1- عصمت داراي مراتبي است که پنج تن آل عبا و ساير ائمه نهايت مرتبه آن را دارا هستند. به عبارتي عصمت خاصّ داشته ، نه تنها معصوم از گناهند ، معصوم از سهو و خطای غير عمد نيز می باشند ؛ چون اين مقدار عصمت لازمه ی حجّت بودن آنهاست و همچنين رتبه ی وجودی آن بزرگواران برتر از تمام مخلوقات عالم است. لذا آن بزرگواران نه تنها سهو و خطای غير عمد ندارند ، بلکه حتّی مرتکب ترک اولی هم نمی شوند.
اما حضرت زينب(س) هر چند مقامات معنوي بالا و مراتبي از عصمت راداشته‌اند( و به احتمال بسيار قوي از گناه معصوم بودند )؛ ولي عصمت ايشان در مرتبه عصمت ائمه عليهم السلام نيست.
2ـ پس کسانی در جرگه پنج تن آل عبا و اهل بیت به معنای خاصّ آن هستند که عصمتی تامّ داشته باشند ؛ و حضرت زینب(س) ، اگر چه درجاتی از عصمت را داشته ، ولی عصمت تامّ نداشته است. امّا درجات عصمت تابع چیست؟
درجه ی عصمت هر کسی به رتبه ی وجودی او در اصل خلقتش برمی گردد. طبیعی است که اوّل مخلوق خدا ، بالاترین عصمت را خواهد داشت ؛ و دومین مخلوق او ، دومین مرتبه ی عصمت را دارا می شود. لذا پنج تن آل عبا ، عصمتی فوق همه ی موجودات دارند ؛ چرا که خلقت نوری آنها مقدّم بر همه بوده است. بعد از ایشان نیز نوبت به نه تن از فرزندان معصوم امام حسین(ع) می رسد. بعد از ایشان (ع) نیز نوبت معصومین بعدی است همچون انبیاء (ع) ؛ و کسانی چون حضرت زینب(س) و حضرت معصومه(س) و حضرت ابی الفضل (ع) و سلمان فارسی(ع) ، یا در ردیف برخی انبیاء هستند یا یک رتبه بعد از ایشان. لذا ملحقّ به اهل بیت می شوند.