سلمان فارسی در زمان خلافت عمر فرماندار مدائن بوده است، و عمار بن یاسر فرماندار کوفه بوده است، این دو نفر از یاران و شیعیان علی بوده اند، پس اگر از دیدگاه آنها عمر مرتد و ستمگر بود، چرا آنها در زمان او پُست فرمانداری را قبول کردند، چون آنها هرگز ستمگران و مرتدان را یاری نمى کردند، زیرا خداوند متعال مى فرماید: "وَلا تَرْکَنُوا إِلَى الَّذِینَ ظَلَمُوا فَتَمَسَّکُمُ النَّارُ". (هود، 113). "و بر ظالمان تکیه ننمایید، که موجب مى شود آتش شما را فرا گیرد". | کتابخانه مجازی الفبا

سلمان فارسي در زمان خلافت عمر فرماندار مدائن بوده است، و عمار بن ياسر فرماندار کوفه بوده است، اين دو نفر از ياران و شيعيان علي بوده اند، پس اگر از ديدگاه آنها عمر مرتد و ستمگر بود، چرا آنها در زمان او پُست فرمانداري را قبول كردند، چون آنها هرگز ستمگران و مرتدان را ياري نمى كردند، زيرا خداوند متعال مى فرمايد: "وَلا تَرْكَنُوا إِلَى الَّذِينَ ظَلَمُوا فَتَمَسَّكُمُ النَّارُ". (هود، 113). "و بر ظالمان تكيه ننماييد، كه موجب مى شود آتش شما را فرا گيرد".

پاسخ :
توجه به نکاتی می تواند ما را در دست یابی به پاسخ و حقیقت یاری رساند:
1. شیعه هر چند انتقاداتی نسبت به خلفا دارد ولی آنها را مرتد نمی داند و اگر در برخی از روایات اهل سنت به صحابه پیامبر، نسبت ارتداد داده شده است آن را به ارتداد اصطلاحی معنا نمی کند.

2. "ركون" از ماده "ركن" به معنى ستون و ديواره‌هايى است كه ساختمان يا اشياء ديگر را سر پا نگه مى‌دارد، سپس به معناى اعتماد و تكيه كردن بر چيزى به كار رفته است. و باید توجه داشت که ركون به معناى صرف اعتماد نيست، بلكه اعتمادى است كه توأم با ميل باشد.
و منظور از "ظلموا" تمام كسانى اند كه دست به ظلم و فساد در ميان بندگان خدا زده‌اند و آنها را بنده و برده خود ساخته‌اند.

3. شیعه معتقد است اگرچه نبايد در ظلم و ستمگري ظالمان شركت جست و از آنها كمك گرفت و میل به آنان داشت اما می توان به جهت انگیزه های مثبت در شرایط خاص در حکومت های طاغوتی حضور داشت و شریک ظلم آنان نشد و در صدد انجام کارهایی مثبت و رفع حوایج مردم بود. توضیح این مطلب در پاسخ تفصیلی خواهد آمد.

4. این را می دانیم که شرایط صدر اسلام شرایط ویژه ای بود. اسلام عزیز نوپا بود و در محاصرۀ خطر دشمنان داخلی و خارجی قرار داشت . و در این شرایط و با انگیزۀ حفظ اسلام و کمک به رشد و شکوفایی آن، مانعی ندارد که علی (ع) به عنوان مشاور معصوم با خلفا همکاری کند، سلمان و عمار نیز با اجازۀ امام (ع) فرمانداری مدائن و کوفه را بپذیرند.

منبع: http://farsi.islamquest.net

سایت راسخون