آيا جسم انسان در قبر خودش، خاك مي‏شود، يعني گوشت و بدن انسان خاك مي‏شود؟ آيا در نفخه اوّل صور كه همه مي‏ميرند، صيحه اوّل در مردگان اثر دارد؟ | کتابخانه مجازی الفبا

آيا جسم انسان در قبر خودش، خاك مي‏شود، يعني گوشت و بدن انسان خاك مي‏شود؟ آيا در نفخه اوّل صور كه همه مي‏ميرند، صيحه اوّل در مردگان اثر دارد؟

پاسخ :
اين پرسش به دو سؤال تقسيم مي‌شود:
اوّل: خاك شدن بدن انسان.
دوم: با نفخه صور كه همه مي‌ميرند، تكليف آنان كه از قبل مرده‌اند چيست؟
از آيات متعدّد استفاده مي‌شود كه همين بدن خاك مي‌شود و در روز قيامت زنده خواهد شد، آنگاه به حساب اعمال رسيدگي مي‌شود.
در سوره يس مي‌خوانيم: "براي ما مثالي زد، در حالي كه آفرينش خود را فراموش كرده بود و گفت: چه كسي اين استخوان‌ها را زنده مي‌كند، در حالي كه پوسيده است، بگو: كسي آن‌ها را زنده مي‌كند كه نخستين بار آفريد".(1)
ابي بن خلف يا امية بن خلف در بيابان استخوان پوسيده‌اي را پيدا كرد (استخواني كه معلوم نبود از كيست؟ آيا به مرگ طبيعي مرده يا بر اثر گرسنگي جان داده؟) در حالي كه پيش خود فكر مي‌كرد دليل دندان شكني را براي نفي معاد پيدا كرده، با خشم توأم با خوشحالي قطعه استخوان را برداشته و گفت: با همين دليل به خصومت با محمّد بر مي‌خيزم.
با عجله به سراغ پيامبر(ص) آمد و فرياد زد: بگو ببينم چه كسي قدرت دارد بر اين استخوان پوسيده لباس حيات بپوشاند؟ سپس قسمتي از استخوان را پودر كرد و روي زمين پاشيد و فكر مي‌كرد پيامبر پاسخي در برابر اين منطق نخواهد داشت.
در پي اين پرسش قرآن مي‌فرمايد: "(اي پيامبر) بگو: كسي آن را زنده مي‌كند كه در روز نخست آن را به وجود آورد".(2)
صاحب تفسير الميزان در تفسير آيه "منها خلقناكم و فيها نعيدكم و منها نخرجكم تارة أخري".(3)
فرموده است: ضمير "منها" در هر سه مورد به زمين بر مي‌گردد و آيه خلقت انسان را از زمين و برگشتن او به زمين و جزء زمين شدن را بيان مي‌كند.(4)
مطابق اين ديدگاه جسم انسان است كه جزئي از خاك مي‌شود و دوباره از خاك خارج مي‌شود.
براي آگاهي بيشتر مي‌توانيد جلد دوّم تفسير نمونه از ص 216 تا 232 را كه در تفسير آيات 259 و 260 سوره بقره است، مطالعه بفرماييد.
قول مشهور ميان علماي اسلام اين است كه دوبار در صور دميده مي‌شود، بدين ترتيب كه با نفخه (دميدن) اوّلي همه مي‌ميرند (نفخه مرگ) و پس از مدّتي نفخه جمع خواهد بود كه نفخه حيات است.(5)
قرآن كريم مي‌فرمايد: "در صور دميده مي‌شود و تمام كساني كه در آسمان‌ها و زمين هستند مي‌ميرند مگر كساني كه خدا بخواهد، سپس بار ديگر در صور دميده مي‌شود، ناگهان همگي به پا مي‌خيزند و در انتظار حساب و جزا هستند".(6)
از اين آيه استفاده مي‌شود كه در پايان جهان و آغاز رستاخيز دو حادثه رخ مي‌دهد:
در حادثه اوّل همه موجودات زنده مي‌ميرند و در حادثه دوم كه با فاصله‌اي صورت مي‌گيرد، همه انسان‌ها ناگهان زنده مي‌شوند و در انتظار حسابند.(7)
ظاهر آيه اين است كه با "نفخه مرگ" زنده‌ها مي‌ميرند و اين نفخه در مرده‌ها اثري ندارد، چون كه مردن براي آنان، تحصيل حاصل است و پيشتر انجام شده بود.
www.eporsesh.com

سایت راسخون