چرا در پاسخ به سخنان (پاپ) که گفته بود اسلام دین خشونت و مسیحیت دین عقلانیت است علماء و بزرگان شیعه و حوزه پاپ را به یک مناظره عقیدتی که می تواند بسیاری حقایق را روشن کند، دعوت نکردند؟ | کتابخانه مجازی الفبا

چرا در پاسخ به سخنان (پاپ) که گفته بود اسلام دين خشونت و مسيحيت دين عقلانيت است علماء و بزرگان شيعه و حوزه پاپ را به يک مناظره عقيدتي که مي تواند بسياري حقايق را روشن کند، دعوت نکردند؟

اساس و پايه دين اسلام بر رحمت و محبت قرار گرفته و قرآن که کتاب هدايت الهي است، شروع سوره هايش با «بسم الله الرحمن الرحيم» با نام خداوندي است که از صفاتش مهرباني و محبت و بخشندگي مي باشد اما با آشکار بودن همه اين مطالب به گفته آيه الله مکارم شيرازي دشمنان اسلام به خصوص ارباب کليسا و شرق شناسان مغرض با تحريف حقايق، سخنان زيادي بر عليه اسلام مي گويند و دين سر تا سر رحمت و مهربان اسلام را متهم به دين خشونت و شمشير براي تحميل عقيده معرفي مي کنند و به نظر مي رسد وحشت آن ها از پيشرفت اسلام در جهان به خاطر معارف قوي در برنامه هاي حساب شده، سبب شده است که از اسلام چهره ي دروغين وحشتناکي بسازند تا جلو پيشرفت اسلام را در جهان بگيرند.[1]
در حالي که دين اسلام دين منطق، عقل، استدلال و برهان است و در سيره رسول خدا ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ و ائمه اطهار ـ عليهم السلام ـ و بزرگان دين، استفاده از منطق و برهان در مناظره با ديگران به خوبي قابل مشاهده است و خداوند متعال پيامبرش را به پيروي از اين برهان تشويق نموده است که:
با حکمت و اندرز نيکو (مردم) را به سوي راه پروردگارت دعوت نما و با آن ها به طريق نيکو تر استدلال و مناظره کن.[2]
پس از اين مقدمه در جواب اين سوال سزاوار است گفته شود که مطرح کردن اين اتهام خشونت طلبي در اسلام توسط پاپ، دعوت به مناظره نبوده تا علما او را به مناظره دعوت کنند، افزون بر آن در منطق قرآن معقول نيست کسي را که با ديدن دليل روشن طرف مقابل، باز هم جو پراکني مي کند و موضع خصمانه مي گيرد به مناظره دعوت نمود بلکه قرآن کريم پيامبرش را که با دلايل غير قابل انکار مأمور تحکيم پايه هاي مبدأ و معاد در قلوب مردم بدون نياز به زور و خشونت بود در مقابل چنين افرادي دعوت به صرف نظر کردن مي کند.[3]
و اين ها مصداق آيه هاي زيراند: «آن ها پس از روشن شدن حق، باز با تو مجادله مي کردند»[4] و «ما پيامبران را جز به عنوان بشارت دهنده و انذار کننده نمي فرستيم، اما کافران همواره مجادله به باطل مي کنند تا (به گمان خود) حق را به وسيله آن از ميان بردارند.»[5]
امام صادق ـ عليه السلام ـ نيز مي فرمايد: اگر مناظره نيکو و منطقي باشد وظيفه عالمان ديني عمل به آن است ولي اگر به غير احسن باشد، بر شيعيان جايز و روا نيست.»[6]
چرا که در اين صورت طرف مقابل فقط به فکر خود خواهي و برتري جويي است نه روشن شدن حقايق و پيروي از حق. اما در عين حال پس از اتهام خشونت طلبي در اسلام توسط پاپ، از سوي برخي از مراجع بزرگوار واکنش ها و دعوت هايي براي مناظره انجام گرفته است که به دو مورد از اين واکنش اشاره مي شود:
1. آيه الله العظمي فاضل لنکراني در اعتراض به سخنان پاپ در بيانيه اي چنين اظهار داشتند: ... ما از ايشان دعوت مي کنيم تا مدتي در مدارس ديني و در خدمت اسلام شناسان واقعي زانوي ادب زده و آگاهي خود را نسبت به اين دين تحصيل نمايد. ما براي ايشان به راحتي اثبات مي کنيم که دين مبين اسلام، دين رحمت و عطوفت است و از آيه هاي هميشه درخشان قرآن کريم و از مهمترين محکمات اين کتاب آيه شريفه «کتب علي نفسه الرحمه»[7] است.[8]
2. آيه الله العظمي مکارم شيرازي، در جواب اين اتهام کتابي به نام «آئين رحمت» را نوشتند که مشتمل بر شش فصل زير است: يک: تبيين و تفسير شبهه پاپ؛ دو: رأفت و رحمت در قرآن؛
سه و چهار: محبت و رحمت در روايات و سيره پيشوايان دين؛
پنجم و ششم: پرسش ها و شبهات و بيانيه ها و پيوست ها.

مرکز مطالعات پاسخگویی به شبهات اندیشه قم