اهل سنت در ماه رمضان نمازي به نام نماز تراويح مي خوانند . خود اهل سنت در مورد نماز تراويح اعتقاد ندارند كه خواندن آن سنت پيامبر است ولكن خواندن ان را بدعت حرام نمي دانند ولی شیعیان آن را بدعت حرام میدانند . در صحیح بخاری كه از كتابهای مورد اعتماد اهل سنت است در باب «نماز تراویح » نقل می كند : عبد الرحمن عبد القاری می گوید: من با عمربن خطاب در شب ما رمضان به مسجد رفتم . مردم به صورت متفرق نماز
میخواندند. عمربن خطاب گفت : من فكر می کنم اگر همگی با یک نفر قاری ( قاری قرآن ) ، نماز بخوانند بهتر است . آن گاه تصمیم گرفت و همگی را جمع کرد که با ابی ابن کعب نماز بخوانند . شب دیگر با عمر بن خطاب رفتم و دیدم مردم به همراه قاری نماز می خوانند .عمربن خطاب : گفت « نعم البدعه هذه » این خوب بدعتی است . در صحیح مسلم نیز مانند این امده است .( صحيح بخاري كتاب صلاة التراويح: ج 1ص 233 ، صحيح مسلم ، باب الترغيب في قيام رمضان وهو التراويح من كتاب صلاة المسافر وقصرها ج 1ص 283 -284). قسطلانی در کتاب خودش ارشاد الساری که شرحی است بر کتاب «صحیح بخاری» وقتی به این عبارت می رسد که خلیفه دوم گفت :نعم البدعه هذه، در توضیح آن می گوید : عمربن خطاب آن را بدعت نامید چون به جماعت خواندن آن سنت نبود ودر عهد ابوبکر هم نبود ودر اول شب هم نبود وبه این تعداد هم نبود .عبارت او چنین است : «سمّـاها بدعة، لأنه(صلى الله عليه وآله) لم يُسَنّ لهم الاجتماع لها، ولا كانت في زمن الصديق، ولا أول الليل، ولا هذا العدد . (ارشاد الساري في شرح صحيح البخاري:القسطلاني : 4 / 656 كتاب التراويح، باب فضل من قام رمضان). علامه ابو الولید محمد بن شحنه پس از ذکر وفات عمر بن خطاب در حوادث سال 23 می گوید : او ( عمر بن خطاب ) اول کسی است که مردم را جمع کرد بر این که با امامی نماز تراویح بخوانند . سیوطی نیز در اولیات عمر بن خطاب می گوید : او اول کسی است که سنت کرد قیام در ماه رمضان را به نماز تراویح (الاستيعاب : 3 / 236) . بنا بر این اهل سنت تصریح کرده اند که نماز تراویح وجماعت خواندن از بدعت های عمر بن خطاب است . اهل سنت این بدعت عمر بن خطاب را بدعت خوب می دانند و به آن عمل می کنند ولی شیعه به هر چه که پیامبر یا معصومان دیگر دستور بدهند عمل می کنند . نماز تراویح در شبهای ماه رمضان پس از نماز عشاء به جماعت خوانده می شود . تعداد آن نزد ابوحنیفه و شافعی و ثوری 20 رکعت با 10 تشهد و نزد مالک 36 رکعت است . در این نماز پس از هر 4 رکعت، استراحت کوتاهی دارد و به خاطر آن این نماز را تراویح می گویند . تراویح جمع ترویحه است . ( دائره المعارف تشیع ج 4 ص 203 ، حرف ت ) برخی از روایات شیعه که نماز تراویح را بدعت حرام معرفی می کنند : 1-قال الامام الباقرعليه السلام: ولا يُصلّى التطوع في جماعة، وكل بدعة ضلالة، وكل ضلالة في النار[الخصال 2: 152]. 2 ـ قال الإمام عليّ بن موسى الرضاعليه السلام في كتابه الى المأمون: «ولا يجوز أن يصلّى تطوّع في جماعة، لأن ذلك بدعة»[عيون أخبار الرضا : 266] 3-الإمام الصادق عليه السلام: لما قدم أمير المؤمنين(عليه السلام)الكوفة أمر الحسن بن علي أن ينادي في الناس لا صلاة في شهر رمضان في المساجد جماعة، فنادى في الناس الحسن بن علي بما أمره به أمير المؤمنين، فلمّا سمع الناس مقالة الحسنعليه السلام صاحوا واعمراه، واعمراه، فلما رجع الحسن الى أمير المؤمنين عليه السلام قال له: ما هذا الصوت؟ قال: يا أمير المؤمنين! الناس يصيحون: واعمراه واعمراه، فقال أمير المؤمنين قل لهم: صلّوا.(التهذيب 2: ح 227).