چرا رساله يعقوب با اينكه اشاره چنداني به تعاليم و عقايد مسيحي ندارد جزء كتاب مقدس قرار گرفته است؟ | کتابخانه مجازی الفبا

چرا رساله يعقوب با اينكه اشاره چنداني به تعاليم و عقايد مسيحي ندارد جزء كتاب مقدس قرار گرفته است؟

براي روشن شدن اين مطلب بايد نگاهي هر چند كوتاه بر چگونگي جمع آوري اناجيل و اعمال و رساله هايي كه امروز در جامعه مسيحيت تحت عنوان كتاب مقدس مطرح مي شوند داشته باشيم و اينكه چه معياري در مورد پذيرش كتابهاي 27گانه اي كه تحت عنوان عهد جديد وجود دارد ارزيابي شود.
مسيحيان هر گونه آثاري اعم از اناجيل، اعمال، رساله ها، مواعظ و... كه درباره زندگي حضرت عيسي است و آنچه از او شنيده بودند همه را به رشته تحرير در آورده اند و برخي از نويسندگان مانند توماس و... كتابهايي درباره كودكي حضرت عيسي نوشته اند كه البته فرآيند انتخاب بعضي از اين نوشته ها و كنار گذاشتن ديگر آثار زياد معلوم نيست، منتهي در حوالي سال 200م بيشتر كليساها دست كم يك عهد جديد غير رسمي داشتند تا اين كه در اوايل قرن 4 ميلادي قسطنطين اولين امپراطور مسيحي اقدام به تشكيل كليساي واحد جهاني كرد و دستور داد تا يك فهرست رسمي تهيه كنند و اين كار توسط ازيبيوس اسقف قيصريه انجام گرفت ولي او به دليل اينكه چندين كتاب در بين مسيحيت وجود داشت وعده اي از مسيحيان آنها را قبول داشتند و برخي را نمي پذيرفتند دچار مشكل شد سرانجام در سال 367م آتانايسوس اسقف اسكندريه دقيقاً فهرست 27 كتابي را كه امروزه به عهد جديد معروف است تهيه كرد و با پذيرفته شدن آن، بقيه اناجيل و رساله ها بدعت شمرده شد.[1]
ابتدا اين نوشته هاي پذيرفته شده را (عهد جديد امروزي) به عنوان راهنما و تفسير كتاب مقدس عبري مي دانستند ولي بعدها همين نوشته ها را كتابي با اعتبار ديني و سرانجام الهام الهي (روح القدس بر نويسندگان سخن خدا تلقي كرد) و كتاب مقدس پذيرفتند.[2]
آنها را در چهارچوبهاي متفاوتي قرار دادند.[3]
و بيشترين علت اين اختلافات ميان اناجيل، وجود افرادي از طبقات ثروتمند و... در بين اين جمع آوري كنندگان و نويسندگان بود لذا بديهي است كه اينها داراي تمايلات سياسي اقتصادي و... بودند كه در بعضي موارد با هم در تمايلات اختلاف داشتند به همين جهت اناجيل و رساله هايي را كه اين افراد جمع كردند بطور مستقيم يا غير مستقيم زير نظر آنها بوده و با هم اختلاف پيدا كردند.[4]
البته معيارهاي غير قابل قبولي را هم برخي ارائه كرده اند مانند اينكه چون جهان چهار منطقه (جنوب، شمال، شرق و غرب) است پس بايد انجيل هم چهار تا باشد يا اينكه نويسندگان عهد جديد وابسته به حواري بودند نوشته هايشان پذيرفته شد! در حاليكه برخي از نويسندگان اناجيل و نامه ها معلوم نيست و نمي توان وابسته به حواري بودن يا الهامي بودن را دليل پذيرش دانست در حاليكه مرقس انجيلش را از زبان يك شاهد عيني نقل مي كند نه الهام روح القدس، و از طرفي برخي از نامه ها و اعمال پولس را قبول نكردند ولي بقيه اعمال و رساله هايش را جزو كتاب مقدس قرار داده اند.[5]
عده اي هم موافقت نوشته ها را با تعاليم مسيح دليل پذيرفته شدن مي دانند لذا بايد دانست كه تعاليم مسيح چيست؟ و رساله يعقوب چه مقدار با تعاليم مسيح مطابقت دارد كه جزء كتاب مقدس قرار گرفته است؟!

برخي از تعاليم مسيح:
1. پيروزي از (آن) رسولان: (حواريون دوازده گانه حضرت عيسي) است.
2. خدا آفريدگار اصلي جهان مي باشد.
نتيجه: با توجه به اين تعاليم مسيحي و با عنايت به مطالبي كه در جمع آوري كتاب مقدس گفته شد عدم اعتبار معيارهاي پذيرش برخي نوشته ها روشن گرديد حال بايد ديد كه چرا برخي از رساله ها كه اشاره چنداني هم به همين تعاليم ادعايي ندارند جزء كتاب مقدس قرار گرفته اند مانند رساله يعقوب كه بين سالهاي 90 تا 140.م نوشته شده و اولين رساله عمومي است كه براي يك شخص يا كليساي خاصي نوشته نشده بلكه براي عموم مسيحيان است كه يعقوب برادر عيسي (طبق ادعاي مسيحيت) و اسقف كليساي اورشليم به تازه مسيحيان مي نويسد و از چهارده موضوع تشكيل يافته كه فقط در بند قدرت دعا اشاره به تدهين و اعتراف دارد: آيا به خاطر يك جزء از چهارده جزء بايد همه رساله جزء كتاب مقدس قرار گيرد؟ پس همچناني كه خود مسيحيان اعتراف دارند تشخيص معيارها در جمع آوري كتاب مقدس نامعلوم است و اهداف سياسي و.. نه مذهبي اين مجموعه را گردآوري كرده است چرا كه اصل گرد آوردنده يك امپراطور است و هر انجيل و رساله اي كه هدف سياسي و حكومتي او را تضعيف كند مردود است! در اين جا نگاهي به قسمتي از محتواي رساله يعقوب خواهيم داشت تا اين مطلب روشنتر گردد.
در آن رساله مي خوانيم در هنگام گرفتاري شاد باشيد زيرا آزمايش الهي است يعني اگر حكومت شما را در تنگنا قرار داد اعتراض نكنيد و گرنه در امتحان الهي رد شديد، يا مي خوانيم كه بر زبان خويش مسلط باشيد، اشتباهات ديگران را گوشزد نكنيد و عيب آنها را بپوشانيد با اين دستور يعقوب، نه تنها به اشتباهات حكومت كسي اعتراض نمي كند بلكه موظف به كتمان آنهاست، يا مي گويد: داوري تنها از آن خداست و خرده گرفتن بر ديگران جايز نيست با اين حال مردم حق ندارند بگويند حكومت بر حق نيست زيرا اين داوري، اعتراض به خداوند است و نتيجه اش در اين دنيا مرگ و در آخرت عذاب سخت الهي است!!
پس امپراطوري كه دستور داده كتابي از بين آن همه اناجيل و رساله ها برگزينند و بقيه را مردود بشمارند بايد رساله هايي جمع آوري شود كه با تعاليم او سازگار باشد نه تعاليم مسيح! زيرا با اين كتاب مقدس، مردم بايد در برابر مشكلات اجتماعي صبر كنند، حكومت را مقصر ندانند و اين به سود حكومت است كه مردم همه نوع مشكلات را تحمل كرده و هيچ وقت به حكومت اعتراض نكنند!

مرکز مطالعات پاسخگویی به شبهات اندیشه قم