انسانی که به مرحله ی عبودیت رسیده است چطور می تواند این عبودیت را حفظ کند؟ | کتابخانه مجازی الفبا

انسانی که به مرحله ی عبودیت رسیده است چطور می تواند این عبودیت را حفظ کند؟

پاسخ :
بحث این است که انسان بعد از خلقت می خواهد به کجا برسد. ما از آیات قرآن استفاده می کنیم که انسان برای عبودیت خلق شده است.عبودیت یک معنای خاصی دارد. خداوند نیاز به عبادت ما ندارد، نیاز به عبودیتی که در ذهن ماست ندارد بلکه عبودیت یک معبری است که انسان را به ربوبیت می رساند. عبودیت این نیست که مشکلی از خدا را حل بکند یا گره ای از هستی را باز بکند بلکه این عبودیت نیاز خود انسان است، راهی است که انسان را به ربوبیت می رساند. در روایات داریم که عبودیت یک جوهره ای است که اصل آن ربوبیت است.انسان قرار نیست در عبودیت بماند، قرار است که انسان از طریق ربوبیت به خدا برسد. اگر انسان به این عبودیت و درک درست نظام هستی و رابطه ی خودش با خدا و به اینکه انسان وجود مستقلی نیست و تمام سرمایه هایش از آن دیگری است رسید و وقتی همه چیز را از خدا دید، این حالت را باید بگونه ای حفظ کند. اگر مسیر عبودیت درست طی بشود، انسان خودش می تواند حافظ خودش باشد. اگر انسان تمام جنبه ها را درست طی بکند یعنی قصه ی تعقل و اندیشه و اخلاص در کنار هم خوب تعریف بشود، بسیاری از صفات و خصوصیات در کنار هم جمع می شوند و اینها خودشان حافظ خودشان هستند. ایمان و اسلام به این گونه نیست که شما به نقطه ای برسید و بگویید که من صاحب ایمان شده ام و از این به بعد زندگی مومنانه خواهم داشت، به اسلام رسیده ام و از این به بعد به زندگی اسلامانه خواهم داشت. خود تلاش برای رسیدن به نقطه ی بالاتر، بخشی از پروژه ی دین دار است، ممکن است کسی تا اینجا را خوب رفته باشد ولی این بخشی از دین داری است. و در عین حال می تواند مقصد هم باشد. در اینجا برای خودش ارزش دارد و جایگاه بالایی است. اما راه همچنان ادامه دارد. راز اینکه ما هر روز به خدا می گوییم ما را در صراط مستقیم قرار بده این است که راه و مقصد یکی است. هر کس در هر بخشی از این راه قرار بگیرید، خودش مقصد هم هست. ارزش آن در حرکت است. پالایش و تلاش برای تقویت ایمان باید همچنان صورت بگیرد. خود این تلاش ها و مبارزات دینداری است. البته در یک مقطعی است که اگر انسان وارد آن بشود مثل این است که وارد حفاظی شده است که آن دیگر لطف الهی است و انسان تحت سرپرست خدا است.ما باید بخشی از راه را برویم و بقیه ی راه،عنایت های الهی انسان را می برد.

سایت راسخون