تکامل در ادیان | کتابخانه مجازی الفبا

خداوند كه دين اسلام را پذيرفته است، چرا از همان اول اين دين را از طريق انبياء پذيرفته شده از سوي خود، معرفي ننمود؟ ديگر نيازي به يكصد و بيست و چهار هزار پيامبر و آن همه فراز و نشيب ها از زمان پيدايش اديان نبود!

اسلام در قرآن کریم به دو معنی استعمال شده است . 1- به معنی تسلیم شدن در مقابل خداوند متعال 2- به عنوان یک اسم خاص برای آخرین دین الهی .
اسلام به معنی اول ، بر تمام ادیان الهی قابل صدق است ؛چون حقیقت همه ادیان الهی تسلیم در برابر خدا بوده است؛و همه ادیان در اصول اعتقادی و اساسی و اخلاقیات باهم شریک بوده اند و تفاوت آنها تنها دربرخی احکام بوده است و این تفاوت نیز ناشی از تکامل جامعه بشری بوده است ؛ یعنی هرچه جامعه بشری رشد بیشتری می نمود و به احکام تازه تری نیاز پیدا می کرد انبیاء احکام تازه تری می آوردند مثلا در جوامع اولیه که زمین به اندازه کافی برای همه وجود داشته است نزاعی بین مردم بر سر زمین رخ نمی داده است لذا نیازی هم به احکام مالکیت زمین نداشتند اگر در آن زمان خدا احکام مربوط به مالکیت زمین را نازل می کرد امر عبثی بود . یا در جوامع اولیه حکومت وجود نداشته است و مردم به شکل قبیله ای زندگی می کرده اند لذا نیازی به احکام حکومتی هم نداشتند .
بنابراین همه ادیان در اصول اعتقادات و اخلاقیات و بسیاری از احکام باهم مشترک بوده اند و همگی در تسلیم خدا بودن یکی بوده اند لذا از این جهت همه ادیان الهي را پيش از آن كه تحريف و نسخ شوند می توان اسلام نامید کما اینکه خداوند متعال دین دیگر انبیاء را هم اسلام محسوب نموده و انبیاء (ع) را مسلمان نامیده است.
برای روشن شدن مطلب به مواردی از آیات اشاره می کنیم .
1- خداوند متعال دین اسلام را همان دین حضرت ابراهیم دانسته است .
« ( ای محمد ) بگو: پروردگارم مرا به راه راست هدايت كرده؛ آيينى پابرجا و استوار ، همان آيين ابراهيم ؛ كه از آيينهاى خرافى روى برگرداند؛ و از مشركان نبود.
بگو: نماز و تمام عبادات من، و زندگى و مرگ من، همه براى خداوند پروردگار جهانيان است.
همتايى براى او نيست؛ و به همين مأمور شده‏ام؛ و من نخستين مسلمانم!»( انعام / 161-163 )
« اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد! ركوع كنيد، و سجود بجا آوريد، و پروردگارتان را عبادت كنيد، و كار نيك انجام دهيد، شايد رستگار شويد. و در راه خدا جهاد كنيد، و حقّ جهادش را ادا نماييد! او شما را برگزيد، و در دين كار سنگين و سختى بر شما قرار ندارد؛ از آيين پدرتان ابراهيم پيروى كنيد؛ خداوند شما را در كتابهاى پيشين و در اين كتاب آسمانى«مسلمان» ناميد، تا پيامبر گواه بر شما باشد، و شما گواهان بر مردم! پس نماز را برپا داريد، و زكات را بدهيد، و به خدا تمسّك جوييد، كه او مولا و سرپرست شماست! چه مولاى خوب، و چه ياور شايسته‏اى! » ( حج / 76و 78 )

