعمال خويش است.] هيچ كس آزاد نيست، مگر صاحبان اعمال ميمون و اخلاق با ميمنت كه از اين گروه به عنوان «اصحاب اليمين» ياد مي‏شود و آنان آزادند. آية الله جوادي آملي،تفسير موضوعي قرآن ج 4 (معاد در قرآن)
اما در بهشت وضعيت از جهاتي متفاوت است و پيوندهاي عاطفي گذشته ادامه مي يابد و خويشان و نزديکان با يکديگر پيوند نزديک و محکمي دارند . خداوند در مورد بهشتيان مي فرمايد : والذين امنوا و اتبعتهم ذريتهم بايمان الحقنا بهم ذريتهم (طور 21) کسانيکه ايمان آمورده و ذريه آنان از ايمانشان پيروي کردند ذريه شان را به ايشان ملحق مي کنيم . (لوح فشرده پرسمان، اداره مشاوره نهاد رهبري، كد: 1/100112156)

پرسمان دانشجویی