مسأله ی کیفر مجرمین در اسلا م با کیفر در قوانین جزایی بشری تفاوت اساسی دارد در اسلام گریز از کیفر معنی ندارد وهیچ جرمی بی کیفر نمی ماند مگر این که شخص مستحق عفو باشد. کیفر دنیوی برای کسی که با اختیار تن به مجازات بدهد وتوبه نیز بکند تطهیر کننده است واگرمجرم بدون اختیار گرفتار مجازات دنیوی شود وتوبه هم نکند کیفر اخروی هم خواهد داشت .واگر مجرم از کیفر دنیوی فرار کند افزون بر مجازات جرمش به خاطر فرار از کیفر دنیوی نیز مجازات خواهد شد ؛و مسأله کیفر مجرمین ربط چندانی به مسأله رجعت ندارد چرا که رجعت برای عموم نیست .کیفر دنیوی دراصل برای حفظ نظام اجتماع است وکیفر رجعت کنندگان تأثیر چندانی دراین امر ندارد وبیشتر نوعی امتحان برای برخی و نوعی هشدار برای برخی دیگر است . همچنین ظهور نوعی معجزه نیز هست.
مسأله رجعت از عقائد مسلم شيعه است که روايات فراواني در مورد آن از اهل بيت(ع) صادر شده است. تنها در کتاب بحارالانوار بيش از 160 روايات در باب رجعت نقل شده است و اينها غير از رواياتي است که به صورت غيرصريح ، مسأله رجعت را بيان کرده اند. در اين روايات آمده است که بعد از ظهور امام زمان(عج) حضرت عيسي، پيامبراکرم(ص) و ائمه اطهار(ع) و مؤمنين محض و کفار محض رجعت خواهند نمود. البته رجعت اين افراد همزمان نخواهد بود. در اين روايات بيان شده که رجوع کفار محض(ائمه الکفر که باعث انحراف عمومي شده اند) براي اين است که مجازات آنها کامل شود و از مجازات دنيوي و اخروي به طور کامل برخوردار شوند؛ و شايد اين کار براي مردمان عصر ظهور نتايج تربیتی نيز داشته باشد. همين طور از برخي روايات استفاده مي شود که رجعت برخي از اين کفار وسیله ای برای امتحان پيروان آنها در عصر ظهور نيزخواهد بود.لذا هدف اصلی مسألهرجعت کیفر دادن نیست.
بازگشت مؤمنين محض نيز براي اين است که به بهره کامل از زندگي نائل شوند. اگر اين افراد با مرگ عادي از دنيا رفته اند باز مي گردند تا در رکاب امام معصوم به فوز شهادت نائل شوند و اگر با شهادت از دنيا رفته اند باز مي گردند تا با مرگ طبيعي از دنيا رحلت کنند. در رواياتِ رجعت، اهل بيت(ع) مطالب فوق را با استناد به آيات قرآني بيان کرده اند که در آخراین نامه بخشي از اين روايات را خدمت شما عرضه مي داريم و مابقي را در آدرسي که خدمت شما ارائه مي کنيم مشاهده مي فرماييد.
در اين روايات به امکان وقوع رجعت نيز استدلال شده است. در قرآن کريم شواهد فراواني وجود دارد که اصل بازگشت مردگان را به دنيا تأييد مي کند مثل رجعت اصحاب کهف، رجعت مردگاني که بدست حضرت عيسي(ع) زنده مي شدند و نيز رجعت گروهي از بني اسرائيل که به قهر الهي و توسط رعد و برق مردند و دوباره زنده شدند و نيز جريان زنده شدن حضرت عزير و زنده شدن پرندگاني که حضرت ابراهيم آنها را سر بريد و قطعه، قطعه کرد. از نظر فلسفي نيز بازگشت روح به بدن، ممکن است، البته به اين شرط که شخص با اجل حتمي نمرده باشد و کمتر انساني است که با اجل حتمي بمیر د.
د.
------------------------------------------------------------------
« و اذ قلتم یا موسی لن نؤمن لک حتی نری الله جهرة فاخذتکم الصاعقة و انتم تنصرون ثم بعثناکم من بعد موتکم لعلکم تشکرون
به یاد آورید آن زمان را که گفتید از موسی ما به تو ایمان نخواهیم آورد تا آن که خداوند یکتا را، آشکارا ببینیم پس صاعقه ای شما را درگرفت درحالی که می نگریستید سپس شما را بعد از مرگتان برانگیختیم شاید سپاسگذار باشید.»(بقره 55)
------------------------------------------------------------------------------------------------
«و اذ قتلتم نفسا فادارأتم فیها والله مخرج ما کنتم تکتمون فقلنا اضربوه ببعضها کذلک یحیی الله الموتی و یریکم آیاته لعلکم تعقلون» (سوره بقره، آیه 72 و 73).