2- حضرت نوح خود را مسلمان نامیده است .
« سرگذشت نوح را بر آنها بخوان! در آن هنگام كه به قوم خود گفت: «اى قوم من! اگر تذكّرات من نسبت به آيات الهى، بر شما سنگين(و غير قابل تحمّل) است، (هر كار از دستتان ساخته است بكنيد.) من بر خدا توكّل كرده‏ام! فكر خود، و قدرت معبودهايتان را جمع كنيد؛ سپس هيچ چيز بر شما پوشيده نماند؛ (تمام جوانب كارتان را بنگريد؛) سپس به حيات من پايان دهيد، و(لحظه‏اى) مهلتم ندهيد! (امّا توانايى نداريد!)
و اگر از قبول دعوتم روى بگردانيد، (كار نادرستى كرده‏ايد؛ چه اينكه) من از شما مزدى نمى‏خواهم؛ مزد من، تنها بر خداست! و من مأمورم كه از مسلمين باشم!» ( یونس / 71 و 72 )
3- فرعون دین موسی (ع) را اسلام می خواند.
« (سرانجام) بنى اسرائيل را از دريا[ رود عظيم نيل‏] عبور داديم؛ و فرعون و لشكرش از سر ظلم و تجاوز، به دنبال آنها رفتند؛ هنگامى كه غرقاب دامن او را گرفت، گفت: «ايمان آوردم كه هيچ معبودى، جز كسى كه بنى اسرائيل به او ايمان آورده‏اند، وجود ندارد؛ و من از مسلمين هستم!» (یونس/90)
4- فرشتگان خانواده حضرت لوط را مسلمان نامیدند.
« (ابراهيم) گفت: مأموريت شما چيست اى فرستادگان(خدا)؟
گفتند: ما به سوى قوم مجرمى فرستاده شده‏ايم ، تا بارانى از«سنگ- گِل» بر آنها بفرستيم؛ سنگهايى كه از ناحيه پروردگارت براى اسرافكاران نشان گذاشته شده است! ما مؤمنانى را كه در آن شهرها(ى قوم لوط) زندگى مى‏كردند(قبل از نزول عذاب) خارج كرديم،
ولى جز يك خانواده مسلمان در تمام آنها نيافتيم! » ( ذاریات / 31-36 )
5- حضرت یوسف (ع) دین خود را اسلام نامیده است .
« ( یوسف گفت ) پروردگارا! بخشى(عظيم) از حكومت به من بخشيدى، و مرا از علم تعبير خوابها آگاه ساختى! اى آفريننده آسمانها و زمين! تو ولىّ و سرپرست من در دنيا و آخرت هستى، مرا مسلمان بميران؛ و به صالحان ملحق فرما!» (یوسف / 101)
6- حضرت ابراهیم مسلمان بود .
« ابراهيم نه يهودى بود و نه نصرانى؛ بلكه موحّدى خالص و مسلمان بود؛ و هرگز از مشركان نبود. » (آل عمران /67)
بنابراین وقتی خداوند خداوند متعال می فرماید : « دين در نزد خدا، اسلام(تسليم بودن در برابر حق) است. و كسانى كه كتاب آسمانى به آنان داده شد، اختلافى(در آن) ايجاد نكردند، مگر بعد از آگاهى و علم، آن هم به خاطر ظلم و ستم در ميان خود؛ و هر كس به آيات خدا كفر ورزد، (خدا به حساب او مى‏رسد؛ زيرا) خداوند، سريع الحساب است. » (آل عمران /19)
مراد این نیست که ادیان قبلی اسلام نبوده اند بلکه مراد این است که دین در نزد خدا تنها یکی است و آن اسلام است و تمام ادیان مصدق و مؤیّد همدیگرند و تعارض و اختلافی باهم ندارند . لکن نصارا و یهودیان دین خود را تحریف نمودند و تعارض و اختلاف دین اسلام با ادیان قبلی با این ادیان تحریف شده است نه با دین واقعی حضرت موسی و حضرت عیسی (ع). اگر تورات و انجیل تحریف نمی شدند، هیچ تعارضی بین آنها و قرآن به وجود نمی آمد . حتی برخی از علمای شیعه معتقدند که اگر کتب آسمانی قبلی می ماندند آنها نیز حجت شرعی بودند و بر اساس اجتهاد به آنها نیز عمل می شد.اگر آن کتب باقی بودند به حکم همان کتب پیروان آنها باید به دین پیامبر خاتم نیز ایمان می آوردند.

پرسمان دانشجویی