عصمت پيامبر(ص) | کتابخانه مجازی الفبا

آيا پيامبر(ص) که مقام عصمت دارد ممکن الخطاست؟ و اگر از هر گناهي معصوم است شلاقي را که سهوا به تن آن مرد زد چگونه مي توان توجيح کرد؟

عصمت انبيا همگاني است ليكن براي روشن شدن اين مسائله بايد چند نكته را به دقت مورد بررسي قرار داد: عصمت و حدود آن : عصمت به معناي پيراسته بودن از خطا و گناه و نسيان است . البته عصمت داراي مراتبي است و اولين مرتبه آن كه همه انبيا بايد دارا باشند در چهار بعد است : الف ) عصمت در اخذ وحي (يعني آن را همان گونه كه هست دريافت داشتن ), ب ) عصمت در حفظ وحي (آن را فراموش نكردن ), ج ) عصمت در تبليغ وحي (وحي را همان گونه كه هست ابلاغ كردن و چيزي كم و زياد نكردن ), د ) عصمت عمل و اجراي مفاد وحي . اين چهار مرحله مربوط به وحي رسالي است وشامل مسائل خارج از آن مانند ترك اولي نمي شود. البته در مراتب بالاتر عصمت كه در مورد پيامبراكرم (ص ) و اهل بيت (ع ) است . به عقيده برخي ترك اولي نيز راه ندارد. آنچه كه درباره داستان ((سواده بن قيس )) بايد توجه داشته باشيم اين است كه : اولا: اين داستان از نظر صحت تاريخي كاملا محل ترديد است چون اساساا مورد داستان بر فرض صحت تاريخي جاي ديه بوده نه جاي قصاص چون ضربه بر فرض وقوع ضربه خطايي بوده لذا جاي قصاص نداشته است . ثانياا: سهو و خطا در كارهاي پيامبر(ص ) اگر شايع مي بود حتما موارد بسياري از آن براي ما نقل مي گرديد حال آن كه آنچه نقل شده يا صحت تاريخي ندارد و يا اشكالات ديگري بر آن وارد است . براي آگاهي بيشتر ر . ك : تنزيه انبيا, محمد هادي معرفت .
سواده بن قيس قصد داشته بدن مبارک پيامبر(ص)را ببوسد ولذا اين مطلب را بيان کرده ,وپيامبر خطا نمي کند.
أقول : الظاهر ان سوادة بن قيس أراد أن يقبّل جسم رسول اللّه (ص) فقال ما قال، وإلا فالرسول (ص) لا يخطأ حتى في مثل ما ادعاه سوادة، لأن العصمة تمنع عن الخطأ، ولعل الرسول (ص) لم يكذبه حتى لا يقول الناس ان النبي (ص) حيث أراد التخلّص من القصاص كذب سوادة.
وأمّا قضية سوادة بن قيس فظاهر المنقول فيها غير قابل للتصديق وكأن الواقعة ـ على ما يظهر من بعض النقل ـ لم تكن متحققة وإنما كان غرضه شيئاً آخر، والنبي (صلى الله عليه وآله) لكونه رؤوفاً ورحيماً بالأُمة لم يظهر الخلاف، بل أظهر ما كان يدعيه هو الواقع، والوجه في عدم إمكان التصديق أن القصاص إنما يثبت في موارد الجناية عمداً، وهذا غير محتمل بالنسبة إلى النبي (صلى الله عليه وآله)، واللّه العالم.
مرحوم آيت الله تبريزي مي فرمايد:داستان سواده بن قيس قابل قبول نيست وطبق بعضي نقل ها اين حادثه اتفاق نيفتاده وغرض سواده بن قيس از بيان آن چيز ديگري بوده وپيامبر (ص)هم رئوف ومهربان بوده نخواسته حرف او را رد کند وقبول نموده است.علت اينکه پذيرش اين داستان غير قابل قبول است آنست که قصاص در صورتي است که پيامبر عمداً شلاق زده باشد واين مسئله نسبت به پيامبر غير محتمل است که عمداً بر کسي ضربه بزند.
سايت آيت الله تبريزي قدس سره

پرسمان دانشجویی