«یاد آورید آن هنگام را که انسانی را کشتید و درباره قاتل او اختلاف کردید و حال آن که خدا ظاهر کننده آن چیزی است که شما پوشیده می داشتید. پس گفتیم بخشی از آن گاو را به قسمتی از او بزنید این چنین خدای یکتا مردگان را زنده می کند و نشانه خود را به شما می نمایاند شاید خرد خویش را به کار گیرید.»
-----------------------------------------------------------------------------------------------
الم تر الی الذین خرجوا من دیارهم و هم الوف حذر الموت فقال لهم الله موتوا ثم احیاهم (سوره بقره، آیه 243)
آیا آن کسانی را ننگریستی که هزاران تن بودند و به منظور فرار از مرگ از شهرهای خود رانده شدند. پس خدا به ایشان گفت بمیرید سپس آنان را زنده کرد.
-----------------------------------------------------------------------------------------------
او کالذی مر علی قریه و هی خاویه علی عروشها قال انی یحیی هذه الله بعد موتها فاماته الله ماته عام ثم بعثه (سوره بقره، آیه 259)
یا مانند آن کس که بر روستایی گذشت در حالی که پیکره آن روستا از هم گسسته و پایه هایش فرو ریخته بود (با خود) گفت: خدای یکتا، اینان را چگونه بعد از مردنشان زنده می کند؟ پس خداوند او را به مدت صد سال میراند سپس وی را برانگیخت
------------------------------------------------------------------------------------------------
واحیی الموتی باذن الله
و مردگان را به اذن خدای یکتا زنده می کنم (سوره آل عمران، آیه 49)
------------------------------------------------------------------------------------------------
. و اذ قال الله یا عیسی ابن مریم اذکر نعمتی علیک و علی والدتک اذ ایدتک بروح القدس تکلم الناس فی المهد و کهلاً... و اذ تخرج الموتی باذنی و اذ کففت بنی اسرائیل عنک اذ جئتهم بالبینات
به یاد آور آن هنگام را که خدای یکتا فرمود: ای عیسی پسر مریم نعمت مرا بر خودت و بر مادرت به خاطر آور آن زمانی که تو را به وسیله روح القدس یاری کردم و در گهواره و به هنگام خردسالی با مردم، سخن گفتی... و آن گاه که مردگان را به اذن من زنده می نمودی و آن هنگام که بنی اسرائیل را از آزار رساندن به تو بازداشتم درآن زمان که تو با دلایل آشکار نزد ایشان آمدی. (سوره مائده، آیه 110)
برخی از روایات رجعت
-----------------------------------------
وَ قَدْ رُوِيَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع أَنَّهُ قَالَ إِنَّمَا يُسْأَلُ فِي قَبْرِهِ مَنْ مَحَضَ الْإِيمَانَ مَحْضاً أَوْ مَحَضَ الْكُفْرَ مَحْضاً فَأَمَّا مَا سِوَى هَذَيْنِ فَإِنَّهُ يُلْهَى عَنْهُ وَ قَالَ فِي الرَّجْعَةِإِنَّمَا يَرْجِعُ إِلَى الدُّنْيَا عِنْدَ قِيَامِ الْقَائِمِ ع مَنْ مَحَضَ الْإِيمَانَ مَحْضاً أَوْ مَحَضَ الْكُفْرَ مَحْضاً فَأَمَّا مَا سِوَى هَذَيْنِ فَلَا رُجُوعَ لَهُمْ إِلَى يَوْمِ الْمَآبِ
(بحارالأنوار ج : 6 ص : 254و253)
--------------------------------------------
