فلسفه وساطت امامان(ع) و تفویض ولایت بدانها | کتابخانه مجازی الفبا

دليل اين كه خداوند مرتبه اي از ولايت خود را به امامان معصوم(عليهم السلام) داده چيست؟ چرا ما بايد با واسطه اين امامان(عليهم السلام) به خدا برسيم و نمي توانيم بدون هيچ واسطه اي مثل امام به خدا برسيم؟ به عبارت ديگر چرا خداوند در قرآن گفته با واسطه به سوي من بياييد؟

در اين جا بايد توجه داشت كه ولايت امامان ولايتي است كه در طول ولايت خداوند؛ بدين معنا كه آنان واسطه هاي فيض ميان بندگان و خداونداند، و آنان الطاف و رحمت هاي الهي را دريافت كرده و به مردمان مي رسانند و خداوند به واسطه آنان انسان ها را مورد لطف قرار مي دهد.

مطلب ديگري كه بايد آن را مطرح كرد اين است كه يك بار بحث در مورد ارتباط ميان بندگان و خداوند است. يعني اين كه بندگان چگونه با خداوند رابطه برقرار كنند و با او به گفتگو بنشينند و يك بار هم بحث در مورد رابطه خداوند با بندگان و الطاف و رحمت الهي است.

در مورد بحث اول كه ارتباط بندگان با خداوند باشد بايد گفت كه انسان بي واسطه مي تواند خدا را ستايش كند و با او به گفتگو بپردازد و لزوما اين گفتگو نيازي به واسطه اي ندارد. اما چون امامان مرداني پاك و صالح اند و با ايفاي حق بندگي به مقام مهاي والايي نزد پروردگار رسيده اند عقل انسان حكم مي كند كه چون خواستي به درگاه بزرگي قدم گذاري دست به دامان بزرگان و صالحان زدن تا راه ورود به درگاه آن بزرگ ساده تر و راحت تر شود و شرم گناهان كمتر مانع گردد، و در اينجا نيز واسطه قرار دادن امامان از اين باب است كه آنان نزد خداوند داراي منزلت و شأن والايي اند و وساطت آنان باعث چشم پوشي خداوند از كوتاهي هاي ما خواهد شد.

از طرف ديگر خداوند با اين كار اولا انسان ها و بندگان پاك ومخلص خود را به ما معرفي مي كند و ثانيا آنها را الگو و سرمشق ديگر انسان ها قرار مي دهد چرا كه انسان بدون الگو و راهبر هرگز قادر نيست مسيري را طي كند.

اما در مورد بحث دوم يعني گرفتن و دريافت الطاف الهي، بايد گفت كه: در اين جا نيز اگر ما نيازمند واسطه هستيم اين به خاطر ضعف فاعل و خداوند نيست بلكه به دليل ضعف قابل و انسان هاست، چرا كه خداوند را وجودي است در نهايت شدت و عظمت و كمال و در مقابل انسان موجودي است ضعيف و محدود كه توانايي درياقت فيض از خداوند را به طور مستقيم ندارد. براي نزديكي به ذهن مثالي را ذكر مي كنيم، لامپ روشني را در نظر بگيريد،‌ اين لامپ براي روشن شدن بايد از منبع و مولد انرژي، انرژي از طريق سيم هايي و با شدت جريان معيني را دريافت كند چرا كه مثلا لامپ 100 واتي قادر به دريافت هر شدت جرياني نيست، و از اين رو در مسير ميان منبع و مولد انرژي تا لامپ كاهنده هايي را قرار مي دهند تا شدت جريان را كاهش دهد و به حدي برسد كه اين لامپ قادر به پذيرش آن است. در اين جا مي ببينيم كه اشكالي از مولد و منبع انرژي نبود بلكه مشكل از ناحيه دريافت كننده انرژي بود كه هر شدت جرياني را تاب پذيرش نداشت.

پرسمان دانشجویی