قضا و قدر | کتابخانه مجازی الفبا

در امور زندگى تا چه اندازه مى‏توان به قضا و قدر معتقد بود؟

ما بايد در تمام شؤون زندگي به قضا و قدر الهي اعتقاد داشته باشيم. مهم اين است كه تصور ما از قضا و قدر تصور صحيح و درستي باشد. ما در اينجا فقط به دو نكته مهم پيرامون اين مسأله اشاره مي‏كنيم.

اول: يكي از مظاهر قضا و قدر اختيار انسان است؛ يعني، قضاي الهي بر اين تعلق گرفته كه انسان موجودي مختار و آزاد باشد، با اختيار خود انتخاب كند، نتيجه كار خودش را مشاهده نمايد و مسؤوليت آن را بر عهده بگيرد. بنابراين هر كاري را كه ما انجام مي‏دهيم به حكم قضا و قدر الهي است نه اين كه قضا و قدر الهي بر اين تعلق گرفته باشد كه ما فلان كار مخصوص را انجام دهيم. فرض كنيد در دانشگاه قانوني وضع كنند كه دانشجويان هر تعدادي كه خواستند واحد درسي انتخاب كنند، در اين صورت هر دانشجويي هر تعداد واحد درسي انتخاب كند به حكم اين قانون مي‏باشد. اما قانون هيچ گاه تعيين نكرده كه فلان فرد چند واحد درسي انتخاب كند.

دوم: قضا و قدر الهي هيچ گاه به امور جزئي تعلق نمي‏گيرد. براي مثال قضاي الهي بر اين تعلق نگرفته كه فرد خاصي حتماً به بيماري خاصي مبتلا شود. يا فرد خاصي حتماً فقير شود يا فلان فرد كور به دنيا بيايد بلكه قضا و قدر الهي همواره به امور كلي تعلق مي‏گيرد؛ يعني، اين كه در مورد اول قضاي الهي بر اين تعلق گرفته كه هر كس غذاي آلوده خاصي را بخورد به بيماري خاصي مبتلا مي‏شود و اگر نخورد بيمار نمي‏شود. حال اگر كسي غذاي آلوده را خورد و بيمار شد به حكم قضاي الهي است و كسي كه نخورد و صحيح و سالم ماند، آن هم به حكم قضاي الهي است. پس سرنوشت‏هاي گوناگون در كار است و اين سرنوشت‏ها مي‏توانند جانشين يكديگر بشوند جانشين شدن آنها نيز به حكم سرنوشت است.

براي آگاهي بيشتر ر.ك: مجموعه آثار شهيد مطهري، ج 1، ص 381 - 395.

پرسمان دانشجویی