جسدهاي تشريح | کتابخانه مجازی الفبا

جسدهايي که در دانشگاه تشريح مي شوند فشار قبر دارند؟ روحشان کجاست؟

فشار قبر در اين قبر خاكي رخ نمي دهد ; بلكه در جايي است كه روح در آن قرار دارد. براي فهم اين مطلب , توجه به عالم خواب بسيار راهگشا است . وقتي شخصي ده ها حادثه تلخ و شيرين را در خواب مشاهده مي كند, حقيقتا متائثر و يا خوشحال مي شود ; حال آن كه جسم او در جاي خود ثابت است . فشار قبر و عذاب هاي آن نيز, در حقيقت از آن روح است و در عالمي ديگر صورت مي گيرد و آن قبري كه باغي از باغ هاي بهشت و يا حفره اي از حفره هاي دوزخ است , اين قبر خاكي نيست ... .«عالم برزخ» داراى احكام، آثار و معيارهايى غير از احكام و آثار نظام دنيوى است. ازاين‏رو انسان با ورود به «عالم برزخ» با نظام و معيارهاى جديد و ناشناخته‏اى مواجه مى‏شود. انسانى كه در زندگى دنيايى، موفق به تجريد و انقطاع نشده و اسير دنيا و تعلقات آن است، با داخل شدن به برزخ و مواجه شدن با آن احكام و آثار، نه تنها با يك نظام ناشناخته روبه‏رو مى‏شود؛ بلكه با از دست دادن مأنوس‏هاى دنيايى، در وحشت مى‏افتد و با فقدان آنچه كه او با آنها مأنوس بوده و تنهايى خود را با آنها جبران مى‏كرد و هستى و بقاى خود را با آنها و در آنها مى‏ديد؛ در فشار قرار مى‏گيرد. اين فشار توصيف كردنى نيست؛ وضعيتى معلق توأم با وحشت و غربت. گويى در معرض خطر قرار گرفته و مثل اين كه خود را ندارد و در حال از دست دادن خويش است. اين وضعيت و حالات در بدو ورود، دست به دست هم داده و دهشت، وحشت، سختى و فشار به خصوصى را براى انسان پيش مى‏آورد. «فشار برزخى» يك مسأله عمومى است و هر انسانى با آن مواجه خواهد شد؛ مگر براى ارباب معنا، مهذّبين، اهل انقطاع و مجاهدان جهاد اكبر كه به مجرد انتقال از دنيا، با بهجت و سرور خاصى به نظامى كه با تمام وجود مشتاق آن بوده و به سوى آن كشيده مى‏شدند، وارد مى‏شوند و به شهود جمال وجه حق - كه مجذوب آن بودند - بيش از پيش نائل مى‏آيند و با كنار گذاشتن حجاب ماده و بدن، بزرگ‏ترين مانع را از سر راه خود در طلب مقصود بر مى‏دارند. اما غير از اينان همه با فشار برزخى روبه‏رو خواهند شد؛ هر چند نوع و كيفيت فشار - با توجه به مراتب انسان‏ها - متفاوت خواهد بود؛ چرا كه فردى كه اُنس و تعلق فراوانى به دنيا دارد، ألفتى با آخرت نخواهد داشت و همواره در حال فرار از آخرت و مأنوسات آن بوده، از وحشت، اضطراب، سختى‏ها و فشار برزخى بيشتر نصيب خواهد برد. و در مقابل كسى كه ارتباط كمى با دنيا دارد و همواره از دنيا رو به سوى آخرت فرار مى‏كرده و گرايش به عوالم بالا و ارزش‏هاى والاتر داشته است؛ از فشار اول برزخ، كمتر برخوردار خواهد شد و به آسانى و با سرعت و بدون تكلّف، دنيا و آنچه را در آن بوده، فراموش كرده از آن منقطع خواهد شد و با آن نظام آشنا شده و از نعمت‏هاى برتر آن بهره‏مند خواهد شد و به راه خود ادامه خواهد داد؛ به