آیا اشکالی دارد که انسان فقط به یک یا چند امام علاقه مند باشد؟ | کتابخانه مجازی الفبا

آيا اشكالی دارد كه انسان فقط به يك يا چند امام علاقه مند باشد؟

محبت و مودت به امامان معصوم ( عليهم السّلام ) و اهل‎ بيت پيامبر اكرم ( صلّی الله عليه و آله) در واقع محبت به رسول خدا و خود خداوند متعال است.
خداوند متعال اززبان پيامبر(ص) به انسان ها سفارش كرده، كه به اهل‎ بيت و ذی القربی و معصومین ( عليهم السّلام) محبت و مودت بورزند، چنان كه مي فرمايد: « قل لا اسئلكم عليه اجراً‌الا المودة في القربي... »[1] بگو:من هيچ پاداشی از شما بر رسالتم درخواست نمی كنم، جز دوست داشتن نزديكانم (اهل‎ بيتم)؛...[2]
ظهور تشريعی امامان معصوم(ع) به عنوان نور واحد، در امر هدايت گری بشر (ولايت مطلقه ايشان) به طور مساوی و يكسان است به تعبيری ديگر جوهره هدايتی و ولايتی آن بزرگواران يك امر ثابت است و شكل هدايتی آنان بر اساس مقتضای موجود، امری متغير است، يعنی آن جا كه سؤال از هدف و حركت است همه امامان معصوم(عليهم السّلام) نور واحدند و آن جا كه سؤال از چگونگی حركت و هدايت بر اساس مقتضيات و شرايط زمان و مكان و مصالح اسلام است، يك نوع تفاضل برقرار می باشد، به عنوان مثال هر كدام از امامان معصوم(عليهم السّلام)اگر در زمان و موقعيت امام حسين( عليه السّلام)قرار می گرفتند، همان كاری را می كردند كه امام حسين(عليه السّلام)انجام داد.
و آن تفاضل و برتری نسبی شامل حال آن ها می شد. البته اين تفاضل نسبی هيچ گاه از فضايل و مقامات ساير پيشوايان معصوم نمی كاهد.
بنابراين، انسان بايد به همه اهل‎ بيت به ويژه تمام پيشوايان معصوم(عليهم السّلام)علاقه مند باشد و هيچ دليلی كه بر فرق گذاشتن در محبت و علاقه مندی نسبت به امامان دلالت كند وجود ندارد، مگر در مواردی كه عقل و نقل (روايات اسلامی ) بر تفاضل نسبی و يا مرتبه وجودی آن بزرگواران دلالت كند و در اين صورت نيز علاقه و محبت به ساير پيشوايان معصوم(عليهم السّلام)منتفی نمی شود.
پس، علاقه تنها به برخی از امامان معصوم ( عليهم السّلام ) كافی نيست،‌بلكه بايد به همه آن ها محبت و علاقه داشته باشيم.
ولی اگر منظور درسوال محبت وعلاقه بيشتر و تفاضل نسبی به برخی از امامان مانند امام علي( عليه السّلام)و ياامام حسين ( عليه السّلام) باشد، اين اشكالی ندارد.[3]

مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات حوزه علمیه قم (اندیشه قم)