پیامبر ـ صلی الله علیه و آله ـ و ائمه علیهم السلام در برخی مواقع در خواب بعضی از علمای بزرگ شیعه را راهنمایی کرده اند پس چرا از این طریق علمای سنی و وهابی را راهنمائی نمی کنند؟ | کتابخانه مجازی الفبا

پيامبر ـ صلي الله عليه و آله ـ و ائمه عليهم السلام در برخي مواقع در خواب بعضي از علماي بزرگ شيعه را راهنمايي كرده اند پس چرا از اين طريق علماي سني و وهابي را راهنمائي نمي كنند؟

در پاسخ به اين سؤال لازم است در ابتدا به اين نكته اشاره گردد كه خداوند متعال براي هدايت انسانها در راه صحيح و صراط مستقيم حجّت هايي همچون قرآن، سنت و عقل را قرار داده است. و راجع به مسأله امامت و سرپرستي جامعه اسلامي و ديگر معتقدات نيز دلايل فراواني در منابع اسلامي كه مورد اتفاق شيعه و سني مي باشد، ذكر شده كه همگي مؤيد ديدگاه شيعه مي باشند.
و لكن بسياري از علماي اهل سنت و خصوصاً‌ فرقه وهابي با پذيرش وجود چنين دلائل غير قابل خدشه، در متون اسلامي باز هم از باورهايي كه از نياكان خود به ارث برده اند، دست بردار نيستند. آيا حجت و دليل بالاتر و گوياتر و رساتر از حديث شريف ثقلين مي توان پيدا نمود كه در متون روايي معتبر سني و شيعه آمده است و تمام علماي اهل حديث فريقين به صحت آن اعتراف نموده و از طرف هيچ كس تا حال در سند آن خدشه وارد نشده است.
پيامبر اكرم ـ صلي الله عليه و آله ـ در اين حديث شريف به صراحت مي فرمايد: من در ميان شما دو امانت گرانبها مي گذارم يكي كتاب خدا و ديگري عترت من است شما مادامي كه به اين دو تمسك مي جوئيد گمراه نمي شويد و اين دو يادگار من هيچ گاه از هم جدا نمي شوند تا در كنار حوض بر من وارد شوند.[1]
اين حديث به صورت گسترده نقل شده، ابن حجر يكي از علماي مهم اهل سنت مي گويد، پيامبر در آخر حديث افزود: اين علي است كه پيوسته با قرآن است و قرآن نيز با علي ـ عليه‎ السلام ـ همراه است و از هم جدا نيستند.[2]
همچنين روايات متواتر ديگر مانند احاديث «غدير»[3]، «منزلت»[4] وجود دارند بنابراين حجّت براي هدايت همه انسانها و خصوصاً فرق اسلامي در متون معتبر مسلمانان وجود دارد و براي هدايت آنها كافي است. لكن بر اثر عواملي به اين حجت ها عمل نمي شود و اگر عمل مي شد ديگر نياز به هدايت و راهنمائي آنها از طريق خواب ديدن پيامبر ـ صلي الله عليه و آله ـ لازم نبود.
اما راجع به هدايت از طريق خواب ديدن پيامبر ـ صلي الله عليه و آله ـ و يا امامان معصوم دو ديدگاه در ميان علماي شيعه وجود دارد.
مرحوم ملااحمد نراقي يكي از علماي بزرگ شيعه راجع به موضوع خواب مي فرمايد: بعضي از علماي اماميه قول و فعل معصوم را كه در خواب صادر شوند حجت دانسته اند، اما اكثريت قريب به اتفاق علما برخلاف اين قول مشي نموده آنچه بر عدم حجيّت آن دلالت دارد يكي اصل است و ديگري اخبار.
در روايت حسنه، ابراهيم بن هاشم وارد شده كه امام صادق ـ عليه‎ السلام ـ در جواب سائل كه از افسانه خواب ابي بن كعب سؤال نموده فرمود: امر دين عزيزتر و والاتر از اين است كه بخواهيم با خواب آن را سامان دهيم. آنچه مسلم است حجيّت كلام معصوم، در بيداري و وضع عادي است نه در خواب.[5] مرحوم ميرزاي قمي نيز در كتاب «قوانين» مسئله را طرح نموده و حجيّت آن را مردود دانسته است.[6]
كوتاه سخن اينكه خواب يكسان و يكنواخت نيست، برخي از آنها حق و رحماني است كه مخصوص انسانهاي پاك و شايسته مي باشد و هر كس نمي تواند به آن مقام برسد برخي ديگر باطل و شيطاني است در هر صورت تشخيص خواب حق از باطل كار مشكل است.
افزون بر اينها يكي از شرايط خواب هاي رحماني و صحيح، تصفيه باطن و مشي در راه صحيح و صراط مستقيم است وكساني كه در مكتب اهل بيت ـ عليهم السلام ـ قدم برداشته و قول پيامبر اكرم ـ صلي الله عليه و آله ـ را در مسأله مهم ولايت و امامت قبول كرده در معتقدات و احكام بر روش ائمه ـ عليهم السلام ـ معصومين رفته باشد توفيق ديدن پيامبر و ائمه معصومين را در خواب پيدا خواهند نمود، نه مخالفين آنها.

مرکز مطالعات پاسخگویی به شبهات اندیشه قم