اختلاف شيعه و سني در قرآن | کتابخانه مجازی الفبا

چرا شيعه و سني در مورد قرآن كريم با هم اختلاف هايي دارند، هر چند كوچك!؟ و چرا اين مورد در مورد تفاسير به صورت تضاد هم در آمده اند؟

در رابطه با اصل قرآن اتفاق و اتحاد کافي بين مسلمين وجود دارد، از جمله اين که تمام قرآن وحي الهي است، و اين که قرآن تحريف نشده بدون کم و زياد دست نخورده باقي مانده است اختلافاتي که وجود دارد در زمينه فهم و تفسير قرآن است آنهم بيشتر در مسائلي که مربوط به بحث امامت و يا برخي مسائل فقهي مي شود و راز آن چند امر مي تواند باشد.1- اختلاف در مباني:

از نظر شيعه قرآن را با قرآن، و يا روايات معتبر و موثق پيامبر اکرم و امامان معصوم و در پرتو دلالت هاي عقل و خرد مي توان تفسير کرد، ولي در ميان اهل سنت به جاي روايات معصومين اسرائيليات شيوع فراوان يافت و نيز سخنان مالک ابوحنيفه، شافعي، احمد حنبل و ... اعتبار دارد.2- اختلاف در معاني لغوي:

گاه ريشه اختلاف تفسيري اختلافات و اقوالي است که پيرامون يک لغت وجود دارد که مي تواند دستاويز عده اي قرار گيرد مثل اختلاف در کلمه «ولي» و آنچه که در حديث غدير آمده «من کنت مولاه ...». اين گونه اختلافات گاه در حيطه تفسيري همه مذاهب مي تواند مشاهده کرد.3- تفسير به رأي:

عامل ديگر براي اختلافات تفسيري، گاه تحميل هاي است که بر اثر هواهاي نفساني و باورهاي خاص، بر آيات تحمل مي شود.

عوامل ياد شده و امثال آن مي تواند زمينه ساز اختلافات تفسيري باشد در پايان به دو نکته توجه شود.

1- صرف اختلافات در تفسير زيان آور نيست، بلکه گاه اختلاف ها باعث تضارب و برخورد آراء نشده زمينه رشد علمي بيشتر را فراهم مي نمايد.

و اين اختلافات نه تنها مذموم نيست بلکه قابل مدح، ستايش است، بلي اختلاف هاي ويرانگر و اختلاف هاي که ناشي از تفسير به رأي و غرض هاي نفساني يا ناشي از وابستگي فکري و فرهنگي به جرياني ضد اسلامي ريشه گيرد مذموم و مردود مي باشد.

2- اختلافات جزئي در تفسير در بين شيعيان و علماي هر مذهب ديگري وجود دارد، اين هم بايد به خاطر معاني متعددي که براي آيات قرآن (از هفت بطن تا هفتاد بطن) گفته اند و يا به خاطر معاني لغوي و يا اختلافات در اعتبار برخي روايات و يا عدم آن است. و کلا بايد گفت در حيطه هر علمي اختلاف نظر وجود دارد که نه تنها مذموم نيست بلکه قابل مدح، و رشدآور است.

پرسمان دانشجویی