اینکه قرآن می گوید خداوند از روح خود در آدم دمید آیا منظور این است که خداوند روح دارد ؟ | کتابخانه مجازی الفبا

اينکه قرآن مي گويد خداوند از روح خود در آدم دميد آيا منظور اين است كه خداوند روح دارد ؟

خداوند روح ندارد كه پاره اي ازآن را جدا کند ودربدن آدم بريزد، تعبير روحي مثل ارضي وسمائي وبيتي است. خداوند به ابراهيم واسماعيل مي گويد بيت من را پاکيزه کنيد« وَعَهِدْنَا إِلَى إِبْرَاهِيمَ وَإِسْمَاعِيلَ أَن طَهِّرَا بَيْتِيَ – بقره 125 » اين (ي يعني من) به اين مکان شرافت مي دهد يعني توجه خداوند به اين زمين واين مکان فوق العاده است . خداوند قابل تجزيه نيست که پاره اي از روح او جدا شود وبه آدم داده شود. خداوند روح را مي آفريند« ثُمَّ أَنشَأْنَاهُ خَلْقاً آخَرَ- مومنون 14» انشاء يعني آفرينش. پس روح ما مخلوق خداست لذا نمي تواند جزء وجود خدا باشد. به دليل آن شرافت وسرمايه گذاري وآن خصوصيات وويژگيها ئي که خداوند به اين جان تپنده آدميان بخشيده است واين ظرفيتهاي بالائي که دراين جان ونفس انسان وجود دارد وبه دليل اينکه خداوند مستقيم اين روح را به آدميان مي دمد (خمرت طينة آدم اربعين صباحا ) تعبيربه روحي مي شود.

موسسه فرهنگی بیان هدایت نور