معرفت پیشین با توجه به آرای فیلسوفان تحلیلی معاصر | کتابخانه مجازی الفبا

معرفت پیشین با توجه به آرای فیلسوفان تحلیلی معاصر | کتابخانه مجازی الفبا

کتابخانه مجازی الفبا،تولید و بازنشر کتب، مقالات، پایان نامه ها و نشریات علمی و تخصصی با موضوع کلام و عقاید اسلامی کتابخانه مجازی الفبا،تولید و بازنشر کتب، مقالات، پایان نامه ها و نشریات علمی و تخصصی با موضوع کلام و عقاید اسلامی

فارسی  |   العربیه  |   English  
telegram

در تلگرام به ما بپیوندید

public

کتابخانه مجازی الفبا
کتابخانه مجازی الفبا
header
headers
پایگاه جامع و تخصصی کلام و عقاید و اندیشه دینی
جستجو بر اساس ... همه موارد عنوان موضوع پدید آور جستجو در متن
: جستجو در الفبا در گوگل
...جستجوی هوشمند
معرفت پیشین با توجه به آرای فیلسوفان تحلیلی معاصر
کتابخانه مجازی الفبا
کتابخانه مجازی الفبا
فارسی
کتاب الکترونیکی
میانگین امتیازات:
امتیاز شما :
تعداد امتیازات :
0
معرفت پیشین با توجه به آرای فیلسوفان تحلیلی معاصر
ویرایش اثر
مقطع تحصیلی رساله تحصیلی:
دکتری
رشته تحصیلی:
فلسفه
محل تحصیل رساله تحصیلی:
دانشگاه تهران
تاریخ دفاع:
1386
چکیده :
چکیده (فارسی): معرفت گزاره ای یا تجربی و پسین است و یا غیر تجربی و پیشین. تجربه ارتباط علّی صاحب معرفت گزاره ای با مصادیق موضوعِ گزاره است به نحوی که خود واقعیتِ محکی گزاره ، علّت به وجود آمدن باور می گردد. معرفت پیشین آن معرفتی است که توجیهش بی نیاز از تجربه باشد. اگر قضیه ای به نحو پیشین معلوم باشد, امکان معرفت پسین به همان قضیه وجود ندارد و بالعکس معرفت پیشین به قضیه پسین ممکن نیست. از آنجا که واقعیات عینی همه جزئی و متشخص اند, معرفت به هیچ گزاره ای با سور کلّی از راه تجربه توجیه نمی شود و کلی بودن یک گزاره نشانة پیشین بودن حدّ اقل بخشی از توجیه آن است. می توان وجود باورهای پیشین را از دو را ه نشان داد: نخست آنکه تجربه هیچگاه نمی تواند قضایای با سور کلّی را توجیه کند. از اینرو معرفت به گزاره هایی از این دست بی نیاز از وجود توجیه پیشین نیست. دوم آنکه اصل امتناع جمع نقیضین, نمی تواند از راه تجربه توجیه شود. زیرا هر قضیه تجربی خود به این اصل نیازمند است. از اینرو یا باید این اصل را کنار گذاشت و یا توجیه پیشینِ آن را پذیرفت. تمایز پیشین، پسین با تمایز تحلیلی، ترکیبی و تمایز ضروری، ممکن همواره عجین بوده است. تلقی های مختلفی از تحلیلیّت وجود دارد ولی بنا به معنای برگزیده قضایای ترکیبی پیشین وجود دارند. مراد از ضرورت قضیه صدق آن در همه عوالم ممکن است و مستلزم یقینی بودن آن نیست. گزاره های پیشین همه ضروری اند و هر چند گزاره های ضروری تجربی وجود دارند, اما برای ضرورتشان نیازمند توجیه پیشین اند. مثالهای نقض کریپکی چیزی بر خلاف این نظر را نمی توانند افاده کنند. منبع پیشینِ توجیه همانا تأمّل بر صفات است. اصل امتناع جمع نقیضین اصلی بدیهی است و تنها با تأمل بر صفات وجود و عدم می توان درستی این اصل را فهمید. رمز بداهت این اصل در یافت بی واسطه و مستقیم هستی و طردِ آن نسبت به عدم است. قضایای حساب هم به دلیل ماهیت اعداد به بداهت بر ما معلومند. توجیه پیشین هر چند خطاناپذیری غیرنظام مند ندارد, امّا از خطای نظام مند مصون است. همچنین خودِ توجیه پیشین در معرض ردّ تجربی نیست, هر چند کذب گزاره های پیشین ممکن است با تجربه معلوم شود. propositional knowledge is either a priori and non-empirical or a posteriori and empirical. experience is the causal connection between knower and facts that the proposition in question is about. a priori knowledge is the knowledge whose justification is independent from experience. if a proposition is knowable a priori then it cannot be known a posteriori. since all facts are individual concretes then every proposition with a universal quantifier need at least partly priori justification. there are some a priori beliefs. since if there were not such a priori beliefs then there could not be any proposition with a universal quantifier. moreover, the principle of non-contradiction is presupposed by any empirical proposition and hence it cannot be justified by an experience. the a priori،a posteriori distinction has been related to contingent، necessary and analytic،synthetic distinctions. there are different conceptions of analyticity but according to preferred definition, there are some a priori synthetic propositions. kripke intended to show that there are some contingent a priori and some necessary a posteriori propositions. although his second claim is defensible it seems that all a priori propositions are a priori. a priori justification is through considerations on attributes or properties. these properties are not universals. there are some explanations for the fact that mere considering the properties involved in non-contradiction principle and arithmetical truths can lead to knowing their truth. regarding the non-contradiction principle we apprehend the excluding relation between existence and non-existence via our direct awareness of existence. also the nature of numbers explain the self- evidence of arithmetical truths. a priori justification is systematically infallible although it is unsystematically fallible. moreover, a priori justification is not directly defeasible by experience also the falsity of some a priori propositions can be known through experience.
منابع دیجیتالی مرتبط :
چکیده
نویسنده :
علی طاهری لاریجانی
زبان :
فارسی
منبع اصلی :
http://www.hawzah.net/fa/Seminar/View/85374/%D9%85%D8%B9%D8%B1%D9%81%D8%AA-%D9%BE%DB%8C%D8%B4%DB%8C%D9%86-%D8%A8%D8%A7-%D8%AA%D9%88%D8%AC%D9%87-%D8%A8%D9%87-%D8%A2%D8%B1%D8%A7%DB%8C-%D9%81%DB%8C%D9%84%D8%B3%D9%88%D9%81%D8%A7%D9%86-%D8%AA%D8%AD%D9%84%DB%8C%D9%84%DB%8C-%D9%85%D8%B9%D8%A7%D8%B5%D8%B1
جنس منبع:
متن
پایگاه :
پایان نامه های با موضوع کلام و فلسفه
یادداشت :
نوع منبع :
رساله تحصیلی , کتابخانه عمومی
مشخصات کامل اثر
منابع مرتبط :
ثبت نظر
ارسال