صورتى كه گويا با خلاص شدن از نظام پست دنيوى، از زندان رهايى يافته و پر و بالش براى پرواز و صعود باز شده است. البته با انس پيدا كردن به نظام جديد برزخى و برطرف شدن ألفت به دنيا و امور دنيايى، آن قسمت از فشارهايى كه از اين جهت در برزخ وجود داشت، برطرف مى‏شود. همچنين با از ميان رفتن برخى از آلودگى‏ها و ناپاكى‏ها، فشارهايى نيز كه از اين ناحيه در برزخ بوده، مرتفع مى‏شود. همين طور با اُنس روح با نظام برزخى و كم شدن ارتباط روح و بدن مادى و انصراف روح به عالم، احكام و آثار برزخ و اصل توجّه روح به مسائل برزخ، فشارهايى كه از ناحيه اضطراب و دهشت از جهت ناآشنا بودن به نظام جديد، رخت برخواهد بست. بنابراين سختى‏ها و فشارهاى برزخى، به مرور كم و برطرف مى‏شود. البته اين در صورتى است كه روح در زندگى دنيايى خود، در صراط مستقيم باشد. اما اگر روح در زندگى دنيايى، آلودگى‏هاى زيادى داشته باشد و به بيان ديگر اگر عصيان‏ها و طغيان‏هاى ارواح به ظاهر مؤمن - به مقتضاى نظام برزخى و ا حكام خاص آن - بيش از حد بوده و در مجموع انجذاب به سوى حضرت حق، بر جانب آلودگى‏ها حاكم نباشد، در اين صورت نتيجه عصيان‏ها را در برزخ ديده و در عذاب برزخى قرار خواهد گرفت و اين عذاب‏ها، سختى‏ها، گرفتارى‏ها و فشارها تا آخر نظام برزخى ادامه خواهد داشت. روايات نيز به فشار برزخى و عموميت آن اشارات دقيق و فراوانى دارد كه به ذكر يك نمونه اكتفا مى‏شود: ابى بصير مى‏گويد: «به امام صادق(ع) عرض كردم: «آيا كسى از سختى‏ها و فشار قبر [ برزخ‏] نجات مى‏يابد و [ محفوظ مى‏ماند؟]» امام صادق(ع) [ در پاسخ ]فرمود: «از فشار برزخ به خدا پناه مى‏بريم، چقدر اندك‏اند كسانى كه از فشار قبر نجات مى‏يابند [ و به آن گرفتار نمى‏شوند]»... . سپس [ امام صادق(ع) در ادامه ]فرمود: «رسول اكرم(ص) در تشيع جنازه سعد - در حالى كه هفتاد هزار ملك جنازه وى را تشييع مى‏كردند - شركت كرد و سر به آسمان بلند نمود [ و نظرى به آسمان انداخت‏] و سپس فرمود: «آيا شخصى مانند سعد هم فشار و سختى‏هاى قبر [ برزخى‏] را مى‏بيند؟!».منظور آن است كه رسول اكرم(ص) سعد را در فشار ديد و با تعجب چنين فرمود. امام صادق(ع) فرمود: «پناه بر خدا، اين فشار به خاطر بدخويى و كج خلقى او بر خانواده‏اش بود...».«عن ابى بصير قال: قلت لابى عبدالله(ع): أيفلت من ضغطة القبر احد؟ قال: فقال: نعوذ بالله منها. ما أقل من يفلت من ضغطة القبر! قال: و ان رسول الله صلى الله عليه و آله خرج فى جنازة سعد و قد شيعه سبعون الف ملك فرفع رسول الله صلى الله عليه و آله رأسه الى السماء ثم قال: مثل سعد يضّم؟ قال: قلت: جعلت فداك انّا نحدّث انّه كان يستّخفّ بالبول، فقال: معاذاللّه انّما كان من زعارة فى خلقه على اهله...»؛ (بحارالانوار، ج 6، ص 261، ح 102). و براى مطالعه بيشتر در اين خصوص ر.ك: عروج روح، صص 76-80 و معاد يا بازگشت بسوى خدا، ج اوّل، صص 270-276.

پرسمان دانشجویی