با توجه به اينکه خداوند به نداشتن جنسيتِ خود تذکر فرموده، پس چرا خود را در قرآن با صيغه ها و فعلهاي مذکر ياد مي کند؟ | کتابخانه مجازی الفبا

با توجه به اينکه خداوند به نداشتن جنسيتِ خود تذکر فرموده، پس چرا خود را در قرآن با صيغه ها و فعلهاي مذکر ياد مي کند؟

اين سؤالي است که ممکن است به ذهن هر مخاطب قرآن بيايد. طبيعي است که خداوند جنسيت ندارد ، جنس آفرين که خودش جنس ندارد. خداوند سبحان مذکر و مؤنث را مي آفريند «يَهَبُ لِمَنْ يَشَاءُ إِنَاثاً وَيَهَبُ لِمَن يَشَاءُ الذُّكُورَ- شوري 49» اما بالاخره حضرت باريتعالي بايد يا يک صيغه اي سخن بگويد يا بايد با صيغه مذکر بگويد (قال) يا بايد با صيغه مونث بگويد (قالت). در زبان فارسي ما صيغه مذکر و مونث نداريم اما در زبان هاي دنيا که دو صيغه مذکر و مؤنث وجود دارد صيغه اي که عموما با آن سخن مي گويند بدون استثناء صيغه مذکر است، اين خصوصيت همه زبانها من جمله زبان عربي است. لذا خداوند هم وقتي مي خواهد به شکل عمومي صحبت کند با صيغه مذکر سخن مي گويد. اصلاً بحث جنسيت نيست ،اين يک بحث ادبي است و ربطي هم به جنسيت ندارد. صيغه مذکر را صيغه غالب يا نُرم و هنجار کلامي مي گويند.

موسسه فرهنگی بیان هدایت نور