کسانی مثل هندیها که مردگان خود را می سوزانند و خاکستر آنها را پخش می کنند آیا مردگان آنها فشار و عذاب قبر را دارا هستند و اگر دارا هستند فشار از کجا بر آنها وارد می شود؟ | کتابخانه مجازی الفبا

كساني مثل هنديها كه مردگان خود را مي سوزانند و خاكستر آنها را پخش مي كنند آيا مردگان آنها فشار و عذاب قبر را دارا هستند و اگر دارا هستند فشار از كجا بر آنها وارد مي شود؟

پاسخ :
عالم برزخ واسطه‌اى است ميان عالم دنيا و عالم قيامت كه از تجردى غير تام برخوردار است يعنى موجودات برزخى هر چند مادى نيستند اما برخى لوازم ماده مانند مقدار و شكل را دارا مى‌باشند. روح انسان پس از مرگ به بدنى مثالى يا برزخى تعلق مى‌گيرد و مقصود از بدن مثالى، بدنى است كه از جنس ماده نيست و جرم و حجم و وزن ندارد اما از برخى لوازم و خصوصيات اشياء مادى مانند شكل و اندازه برخوردار است و در اين ويژگى‌ها مشابه بدن طبيعى شخص است. براى آگاهى بيشتر ر.ك: آموزش كلام اسلامى / 2، محمد سعيدى‌مهر، ص 240.
حال با در نظر گرفتن مقدمه بايد خاطر نشان ساخت كه منظور بسيارى از الفاظ مربوط به قبر در روايات همان عالم برزخ است. در روايتى از امام صادق(ع) وارد شده كه فرمودند «و الله اتخوّف عليكم فى البرزخ؛ سوگند به خدا براى شما از آنچه در برزخ پيش رو داريد مى‌ترسم» و سپس در پاسخ راوى كه درباره برزخ پرسيد. فرمود: «القبر منذ حين موته الى يوم القيامة؛ برزخ همان قبر است از هنگام مرگ تا روز قيامت»، (الكافى، ج 3، ص 242). و از امام كاظم(ع) روايت شده كه فرمودند: (هر كس از دوستان و شيعيان ما بميرد به خوبى قرآن را نداند در قبر به او آموخته مى‌شود تا خداوند درجه او را بالا ببرد)، (الكافى، ج 2، ص 606). و مسلم و روشن است كه در قبر خاكى كه جسد بدون روح در آن قرار گرفته امكانى براى فراگيرى و آموزش قرآن نمى‌باشد. ازاين‌رو منظور از قبر همان عالم برزخ است. نتيجه اين كه شب اول قبر شب دفن جسد ميت در حفره خاكى دنيوى نمى‌باشد بلكه منظور مفارقت روح از جسد و استقرار در عالم برزخ است. براى مطالعه بيشتر، معادشناسى، ج 1، مرحوم علامه طهرانى از ص 170 تا 176. براساس آيات و خصوصا روايات روح انسان پس از مرگ و انقطاع از بدن مادى خود را با بدن برزخى و قالب مثالى مى‌يابد و مى‌ببيند اين بدن، شباهت بسيارى به بدن دنيوى انسان دارد؛ ولى در عين حال بدنى است كه با نظام و قوانين عالم برزخ سازگار است و با بدن مادى دنيوى، تفاوت‌هايى دارد. (نگا: عروج روح استاد محمد شجاعى تهران مؤسسه فرهنگى دانش و انديشه معاصر چاپ اول، 1370 ش، صص 52و 59) افزون بر اين كه در بيشتر موارد مقصود از واژه قبر از جمله سؤال‌ نكيرو منكرفشار قبر و.. در واقع مسائل برزخ است مثلاً گفته شده است «ان القبر روضه من رياض الجنة او حفرة من حفرالنار؛ قبر يا روضه‌اى از رياض بهشت و يا جايگاه پستى از جايگاه‌هاى آتش است». (بحارالانوار، ج 6، ص 159، روايت 19) مقصود از شب اول قبر با توجه به مطالبى كه در مورد آن آمده است، آشكار مى‌شود مثلاً در مورد سؤال نكير و منكر و فشار قبر، مقصود از شب اول قبر، همان زمانى است كه روح از بدن مفارقت كرده است و وارد عالم برزخ مى‌شود اما در مورد نماز شب اول قبر،مقصود پس از غروب خورشيد آن روزى است كه بدن ميت با رعايت دستورات شرعى خاك‌سپارى مى‌شود. اما در مورد فشار قبر: مقصود از قبر عالم برزخ است نه قبر خاكى البته قبر برزخى و قبرخاكى يك ارتباط خاصى با هم دارند كه مجال طرح آن نيست ولى بايد توجه داشت كه عمده مسائل شب اول قبر و پس از آن مرتبط با عالم برزخ است نه قبر خاكى. (نگا، عروج روح، ج 7 - همان صص 69 و 114). بنابراين هم عذاب قبر و فشار آن و هم شادى‌ها يا نقمت‌هاى ان مرتبط با نظام و عالم برزخ بوده و با قالب بدن برزخى و مثال صورت مى‌گيرد و قبر خاكى دراين موارد خصوصيتى ندارد ازاين‌رو اگر مرده‌اى را بسوازانند يا آن را بخورند يا به دريا بيندازند يا آن را موميايى كرده و در محفظه‌هاى خاصى نگه دارند، باز هم مسائل شب اول قبر، فشار قبر، سؤال، مكافات و يا... خواهد بود و شب اول قبر آنها، همان شبى است كه اين بدنها يا به دريا انداخته شد يا طعمه حريق گشته و يا خوراك حيوانى قرار گرفته است شب اول قبر شهدايى كه پس از مدت مديدى اجساد مقدس و مطهر آنان يافت مى‌شود همان شبى است كه در بيابانها و مردابها مانده يا در خاك مدفون شده‌اند. حضرت امير(ع) مى‌فرمايند «فرو گذار نمى‌شود احدى از مردم كه در شرق و غرب زمين و دريا و صحرا هستند مگر آنكه فرشته‌هاى سؤال كننده به ملاقات آنان خواهند رفت» (معاد و عدل، آيه الله علم الهدى تهران مطبوعاتى افتخاريان چاپ دهم، بى‌تا، ص 100)
www.morsalat.com

سایت راسخون