بيماري امامان(ع) | کتابخانه مجازی الفبا

فکر نمي کنيد مريضي اهل بيت(ع) ظاهري بوده است. چگونه افرادي که لنگر زمين و آسمان بودند، مريض مي شدند. خود امام صادق(ع) مي فرمايند: «ما به اين خاطر مريض مي شويم تا مردم در مورد ما ادعاي خدايي نکنند». آخه مريضي معمولا در اثر بي موالاتي به وجود مي آيد و اهل بيت(ع) مصون از هرگونه اشتباه هستند. آنها مريض شدنشون را وسيله اي قرار مي دادند تا به هدفي برسند. مثل بيماري امام سجاد(ع) در کربلا که براي تداوم امامت بود.

اهل بيت (ع) دو بعد دارند، بعد جسماني، و بعد روحاني، از نظر بعد جسماني مثل تمام افراد بشر هستند با تفاوت هاي که بين افراد ديگر نيز وجود دارد، يعني دوران کودکي و جواني و پيري دارند بيماري و سلامتي دارند و ... قرآن به پيغمبر اسلام دستور مي دهد که به مردم بگو: «من فقط بشري هستم مثل شما»(کهف، 110 و از لوازم جسم بيماري است. منتهي انسان با مواظبت جلوي خيلي از بيماري ها را مي گيرد، ولي با اين حال ممکن است به برخي بيماريها گرفتار شود، و يا بيماري از طرف خداوند باشد بخاطر مصالحي که تشخيص داده شده است (چنان که پرسشگر نيز اعتراف به اين امر دارد) مانند بيماري حضرت ايوب، بيماري حضرت سجاد (ع) در جريان کربلا چشم دردي امير المومنان (ع) در جنگ خيبر و ... يکي از آن مصالح همين است که امام بيمار شود تا مردم نپندارند که آنها خدا هستند. (چنان که در گذشته و حال گروهي بود به نام «غلات» که علي (ع) را خدا مي پنداشتند) و متوجه شوند که آنها مخلوقي هستند بسان ديگران، بيماري و سلامتي آنها صد در صد در اختيار خودشان نيست، تازه اين بيماري به زيان جسم نيست بلکه بيماري ها باعث تقويت بدن مي شود درست مانند واکسني که به فرد تزريق مي شود و به تب خفيفي مبتلا مي شود. بدني که اصلا بيمار نشود خود نوعي بيماري است.

گذشته از اين که بيماري ثواب ها و پاداش هاي اخروي فراواني دارد که گاه اين عامل نيز مي تواند باعث بيماري در اهل بيت (ع) شود. خود امام باقر و امام صادق (ع) فرمود: «هر کسي يک شب را با حال بيماري و درد سر کند برتر و بزرگ تر از عبادت يکسال است». (محمدي ري شهري، منتخب ميزان الحکمه، سيد حميد حسيني، ص 462، حديث 5768

اما از نظر بعد روحاني و الهي ائمه خليفه خدا در روي زميني هستند که نبود آن ها باعث بهم خوردن هستي مي شود، امام حسين (ع) با اين که زخمي در گودال قتلگاه افتاد با اين حال لنگر زميني است لذا در لحظه شهادتش زمين و آسمان مي لرزد و هوا تيره مي شود.

امام سجاد (ع) با اين حال که بيمار در زندان کوفه است با اين حال به صورت اسب سوار در روز 13 در کربلاء حاضر شود و شهداي کربلاء را دفن مي کند، امام جواد (ع) با اين حال که در مدينه است و کودک چهار ساله است در يک چشم بهم زدن کنار پدرش علي بن موسي الرضا (ع) حاضر مي شود ... اين قدرت ها مربوط به بعد روحاني و معنوي و الهي آنها است نه جسماني. در نتيجه بايد گفت ممکن است امامان به خاطر مصالحي يا بردن ثوابي، و يا فهماندن به مردم که خدا نيستند بيمار شوند، و اين مربوط به بعد جسماني آنهاست. با اين حال قطب عالم امکان و لنگر هستي هستند و اين بخش مربوط به بعد معنوي آنها مي شود.

چنان که مرگ و شهادت آنها تنافي با اين ندارد که هر کدام قطب عالم امکان و محور هستي باشند.

پرسمان دانشجویی