ما در تعارفات روزانه وقتی یک نفر احوال کسی را می پرسد می‌گوئیم: «خوب است، سلام می‌رساند». در صورتی که در آن لحظه آن شخص سلامی نرسانده است. آیا این حرف ما مصداق دروغ و نفاق است یا خیر؟ | کتابخانه مجازی الفبا

ما در تعارفات روزانه وقتي يك نفر احوال كسي را مي پرسد مي‌گوئيم: «خوب است، سلام مي‌رساند». در صورتي كه در آن لحظه آن شخص سلامي نرسانده است. آيا اين حرف ما مصداق دروغ و نفاق است يا خير؟

اين گونه سلام رساندن از جانب كسي، در صورت‌هاي زير اشكال ندارد:
1. اگر كسي به شما قبلاً اين اجازه را داده است كه اگر فردي احوال او را پرسيد شما سلام او را به اين فرد برسانيد.
2. شما اجازه قبلي از ناحيه آن شخص نداريد ولي مي دانيد كه او قلباً راضي است كه اگر كسي احوال او را پرسيد شما مي توانيد سلام او را به آن شخص برسانيد.[1]
3. در جايي كه مي خواهيد بين دو فرد آشتي ايجاد كنيد و سلام يكي را علي رغم ميل باطني اش، به ديگري مي‌رسانيد.
در غير از صورت‌هاي سه گانه فوق، اين كار مصداق دروغ است و جايز نيست.
در مورد نفاق بودن اين عمل بايد گفت: نفاق داراي دو مفهوم است، نفاق به مفهوم خاصش، صفت افراد بي ايماني است كه ظاهراً در صف مسلمانان‌اند؛ امّا باطناً دل در گرو كفر دارند. معناي عامّ و وسيع نفاق، شامل هرگونه دوگانگي ظاهر و باطن، گفتار و عمل است هرچند در افراد مؤمن باشد؛ مثلاً در حديثي مي‌خوانيم: «ثلاثٌ من كُنّ فيه كان منافقاً و إن صامَ و صلّي و زعم انّه مسلم، مَن اذا ائتمن خان. و إذا حدث كذب و إذا وعد خلف».[2]
«سه صفت است كه در هركس باشد منافق است هرچند روزه بگيرد و نماز بخواند و خود را مسلمان بداند: كسي كه در امانت خيانت مي‌كند، و كسي كه به هنگام سخن گفتن دروغ مي‌گويد، و كسي كه وعده مي‌دهد و خلف وعده مي‌كند».[3]

مرکز مطالعات پاسخگویی به شبهات اندیشه قم