مأموریت اهل البیت(ع) چیست؟ | کتابخانه مجازی الفبا

مأموریت اهل البیت(ع) چیست؟

اهل بیت پیامبر گرامی(ص) - که همان پنج تن آل عبا؛ یعنی حضرت محمد (ص)، علی، فاطمه، حسن و حسین (ع) هستند و در توسعه مفهومی شامل معصومین می شود– به هیچ چیز جز خدا و رضای او نمی اندیشیدند و ماموریت های زیر را دنبال می کردند: 1- حفظ و احیای دین اسلام ، 2- تفسیر و تبیین احکام و دستورات دین ، 3- هدایت مردم به سوی رشد و کمال و بهره مند ساختن انسانها از مواهب الهی. آن بزرگواران الگوی عملی برای ره پویان راه حق بودند و مأموریتی جز نجات انسانها از گمراهی ها را دنبال نمی کردند.

اهل بیت در اصطلاح قرآن، حدیث و کلام به معنای خانواده پیامبر گرامی اسلام (ص) است. این اصطلاح به همین معنا در قرآن کریم در آیه تطهیر ( آیه 33 سوره ی احزاب) به کار رفته است: «همانا خدا می خواهد آلودگی را از شما خاندان پیامبر بزداید و شما را پاک و پاکیزه گرداند».[1]

مفسران در تفسیر این آیه می گویند: مراد از اراده ی خداوند در این آیه، اراده ی تکوینی خداوند است[2]؛ چرا که اراده تشریعی خداوند به طهارت و پاکی همه انسان ها تعلق گرفته است. به این معنا که همه افراد می توانند، با انجام تعالیم و دستورات پروردگار حکیم به طهارت و پاک دامنی از همه گناهان برسند. اما اراده تکوینی خدا بر طهارت و پاک دامنی افراد، تنها مختص به اهل بیت پیامبر اسلام(ص) است. به این معنا که هیچ گونه گناه، لغزش و خطایی در این خانواده راه ندارد و این نیست مگر به دلیل نقش مهمی که در راه رسیدن به اهداف مقدس آسلام بر عهده این خانواده گذاشته شده است و این نقش را جز افراد معصوم نمی توانند به درستی و به طور کامل انجام دهند.

علاوه بر این، فلسفه تأکید و اصرار قرآن مجید و روایات بر اعلان موقعیت ممتاز اهل بیت شایستگی ها و امتیازات زیاد آنان نظیر بلندی فکر و اندیشه و اعمال و آرمان های آن بزرگواران است. آنان به هیچ چیز جز خدا و رضای او نمی اندیشدند. قرآن مجید در سوره ی دهر یک نمونه از ایثار اهل بیت را بیان نموده و در توصیف آن می فرماید: ": و غذاى (خود) را با این که به آن علاقه (و نیاز) دارند، به «مسکین» و «یتیم» و «اسیر» می‌‏دهند! (و می‌‏گویند:) ما شما را به خاطر خدا اطعام می‌‏کنیم، و هیچ پاداش و سپاسى از شما نمی‌‏خواهیم!."[3]

تاریخ زندگی و سیره عملی اهل بیت (ع) و آموزه های آنان بهترین گواه است که هدف و مأموریت بلند آن بزرگ واران چیزی جز اعتلای کلمه توحید و نفی هر گونه شرک و گمراهی، نیست.

اهل بیت (ع) همواره بالاترین نقش را در حفظ و احیای دین اسلام و ارزش های آن، تفسیر آیات قرآن، تبیین احکام و دستورات دین ، دلسوزی و سرپرستی مردم و هدایت آنان به سوی رشد و کمال بر عهده داشته اند. این اهتمام ویژی آنان نسبت به دین و مسائل و احکام آن موجب چنین تأکیداتی شده است، تا مردم متوجه مقام والای آنان شده و در مسیر حرکت کمالی و پیمودن راه هدایت، از آنان پیروی کنند؛ زیرا که هدف اصلی قرآن هدایت انسان هاست «الم، ذلک الکتاب لاریب فیه هدی للمتقین»[4] و کسی که در آیات قرآن کریم مقداری دقت کند، به وضوح می تواند صحت این استنباط را تصدیق کند و چون امامان شیعه مقتدا و راهنمای امت بودند، از این جهت عنوان « اهل البیت» بر آنها تطبیق شده است. از این روی پیامبر اکرم (ص) که در واقع مفسر و مبین قرآن کریم است، وقتی می خواهند مقام مرجعیت دینی و امامت و پیشوایی بعد از خودشان را بیان نمایند از همین واژه اهل بیت استفاده نموده و آنرا به عترت خود تفسیر نموده و می فرماید:

«من در میان شما دو گوهر گرانبها باقی می گذارم. یکی کتاب خداوند و دیگری عترت و اهل بیت من است که اگر به این دو تمسک نمایید و به پیوندید، هرگز گمراه نخواهید شد و این دو از هم جدا نمی شوند تا در قیامت بر من در حوض کوثر وارد شوند»[5]. در این حدیث پیامبر اکرم(ص) علاوه بر بیان و تفسیر اهل البیت به نقش هدایتی آنان که به اندازه نقش هدایتی قرآن مجید است تصریح شده است.

همچنین آن حضرت در احادیث دیگری در ضمن تمثیل های زیبایی نقش والا و وظایف خطیر اهل بیت را بیان فرموده اند. در حدیث سفینه فرموده اند: «همانا مثل اهل بیتم در میان شما، مانند کشتی نوح است که هر کس سوارش شود نجات یابد و هر کس از آن تخلف کند غرق می گردد».[6] در این حدیث پیامبر اکرم (ص) یکی از وظایف خطیر ائمه اهل بیت را هدایت انسانها به سوی نیکی، احسان، سعادت و نجات آنان از گمراهی ها و هلاکت ها بیان می کند.

و در حدیث دیگری فرموده اند: « همانا مثل اهل بیتم در میان این امت، مانند ستارگان آسمان است که هرگاه ستاره ای غروب کند ستاره دیگری طلوع می کند....» [7]در این حدیث پیامبر اکرم (ص) به نقش هدایت گری و امنیت بخشی اهل بیت اشاره فرموده اند.[8]

همچنین آن حضرت در حدیث دیگری به نقش و ماموریت نجات و امان بخشی اهل بیت اشاره و فرموده اند: « همانا مثل اهل بیتم،مانند باب آمرزش(باب حطة) در بین بنی اسرائیل است.[9] (اشاره به آیه که خداوند به بنی اسرائیل فرمود: و بگویید: «خداوندا! گناهان ما را بریز!» تا خطاهاى شما را ببخشیم و به نیکوکاران پاداش بیشترى خواهیم داد.»[10]) .

و یا در حدیث دیگری فرموده اند: «مثل اهل بیت من همانند باغستانی هستند که گروهی در آن به مدت یک سال اطعام می شوند ، سپس گروه دیگری در سال دیگر (سال بعد از آن ) در آن اطعام می شوند.... »[11] در این حدیث به نقش هدایت گری و منافع با ارزشی که از طریق اهل بیت به همه انسانها می رسد اشاره شده است.

بنا بر این نقش اهل بیت (ع) در حفظ دین، تفسیر و تبیین احکام و دستورات دین، دلسوزی و سرپرستی مردم و هدایت جامعه آن چنان خطیر و مهم است که جدایی از آنان و ترک دستورات آنان موجب غرق شدن در دریای تباهی و نابودی و هلاکت انسان است. و آنان هدفی جز دعوت به سوی خداوند ندارند.[12] و [13]

اسلام کوئست نت