147- فس، [تفسير القمي] يا أَيُّهَا الْمُدَّثِّرُ قَالَ تَدَثَّرَ الرَّسُولُ ص فَالْمُدَّثِّرُ يَعْنِي الْمُتَدَثِّرَ بِثَوْبِهِ قُمْ فَأَنْذِرْ قَالَ هُوَ قِيَامُهُ فِي الرَّجْعَةِ يُنْذِرُ فِيهَا قَوْلُهُ وَ ثِيابَكَ فَطَهِّرْ قَالَ تَطْهِيرُهَا تَشْمِيرُهَا وَ يُقَالُ شِيعَتُنَا يُطَهِّرُونَ وَ الرُّجْزَ فَاهْجُرْ الرُّجْزُ الْخَبِيثُ
وَ فِي رِوَايَةِ أَبِي الْجَارُودِ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ ع فِي قَوْلِهِ تَعَالَى وَ لا تَمْنُنْ تَسْتَكْثِرُ لَا تُعْطِي الْعَطِيَّةَ تَلْتَمِسُ أَكْثَرَ مِنْهَا
بيان قوله و يقال شيعتنا يطهرون لعل المعنى أن الثياب كناية عن الشيعة فأمر ص بتطهيرهم عن الذنوب و الأخلاق الذميمة كما قالوا ع لشيعتهم في مواطن أنتم الشعار دون الدثار
148- فس، [تفسير القمي] قَوْلُهُ ذَرْنِي وَ مَنْ خَلَقْتُ وَحِيداً فَإِنَّهَا نَزَلَتْ فِي الْوَلِيدِ بْنِ الْمُغِيرَةِ وَ كَانَ شَيْخاً كَبِيراً مُجَرَّباً مِنْ دُهَاةِ الْعَرَبِ وَ كَانَ مِنَ الْمُسْتَهْزِءِينَ بِرَسُولِ اللَّهِ ص
( بحارالأنوار ج : 9 ص : 244)
--------------------------------------------------
15- فس، [تفسير القمي] إِنَّا لَنَنْصُرُ رُسُلَنا وَ الَّذِينَ آمَنُوا فِي الْحَياةِ الدُّنْيا وَ هُوَ فِي الرَّجْعَةِ إِذَا رَجَعَ رَسُولُ اللَّهِ وَ الْأَئِمَّةُ ع
ِ
( بحارالأنوار ج : 11 ص : 27)
-------------------------------------------------- أَخْبَرَنَا أَحْمَدُ بْنُ إِدْرِيسَ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ عُمَرَ بْنِ عَبْدِ الْعَزِيزِ عَنْ جَمِيلٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ قُلْتُ قَوْلُ اللَّهِ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى إِنَّا لَنَنْصُرُ رُسُلَنا وَ الَّذِينَ آمَنُوا فِي الْحَياةِ الدُّنْيا وَ يَوْمَ يَقُومُ الْأَشْهادُ قَالَ ذَاكَ وَ اللَّهِ فِي الرَّجْعَةِ أَ مَا عَلِمْتَ أَنَّ أَنْبِيَاءَ كَثِيرَةً لَمْ يُنْصَرُوا فِي الدُّنْيَا وَ قُتِلُوا وَ الْأَئِمَّةَ مِنْ بَعْدِهِمْ قُتِلُوا وَ لَمْ يُنْصَرُوا فِي الدُّنْيَا وَ ذَلِكَ فِي الرَّجْعَةِ وَ قَالَ عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ الْأَشْهَادُ الْأَئِمَّةُ قَوْلُهُ وَ آثاراً فِي الْأَرْضِ يَقُولُ أَعْمَالًا فِي الْأَرْضِ
( بحارالأنوار ج : 11 ص : 27)
-------------------------------------------------- 6- فس، [تفسير القمي] وَ لَقَدْ آتَيْنا داوُدَ إِلَى قَوْلِهِ الْمُؤْمِنِينَ قَالَ إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ أَعْطَى دَاوُدَ وَ سُلَيْمَانَ مَا لَمْ يُعْطَ أَحَداً مِنْ أَنْبِيَاءِ اللَّهِ مِنَ الْآيَاتِ عَلَّمَهُمَا مَنْطِقَ الطَّيْرِ وَ أَلَانَ لَهُمَا الْحَدِيدَ وَ الصُّفْرَ مِنْ غَيْرِ نَارٍ وَ جُعِلَتِ الْجِبَالُ يُسَبِّحْنَ مَعَ دَاوُدَ وَ أَنْزَلَ عَلَيْهِ الزَّبُورَ فِيهِ تَوْحِيدٌ وَ تَمْجِيدٌ وَ دُعَاءٌ وَ أَخْبَارُ رَسُولِ اللَّهِ وَ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْهِمَا وَ الْأَئِمَّةِ ع وَ أَخْبَارُ الرَّجْعَةِ وَ ذِكْرُ الْقَائِمِ ع لِقَوْلِهِ وَ لَقَدْ كَتَبْنا فِي الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الْأَرْضَ يَرِثُها عِبادِيَ الصَّالِحُون
