تصور قيامت‏ | کتابخانه مجازی الفبا

چگونه ما با اينكه قيامت را نديده‏ايم، در مورد آن صحبت مى‏كنيم؟

ما درباره خيلى از مسائل، سخن مى‏گوييم؛ در حالى كه آنها را مشاهده نكرده و با ابزار حسّى، به شناختشان نايل نشده‏ايم. حتى مسئله خداشناسى- كه مهم‏تر و اصلى‏تر از مسئله فرجام‏شناسى و قيامت است- از جمله مسائلى است كه بدون رؤيت حسّى خداوند، درباره‏اش گفت‏وگو مى‏كنيم. پس آيا اين همه مباحث درباره خدا، بيهوده و لغواست؟ اگر شناخت، تنها در «شناخت حسى»، و ابزار شناخت تنها در «ابزار حسى» محدود و منحصر بود؛ مى‏توانستيم بگوييم‏ كه چون ما قيامت را به ابزار حسّى نديده‏ايم، سخن از چند و چون و اثبات و كم و كيف آن لغو است و اصلًا قيامت، يك توهّم باطل و ساخته خيال است!

اما در «معرفت‏شناسى»، اثبات شده است كه «شناخت» تنها در حس و ابزار حسّى منحصر نيست؛ بلكه معرفت حضورى و رؤيت قلبى و نيز شناخت عقلى داريم كه با ابزارهاى خود، ما را به مسائلى فراحسّى و فراطبيعى رهنمون مى‏سازند. مسئله قيامت را مى‏توان در قالب برهان‏هاى عقلى اثبات كرد و آن را شناخت و نيز مى‏توان با سلوك عملى، حجاب‏ها را كنار زد و با چشم دل و قلب آن را يافت. همچنين مى‏توان درباره قيامت، با مراجعه به كلمات پيامبران و امامان عليهم السلام و قرآن- كه حقانيت آن به وسيله ادله عقلى به اثبات رسيده است و ما به آن معرفت عقلانى داريم- به شناخت مسائل جزئى و مراحل و مراتب عالم آخرت نايل آمد؛ هر چند جزئيات آن را با ابزار حسى، مشاهده نكرده باشيم.

از کتاب پرسمان دانشجویی- فرجام شناسی

پرسمان دانشجویی