جنگ‏هاى فجار | کتابخانه مجازی الفبا

منظور از جنگ‏هاى فجار چیست؟

عرب‏هاى جاهلى چهار ماه از سال؛ رجب، ذى القعده، ذى الحجه و محرم را محترم مى‏شمردند و جنگ در آن را حرام مى‏دانستند. به نقل زمخشرى در كشّاف 2/ 269 اين حكم از بقاياى دين حنيف ابراهيم عليه السلام بوده است. گويند در طول تاريخ عرب چهار بار اين قانون شكسته شد و چهار جنگ بزرگ در ماه‏هاى حرام رخ داد. چون اين كار قانون‏شكنى و هتك حرمت ماه‏هاى حرام بود «فجار» نام گرفت كه به معناى فجور و حرمت‏شكنى است. آخرين جنگ‏هاى فجار بين قريش و هوازن در گرفت كه چهار سال طول كشيد. به نقل ابن اسحاق 1/ 198 پيامبر در اين جنگ شركت كرد و چون كوچك بود تير به دست عموهاى خود میداد

اين مضمون از طريق اهل سنت نقل شده ولى گويا در منابع شيعى نيامده است. وانگهى بر اساس قراينى اين حضور بعيد به نظر مى‏رسد، زيرا اولا از نظر كلامى پيامبر قبل از بعثت نيز معصوم بوده و شركت او در جنگى كه فسق و فجور شمرده مى‏شده بسيار بعيد است. ثانيا يعقوبى 2/ 15 در يك نقل مى‏نويسد: ابو طالب كه در آن دوران سرور بنى هاشم بود نگذاشت احدى از بنى هاشم در آن شركت كند و گفت: اين ستم و تجاوز و قطع پيوند خويشاوندى و حلال شمردن ماه حرام است، نه من در آن شركت مى‏كنم و نه احدى از خاندانم.

پرسمان دانشجویی