ابتدا بايد بدانيد كه كلمه ى «سيد» در اصل به معناى كسى است كه صاحب مجد و عظمت است. و به همين اعتبار، نسل پيامبر اكرم را سيد مى گويند. وگرنه بسيار ديده مي شود كه به افرادي كه هيچ انتسابي به پيامبر اعظم ندارند هم سيد اطلاق شده است مثلا در قسطنطنيه عموم مردم را سيد مى گويند و در آنجا كلمه سيد دلالت بر هاشمى بودن ندارد. (جامع الأنساب، آيت الله روضاتى، ج 1، ص 32). آنان جهت احترام به هم اين كلمه را بكار مي برند.
حال كه روشن شد اين كلمه اطلاق دارد و در بعضي مناطق اين لفظ براي عموم مردم استفاده مي شود بايد گفت كه اهل سنت كه به مولوي هايشان سيد مي گويند ظاهرا از باب احترام به آنهاست چرا كه با توجه به معناي سيد، آنان براي احترام به مولويها و
علمايشان اين كلمه را درباره آنان به كار مي برند.
اما در باره اين موضوع كه آيا از اهل سنت هم سيد به معناي نسل پيامبر اكرم وجود دارد يا نه بايد گفت بله، ما سادات سني داريم گرچه تعداد آنان مشخص نيست ولي وجود دارند. هم اكنون بعضي از آنها در كشورهاي افغانستان و اندونزي و يمن و سودان و چند كشورديگر زندگي مي كنند كه متاسفانه مي توان گفت تمام آنان از اينكه چرا سني هستند درك درستي ندارند. در اين زمينه گفتگوي جالبي بين يكي از سادات سوداني كه سني بوده و شيعه شده در سايت اهل البيت عليهم السلام وجود دارد كه مي توانيد براي مطالعه آن به اين آدرس مراجعه فرماييد:
http://www.abna.ir/data.asp?lang=1&Id=168369و نيز در مورد سادات اندونزي كه اكثرا شافعي مذهب هستند مي توانيد به سفرنامه اي كه استاد رسول جعفريان به اندونزي داشته و در سايت ذيل آمده مراجعه بفرماييد:
http://www.valiasr-aj.com/fa/page.php?bank=khabar&id=267