بحارالأنوار ج : 14 ص : 3
-------------------------------------------------- 34- فس، [تفسير القمي] يا أَيُّهَا الْمُزَّمِّلُ قَالَ هُوَ النَّبِيُّ ص كَانَ يَتَزَمَّلُ بِثَوْبِهِ وَ يَنَامُ
يا أَيُّهَا الْمُدَّثِّرُ قَالَ تَدَثَّرَ الرَّسُولُ فَالْمُدَّثِّرُ يَعْنِي الْمُتَدَثِّرَ بِثَوْبِهِ قُمْ فَأَنْذِرْ هُوَ قِيَامُهُ فِي الرَّجْعَةِ يُنْذِرُ فِيهَا
بحارالأنوار ج : 16 ص : 97و96
--------------------------------------------------53- فس، [تفسير القمي] أَبِي عَنْ حَمَّادٍ عَنْ حَرِيزٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ ع قَالَ سُئِلَ عَنْ جَابِرٍ فَقَالَ رَحِمَ اللَّهُ جَابِراً بَلَغَ مِنْ فِقْهِهِ أَنَّهُ كَانَ يَعْرِفُ تَأْوِيلَ هَذِهِ الْآيَةِ إِنَّ الَّذِي فَرَضَ عَلَيْكَ الْقُرْآنَ لَرادُّكَ إِلى مَعادٍ يَعْنِي الرَّجْعَةَ
بحارالأنوار ج : 22 ص : 99
--------------------------------------------------فَقَالَ الْمَأْمُونُ يَا أَبَا الْحَسَنِ فَمَا تَقُولُ فِي الرَّجْعَةِ فَقَالَ الرِّضَا ع إِنَّهَا الْحَقُّ وَ قَدْ كَانَتْ فِي الْأُمَمِ السَّالِفَةِ وَ نَطَقَ بِهَا الْقُرْآنُ وَ قَدْ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص يَكُونُ فِي هَذِهِ الْأُمَّةِ كُلُّ مَا كَانَ فِي الْأُمَمِ السَّالِفَةِ حَذْوَ النَّعْلِ بِالنَّعْلِ وَ الْقُذَّةِ بِالْقُذَّةِ وَ قَالَ ع إِذَا خَرَجَ الْمَهْدِيُّ مِنْ وُلْدِي نَزَلَ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ ع فَصَلَّى خَلْفَهُ وَ قَالَ ع بَدَأَ الْإِسْلَامُ غَرِيباً وَ سَيَعُودُ غَرِيباً فَطُوبَى لِلْغُرَبَاء
بحارالأنوار ج : 25 ص : 136و135
-------------------------------------------------- سَنَسِمُهُ عَلَى الْخُرْطُومِ قَالَ فِي الرَّجْعَةِ إِذَا رَجَعَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلَامَ وَ يَرْجِعُ أَعْدَاؤُهُ فَيَسِمُهُمْ بِمِيسَمٍ مَعَهُ كَمَا تُوسَمُ الْبَهَائِمُ عَلَى الْخَرَاطِيمِ الْأَنْفُ وَ الشَّفَتَانِ.
بحارالأنوار ج : 30 ص :166
-------------------------------------------
163- فس، [تفسير القمي] قُتِلَ الْإِنْسانُ ما أَكْفَرَهُ قَالَ هُوَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ ع قَالَ ما أَكْفَرَهُ أَيْ مَا ذَا فَعَلَ وَ أَذْنَبَ حَتَّى قَتَلُوهُ ثُمَّ قَالَ مِنْ أَيِّ شَيْءٍ خَلَقَهُ مِنْ نُطْفَةٍ خَلَقَهُ فَقَدَّرَهُ ثُمَّ السَّبِيلَ يَسَّرَهُ قَالَ يَسَّرَ لَهُ طَرِيقَ الْخَيْرِ ثُمَّ أَماتَهُ فَأَقْبَرَهُ ثُمَّ إِذا شاءَ أَنْشَرَهُ قَالَ فِي الرَّجْعَةِ كَلَّا لَمَّا يَقْضِ ما أَمَرَهُ أَيْ لَمْ يَقْضِ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ ع مَا قَدْ أَمَرَهُ وَ سَيَرْجِعُ حَتَّى يَقْضِيَ مَا أَمَرَهُ
بحارالأنوار ج : 36 ص : 174
