مرور درختی موضوعات | کتابخانه مجازی الفبا

از آن جا که هدایت مردم و تبلیغ دین و دعوت به وحدت و همبستگی از مهمترین مسائل در زندگی اهل بیت? بوده است. این عنصر حیاتی و مهم با بررسی سیره، رفتار، گفتار، و کردار آن حضرات به دست می‎‎آید. به عنوان نمونه پـیـامـبـرگـرامـی اسـلام ? بـا ایـجـاد وحـدت بـیـن طـوایـف و قبائل مختلف مسلمان،به‌ گونه ای انسجام و هماهنگی ووحدت به وجود آورد که جنگهای صد ساله‌ی قبیله های (اوس ) و (خـزرج ) در سـایـه‎ی اسـلام بـه مـحـبـت و مـوّدت مبدّل گشت. همچنین در سیره‎ی حضرت علی? می بینیم که آن بزرگوار جهت حفظ وحدت و جلوگیری از تشتت در جامعه‌ی اسلامی از حقِ خود صرف نظر می‌کند و 25 سال خانه نشینی را تحمل می نماید. این‎ها همه حاکی از اهمیت اتحاد و انسجام مسلمین دارد.آنچه به عنوان دغدغه در این تحقیق مطرح می‎باشد این است که ائمه اطهار? برای تحقق وحدت در بین امت اسلامی از چه روشهایی استفاده می‎کردند؟ همچنین ائمه ? در دوران امامت خود با چه موانعی جهت ایجاد وحدت مواجه بودند؟ نوع جهت گیری و تعامل ائمه? با مردم زمانِ خویش بیانگر این نکته است که معصومین? تلاش می‎کردند تا یکپارچگی جامعه حفظ شود و در سایه‎ی این امر است که احکام دین تبیین می‎شود؛‎‎ و جامعه‎ی اسلامی به اهداف عالی خود می رسد. لذا در آیات قرآن و احادیث اهل بیت? هم بر وحدت و پرهیز از اختلاف تأکید شده است. از گذشته تا حال بر بحث وحدت تأکید شده؛‎‎ و این نکته در خور توجه است که‌ خود اهل بیت ?بنیان گذار وحدت بوده‌اند و هم به عنوان یکی از محورهای وحدت در جامعه‎ی اسلامی به حساب می‌آیند.

چکیده:وحدت و انسجام اسلامی یکی از ضروری ترین مسائل مسلمانان است، یکی از مهمترین عواملی که بعد از قرآن کریم و سنت صحیح پیامبر? موجب تحکیم وحدت و انسجام اسلامی خواهد شد، عترت پیامبر?است، و تکیه بر این امر مهم و بیان فضائل عترت پیامبر? از زبان بزرگان اهل سنتموجب حل شدن بسیاری از اختلافات شیعه و اهل سنت، خواهد شد، شیعه در پیروی از امور دینی به دوازده نفر از زریه پیامبر? که از طرف خداوند و پیامبر? تعیین شده اند پیروی می کند، اما اهل سنت در مسائل دینی از چهار امام به ترتیب ابوحنیفه، مالک، شافعی، احمد حنبل?، پیروی می کنند، از آنجایی که این ائمه اربعه هم عصر با امام باقر و امام صادق? بودند، شاهد وجود تعاملاتی بسیار نزدیک و دوستانه، از طرف این امامان شیعه و اهل سنت هستیم، به نقل از تاریخ شاهد هستیم که این ائمه اربعه از این ائمه شیعه فضائل زیادی را نقل می کند که این خود موجب، بدبین شدن کسانی که با اهل بیت? پیامبر? در سر ناسازگاری بودند، انجامید، که در نهایت موجب تهمت های ناروا و ناشایست به این بزرگواران انجامید.

صدرالمتألّهین از برهان خاصّ خود دراثبات توحید واجب تعالی به عنوان برهان عرشی یاد کرده وبرتری آن را بر دیگر براهینی که از سوی حکمای پیشین از جمله ابن سینا، اقامه شده یاد آور شده است. وی ضمن دقّت قابل ملاحظه در آن براهین، هیچ یک از آن ها را به عنوان برهان تامّ و بدون نقص قلمداد نمی کند و بر این عقیده است که اگر بخواهیم آن براهین را به عنوان برهان کامل تلقی کنیم باید در رفع نقص آن ها بکوشیم؛ از این رو جهت تتمیم آن دلایل وجه تصحیحی را پیشنهاد می کند. او حتّی برهان اقامه شده از سوی ابن سینا را نیز بی نیاز از این تصحیح نمی داند، اما با دقّتی که در این مقاله به عمل آمده نشان داده شده است که بر خلاف براهین حکمای دیگر، برهان ابن سینا با تقریرهای مختلفی که دارد به ترمیم و تصحیح وی نیاز نداشته و در حد خود قابلیّت لازم را جهت اثبات وحدت واجب تعالی دارد.