شب اول قبر | کتابخانه مجازی الفبا

كسانى كه در دريا مى‏ميرند يا طورى مى‏شود كه خاكستر مى‏شوند، شب اول قبر آنان چه موقعى است؟

يا شهيدانى كه بعد از بيست سال جنازه‏شان پيدا مى‏شود، آيا شب اول قبر آنان، شب اولى است كه استخوان آنان را در قبر مى‏گذارند؟

براساس آيات و روايات، روح انسان پس از مرگ و انقطاع از بدن مادى، خود را با بدن برزخى و قالب مثالى مى‏يابد. بدن مثالى، شباهت بسيارى به بدن دنيوى انسان دارد؛ ولى در عين حال بدنى است كه با نظام و قوانين عالم برزخ سازگار است و با بدن مادى دنيوى، تفاوت‏هايى دارد «1». افزون بر اينكه در بيشتر موارد، مقصود از واژه «قبر»، در واقع «برزخ» است؛ چنان كه در روايت آمده:

«ان القبر روضة من رياض الجنة او حفرة من حفرالنار» «2»

؛ «قبر يا باغى از باغ‏هاى بهشت و يا جايگاه پستى از جايگاه‏هاى آتش است».

البته قبر برزخى و قبر خاكى، ارتباط خاصى با هم دارند؛ ولى بايد توجه داشت كه عمده مسائل شب اول قبر و پس از آن، مرتبط با عالم برزخ است، نه قبر خاكى «3».

بنابراين هم عذاب قبر و فشار آن و هم شادى‏ها و فراخى‏هاى آن، مرتبط با عالم برزخ بوده و با قالب بدن برزخى، صورت مى‏گيرد و قبر خاكى در اين موارد، خصوصيتى ندارد. از اين رو اگر مرده‏اى را بسوزانند، يا به دريا بيندازند و يا آن را موميايى كرده و در محفظه‏هاى خاصى نگه دارند؛ باز هم مسائل شب اول قبر (فشار، سؤال، مكافات و ...) براى آنان خواهد بود و شب اول قبر آنها، همان شبى است كه اين بدن‏ها به دريا انداخته شد، يا طعمه حريق گشته و يا خوراك حيوانى قرار گرفته است. شب اول قبر شهيدانى كه پس از مدت مديدى، اجساد مقدس و مطهر آنان يافت مى‏شود؛ همان شبى است كه در بيابان‏ها مانده‏اند. حضرت امير عليه السلام مى‏فرمايد: «فروگذار نمى‏شود احدى از مردم كه در شرق و غرب زمين و دريا و صحرا هستند؛ مگر آنكه فرشته‏هاى سؤال كننده، به ملاقات آنان خواهند رفت»

از کتاب پرسمان دانشجویی-فرجام شناسی

پرسمان دانشجویی