ما نمی توانیم بگوییم که چون ما نبوت را اثبات کردیم پس اگر بخواهیم اختیار انسان را زیر سوال ببریم پس نبوت هم زیر سوال می رود . ما بعنوان یک مخلوق می توانیم این سوال را بپرسیم که لزوم خلقت انسان چیست؟ خدا چه لزومی داشت که یک انسان ناقص را خلق کند که به کمال برسد که آیا برسد یا نرسد؟ | کتابخانه مجازی الفبا

ما نمی توانیم بگوییم که چون ما نبوت را اثبات کردیم پس اگر بخواهیم اختیار انسان را زیر سوال ببریم پس نبوت هم زیر سوال می رود. ما بعنوان یک مخلوق می توانیم این سوال را بپرسیم که لزوم خلقت انسان چیست ؟ خدا چه لزومی داشت که یک انسان ناقص را خلق کند که به کمال برسد که آیا برسد یا نرسد ؟

پاسخ :
به اختیار انسان پاسخ های مختلفی داده شده است. من پاسخی را دادم که خودم را قانع کرده است. من احساس کردم که لوازم اصول دین یک از اصولش اختیار است. ممکن است که شما با لسان دیگری قانع بشوید. بزرگی گفته است که هیچ کدام از ادله ای که برای اثبات خدا بود من ر قانع نکرد وقتی من به نهج البلاغه رسیدم به وجود خدا قانع شدم. هر کس یک جوری به ایمان و اعتقاد می رسد. زیرا وقتی به علی رسیدم دیدم که انسان بزرگی است و ذو ابعاد است و عظمت روحی و عقلی دارد که نمی تواند حرف بی مبنا بزند. پس من اول به عظمت این انسان اعتقاد پیدا کردم و بعد اگر او می گوید خدا هست، پس خدا هست. بزرگان تاکید می کنند که اگر توحید را در فضای باز عقلانی به آن بپردازیم و همه سوالات خودمان را در مورد خدا بپرسیم بیشتر مشکلات ما حل خواهد شد. علم خداوند با اختیار انسان منافاتی ندارد. او می داند ولی دلیل بر این نیست که چون او می داند انسان اختیار ندارد. بعضی از ذهن ها با همین بیان قانع می شود. مسلمان به معنای واقعی یک شدن مکانیسمی دارد. من یک موجود عاقل در مقابل موجودات هستی قرار دارم. اسلام در ابتدا از انسان ایمان نمی خواهد ( در کتاب پانزده گفتار شهید مطهری مطرح شده است ) بلکه از انسان تعقل می خواهد. اگر انسان در مورد نظام هستی تعقل و اندیشه کرد و در مورد پیامبر هم تعقل کرد و به این رسید که این نسخه از طرف خداوند آمده است یعنی خدایی وجود دارد و از خدا از طریق پیامبر با انسان ارتباط برقرار کرده است و معاد و آخرتی وجود دارد زندگی در همین جا خلاصه نمی شود، وقتی انسان به حکیم بودن خدا ایمان آورد در مقابل نسخه ای که خدا می آورد تسلیم می شود. بحث می کنند که آزادی بیان در اسلام کجاست ؟ آزادی بیان قبل از تسلمی شدن است، قبل از اینکه من این نسخه را بعنوان یک نسخه ی کامل بپذیرم، حق دارم که نپذیرم و سوال کنم و بیندیشم که آیا درست هست یا نیست. اگر من با تعقل به این رسیدم که این نسخه ی کاملی است خود عقل به من می گوید که تو نسخه ی کامل برای سعادت را پیدا کردی و الان باید تسلیم آن بشوی زیرا تو به دنبال این بودی و الان به این نسخه ی کامل رسیده ای. تسلیم شدن در مقابل این نسخه ی کامل باز به دعوت عقل است. من وقتی وارد این نسخه شدم، باید در تسلیم این نسخه بشوم اما نسل امروز این مکانیسم را نمی پذیرد زیرا ما مکانیسم صحیحی را در مورد مسلمان شدن او بکار نبرده ایم. ما باید با ایمان و اعتقاد محکم، مسلمان پرورش بدهیم. نسل امروز فلسفه ی همه چیز را می خواهد. این بخاطر این است که ما این سیستم را خوب طراحی نکرده است.
این سوال که چرا انسان را خلق کرد را می توان در مورد فرشتگان هم پرسید که چرا سُبحٌٍ قدوس می گویند، مگر خدا به عبادت آنها نیاز دارد ؟ این موجود در مدار خاصی حرکت می کند. این در نظام عالم چه نقشی دارد ؟ ما نسبت به موجودات دیگر خیلی معنادار تر هستم. زیرا یک سیستم تکاملی داریم. این سوال برمی گردد به اینکه چرا خلق صورت گرفته است. ما ما موجودی مواجه هستیم که او خالق است و اگر او خلق نکند وجود ندارد. ما نباید از این دیدگاه نگاه کنیم که هر موجودی که خلق می شود باید نقصی را جبران کند، بیایید از زاویه ی خیر نگاه کنید. او می خواهد جود و لطفش تجلی پیدا کند. بجای اینکه بگوییم باید نظامی شکل بگیرد واگر انسان در آن نباشد کمبود و خلا دارد بگوییم که خدا موجودی است که می خواهد خلق کند،رحمت داشته باشد، هدایت کند، جود خدا باید به نمایش گذاشته بشود و او می خواهد این اتفاقات بیفتد. پس تمام عالم لطف، خیر و تجلی رحمت است.ا

سایت راسخون