در سوره مبارکه بقره حضرت ابراهيم (ع) بعد از ساختن خانه کعبه دعا مي کند: «رَبَّنَا وَابْعَثْ فِيهِمْ رَسُولاً مِّنْهُمْ يَتْلُو عَلَيْهِمْ آيَاتِكَ وَيُعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَيُزَكِّيهِمْ» ابتدا تعليم را مي گويد بعد تزکيه . اما در سوره مبارکه جمعه مي خوانيم: «هُوَ الَّذِي بَعَثَ فِي الْأُمِّيِّينَ رَسُولاً مِّنْهُمْ يَتْلُو عَلَيْهِمْ آيَاتِهِ وَيُزَكِّيهِمْ وَيُعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ » اول تزکيه گفته مي شود بعد تعليم را. در يکجا تعليم مقدم است و در جاي ديگر تزکيه مقدم است آيا اين به معناي اختلاف در قرآن نيست؟ آيا حضرت ابراهيم اين مطلب را متوجه نبوده است؟ | کتابخانه مجازی الفبا

در سوره مبارکه بقره حضرت ابراهيم (ع) بعد از ساختن خانه کعبه دعا مي کند: «رَبَّنَا وَابْعَثْ فِيهِمْ رَسُولاً مِّنْهُمْ يَتْلُو عَلَيْهِمْ آيَاتِكَ وَيُعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَيُزَكِّيهِمْ» ابتدا تعليم را مي گويد بعد تزکيه . اما در سوره مبارکه جمعه مي خوانيم: «هُوَ الَّذِي بَعَثَ فِي الْأُمِّيِّينَ رَسُولاً مِّنْهُمْ يَتْلُو عَلَيْهِمْ آيَاتِهِ وَيُزَكِّيهِمْ وَيُعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ » اول تزکيه گفته مي شود بعد تعليم را. در يکجا تعليم مقدم است و در جاي ديگر تزکيه مقدم است آيا اين به معناي اختلاف در قرآن نيست؟ آيا حضرت ابراهيم اين مطلب را متوجه نبوده است؟

اگر حضرت ابراهيم متوجه نبودند خداوند کلام ايشان را نمي گفت. سؤالي که دراينجا مطرح مي شود اين است که تزکيه هدف است يا تعليم وتعلّم؟ يعني علم مي گيريم براي اينکه تزکيه شويم يا تزکيه مي شويم و وجودمان را پاک مي کنيم تا علم بگيريم؟ به عبارت ديگر آيا علم مقدمه تزکيه است يا تزکيه مقدمه علم است ؟ بنده صريح مي گويم علم مقدمه تزکيه است. انسان مي داند که بتواند وجود خويش را آزاد کند وپاکيزه نمايد. عالم شدن هدف نيست، آدم شدن هدف است. اما نوعاً انسان هرگاه بخواهد آدم شود اول بايد عالم شود.بنابراين اول بايد علم بيايد بعد تزکيه ( يُعَلِّمُهُم وَ يُزَکّيهم). پس چرا در آن موارد ديگر اول تزکيه آمده است؟ گاهي قبل از اينکه اقدام به کاري بکنيد ابتدا هدف وپايانش را مي گويند . وقتي خدا مي خواهد غايت و هدف را بگويد اول تزکيه را مي آورد ولي وقتي مي خواهد راه تزکيه را بگويد اول تعليم را مطرح مي کند

موسسه فرهنگی بیان هدایت نور