-------------------------------------------------- أَخْبَرَنَا أَحْمَدُ بْنُ إِدْرِيسَ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِي نَصْرٍ عَنْ جَمِيلِ بْنِ دَرَّاجٍ عَنْ أَبِي سَلَمَةَ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ ع قَالَ سَأَلْتُهُ عَنْ قَوْلِ اللَّهِ قُتِلَ الْإِنْسانُ ما أَكْفَرَهُ قَالَ نَعَمْ نَزَلَتْ فِي أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ ع ما أَكْفَرَهُ يَعْنِي بِقَتْلِكُمْ إِيَّاهُ ثُمَّ نَسَبَ أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ ع فَنَسَبَ خَلْقَهُ وَ مَا أَكْرَمَهُ اللَّهُ بِهِ فَقَالَ مِنْ أَيِّ شَيْءٍ خَلَقَهُ يَقُولُ مِنْ طِينَةِ الْأَنْبِيَاءِ خَلَقَهُ فَقَدَّرَهُ لِلْخَيْرِ ثُمَّ السَّبِيلَ يَسَّرَهُ يَعْنِي سَبِيلَ الْهُدَى ثُمَّ أَماتَهُ مِيتَةَ الْأَنْبِيَاءِ ثُمَّ إِذا شاءَ أَنْشَرَهُ قُلْتُ مَا قَوْلُهُ إِذا شاءَ أَنْشَرَهُ قَالَ يَمْكُثُ بَعْدَ قَتْلِهِ فِي الرَّجْعَةِ فَيَقْضِي مَا أَمَرَهُ فَلْيَنْظُرِ الْإِنْسانُ إِلى طَعامِهِ أَنَّا صَبَبْنَا الْماءَ صَبًّا إِلَى قَوْلِهِ وَ قَضْباً قَالَ الْقَضْبُ الْقَتُّ قَوْلُهُ وَ حَدائِقَ غُلْباً أَيْ بَسَاتِينَ مُلْتَفَّةً مُجْتَمِعَةً قَوْلُهُ وَ فاكِهَةً وَ أَبًّا قَالَ الْأَبُّ الْحَشِيشُ لِلْبَهَائِمِ مَتاعاً لَكُمْ وَ لِأَنْعامِكُمْ فَإِذا جاءَتِ الصَّاخَّةُ أَيِ الْقِيَامَةُ قَوْلُهُ لِكُلِّ امْرِئٍ مِنْهُمْ يَوْمَئِذٍ شَأْنٌ يُغْنِيهِ قَالَ شُغُلٌ يَشْغَلُ بِهِ عَنْ غَيْرِهِ ثُمَّ ذَكَرَ عَزَّ وَ جَلَّ الَّذِينَ تَوَلَّوْا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ ع وَ تَبَرَّءُوا مِنْ أَعْدَائِهِ فَقَالَ وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ مُسْفِرَةٌ ضاحِكَةٌ مُسْتَبْشِرَةٌ ثُمَّ ذَكَرَ أَعْدَاءَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ عَلَيْها غَبَرَةٌ تَرْهَقُها قَتَرَةٌ فَقْرٌ مِنَ الْخَيْرِ وَ الثَّوَابِ أُولئِكَ هُمُ الْكَفَرَةُ الْفَجَرَةُ
بحارالأنوار ج : 36 ص : 174
--------------------------------------------------وَ لَنُذِيقَنَّهُمْ مِنَ الْعَذابِ الْأَدْنى دُونَ الْعَذابِ الْأَكْبَرِ قَالَ الصَّادِقُ ع الْعَذَابُ الْأَدْنَى عَذَابُ الرَّجْعَةِ وَ الْعَذَابُ الْأَكْبَرُ عَذَابُ يَوْمِ الْقِيَامَةِ الَّذِي
بحارالأنوار ج : 53 ص : 24
--------------------------------------------------5- خص، [منتخب البصائر] سَعْدٌ عَنِ ابْنِ يَزِيدَ وَ ابْنِ أَبِي الْخَطَّابِ وَ الْيَقْطِينِيِّ وَ إِبْرَاهِيمَ بْنِ مُحَمَّدٍ جَمِيعاً عَنِ ابْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنِ ابْنِ أُذَيْنَةَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الطَّيَّارِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع فِي قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ يَوْمَ نَحْشُرُ مِنْ كُلِّ أُمَّةٍ فَوْجاً فَقَالَ لَيْسَ أَحَدٌ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ قُتِلَ إِلَّا سَيَرْجِعُ حَتَّى يَمُوتَ وَ لَا أَحَدٌ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ مَاتَ إِلَّا سَيَرْجِعُ حَتَّى يُقْتَلَ
--------------------------------------------------
