جمع دو نماز در مذهب شیعه | کتابخانه مجازی الفبا

چرا شيعه بين دو نماز را جمع مى‏كند؟

شيعه چون ديگر فرقه‏هاى مختلف اسلامى معتقد است كه انجام هر نماز در وقت خودش افضل و مستحب است، ولى براساس روايات اهل بيت(عليهم‏السلام) و به جهت دشوارى، حكم به جواز جمع بين دو نماز نموده است، برخلاف اهل سنت كه اكثر آنان جمع بين دو نماز در يك وقت را جايز نمى‏دانند.
با رجوع به كتاب و سنت نبوى(صلى‏الله‏عليه) و اهل بيت(عليهم‏السلام) پى به حقانيت فتوا و نظر فقهاى مكتب اهل‏بيت(عليهم‏السلام) خواهيم برد:

الف) قرآن كريم‏
خداوند متعال در قرآن كريم مى‏فرمايد: «أَقِم الصَّلَاةَ لِدُلُوكِ الشَّمسِ إِلَى غَسَقِ اللَيلِ وَ قُرآنَ الفَجرِ إِنَّ قُرآنَ الفَجرِ كَانَ مَشهُوداً»؛ اسراء (17)، آيه 78.؛ «نماز را وقت زوال آفتاب تا اول تاريكى شب به‏جاى‏آر و نماز صبح را نيز به‏جاى آر كه آن در حقيقت مشهود نظر فرشتگان شب و فرشتگان روز است».
كيفيت استدلال به آيه شريفه به اين صورت است كه: خداوند متعال بر بندگانش در شبانه‏روز پنج نماز واجب نموده كه چهار تا از آنها از زوال خورشيد تا نصف شب است، يعنى ظهر و عصر از زوال خورشيد شروع مى‏شود و مغرب و عشا از غروب تا نيمه شب است. آن‏گاه در وقت با هم شريك‏اند. بنابراين لازمه وسعت وقت نماز، جواز جمع بين دو نماز است.

ب) روايات نبوى(صلى‏الله‏عليه)
روايات در اين باب به طور فراوان رسيده است:
ابن‏عباس نقل مى‏كند: رسول خدا(صلى‏الله‏عليه) در مدينه در حالى كه مقيم بود نه مسافر، نماز ظهر و عصر، مغرب و عشا را به جمع خواند. مسند احمد، ج 1، ص 260 ؛ صحيح مسلم، ج 2، ص 153 ؛ سنن ابى‏داود، ج 1، ص 271.
همچنين مى‏گويد: پيامبر(صلى‏الله‏عليه) بين ظهر و عصر، مغرب و عشا را در مدينه بدون خوف و باران جمع نمود. مسند احمد، ج 1، ص 223 ؛ صحيح مسلم، ج 2، ص 152 ؛ سنن ترمذى، ج 1، ص 354.
در حديث وكيع چنين آمده: به ابن‏عباس عرض كردم: چرا پيامبر(صلى‏الله‏عليه) چنين كرد؟ گفت: تا آنكه بر امتش دشوار نگردد. صحيح مسلم، ج 2، ص 151.

پرسمان دانشجویی