8- خص، [منتخب البصائر] سَعْدٌ عَنِ ابْنِ أَبِي الْخَطَّابِ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْمُغِيرَةِ عَمَّنْ حَدَّثَهُ عَنْ جَابِرِ بْنِ يَزِيدَ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ ع قَالَ سُئِلَ عَنْ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ لَئِنْ قُتِلْتُمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَوْ مُتُّمْ فَقَالَ يَا جَابِرُ أَ تَدْرِي مَا سَبِيلُ اللَّهِ قُلْتُ لَا وَ اللَّهِ إِلَّا إِذَا
سَمِعْتُ مِنْكَ فَقَالَ الْقَتْلُ فِي سَبِيلِ عَلِيٍّ ع وَ ذُرِّيَّتِهِ فَمَنْ قُتِلَ فِي وَلَايَتِهِ قُتِلَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَ لَيْسَ أَحَدٌ يُؤْمِنُ بِهَذِهِ الْآيَةِ إِلَّا وَ لَهُ قَتْلَةٌ وَ مَيْتَةٌ إِنَّهُ مَنْ قُتِلَ يُنْشَرُ حَتَّى يَمُوتَ وَ مَنْ مَاتَ يُنْشَرُ حَتَّى يُقْتَلَ
بحارالأنوار ج : 53 ص : 40 و41
--------------------------------------------------قَالَ إِنَّ أَوَّلَ مَنْ يَرْجِعُ لَجَارُكُمُ الْحُسَيْنُ ع فَيَمْلِكُ حَتَّى تَقَعَ حَاجِبَاهُ عَلَى عَيْنَيْهِ مِنَ الْكِبَرِ
بحارالأنوار ج : 53 ص : 44
--------------------------------------------------
خص، [منتخب البصائر] سعد عن أحمد بن محمد مثله
29- فس، [تفسير القمي] قَوْلُهُ وَ حَرامٌ عَلى قَرْيَةٍ أَهْلَكْناها أَنَّهُمْ لا يَرْجِعُونَ فَإِنَّهُ حَدَّثَنِي أَبِي عَنِ ابْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنِ ابْنِ سِنَانٍ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ وَ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ وَ أَبِي جَعْفَرٍ ع قَالَا كُلُّ قَرْيَةٍ أَهْلَكَ اللَّهُ أَهْلَهُ بِالْعَذَابِ لَا يَرْجِعُونَ فِي الرَّجْعَةِ فَهَذِهِ الْآيَةُ مِنْ أَعْظَمِ الدَّلَالَةِ فِي الرَّجْعَةِ لِأَنَّ أَحَداً مِنْ أَهْلِ الْإِسْلَامِ لَا يُنْكِرُ أَنَّ النَّاسَ كُلَّهُمْ يَرْجِعُونَ إِلَى الْقِيَامَةِ مَنْ هَلَكَ وَ مَنْ لَمْ يَهْلِكْ فَقَوْلُهُ لا يَرْجِعُونَ عَنَى فِي الرَّجْعَةِ فَأَمَّا إِلَى الْقِيَامَةِ يَرْجِعُونَ حَتَّى يَدْخُلُوا النَّارَ
بحارالأنوار ج : 53 ص : 52
-----------------------------------------------------------------------
جهت مطالعه بيشتر:
- بحارالانوار، ج53، باب29(باب الرجعة، ص39-145)
- رجعت در انديشه شيعي، آيه الله محمد هادي معرفت
- رجعت، محمدرضا ضميري
- رجعت از ديدگاه عقل، قرآن، حديث؛ حسن طارمي
- مهدي و مسأله رجعت، آيه الله سيد ابوالحسن مولانا
- مهدي موعود(روايات مهدويت بحارالانور،) مترجم: علي دواني
- سايت
www.mahdisearch.com (بعد از ورود به اين سايت، روي عنوان «کتاب و کتابخانه» کليک کنيد و در صفحه باز شده روي عنوان «کتابها» کليک کنيد. دو کتاب رجعت و رجعت انديشه شيعي را مي توانيد از اين سايت دانلود نماييد.
- سايت
www.balagh.net/persian در اين سايت در قسمت جستجو اگر واژه «رجعت» را جستجو کنيد. به چندين کتاب الکترونيکي در زمينه رجعت دست خواهيد يافت همچنين با جستجوي «رجعت از ديدگاه عقل» کتاب حسن طارمي را مي توانيد دنلود نماييد.