مرور درختی موضوعات | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: بخش بزرگ‌تر سالنامه 6 حلقه وین مؤسسه، مجموعه مقالات سمپوزیومی درباره آلفرد تارسکی و تأثیر او بر حلقه وین و تبادل نظر با آن‌ها، به‌ویژه سمپوزیوم‌های رودلف کارنپ و کورت گودل است. اولین بار است که به این مقوله در این مقیاس و عمق پرداخته می شود. توجه عمدتاً به منشأ، توسعه و نقش بعدی تعریف تارسکی از حقیقت معطوف است. برخی از مشارکت‌ها عمدتاً تاریخی هستند، برخی دیگر جنبه‌های منطقی مفهوم حقیقت را تحلیل می‌کنند. مشارکت کنندگان عبارتند از آنیتا و ساول ففرمن، یان ولنسکی، یان تارسکی و هانس اسلوگا. چندین منطق‌دان لهستانی مشارکت داشتند: گزگورکزیک، وویچیکی، موراوسکی و روژچاک. این جلد مطالب زندگی‌نامه‌ای کاملاً جدیدی را در مورد تارسکی، هم از دوره لهستانی‌اش و هم در مورد حرفه تأثیرگذار او در ایالات متحده ارائه می‌کند: در هاروارد، پرینستون، هانتر، و دانشگاه کالیفرنیا در برکلی. نقطه اوج تحلیل شامل تأثیر تارسکی بر تکامل کارنپ از دیدگاه نحوی محدود زبان، به دیدگاه معنایی پیچیده‌تر اما بحث‌انگیزتر از لحاظ هستی‌شناختی است. نکته برجسته دیگر شامل تبادل بین تارسکی و گودل در ارتباط بین حقیقت و برهان و ماهیت فرازبانها است. بخش پایانی سالنامه 6 شامل مستندات، بررسی کتاب ها و خلاصه ای از فعالیت های جاری موسسه حلقه وین است. یان تارسکی نامه های نوشته شده توسط پدرش را به گودل معرفی می کند. پائولو پارینی از نفوذ حلقه وین در ایتالیا گزارش می دهد. چندین بررسی شامل کتاب‌های اخیر در مورد تجربه‌گرایی منطقی، درباره گودل، کیهان‌شناسی، رویکردهای کل‌نگر در آلمان، و درباره Mauthner است.

ترجمه ماشینی: این کتاب پیچیدگی دو سنت فلسفی را بررسی می‌کند که از ریشه‌های آنها تا تحولات کنونی در نئوپراگماتیسم گسترش می‌یابد. فصل‌ها به اولین برخوردهای این سنت‌ها و فراتر از آن، با نگاهی به متافیزیک و دایره وین و همچنین معناشناسی و اصل مدارا می‌پردازند. یک اجماع کلی وجود دارد که (نئو)پراگماتیسم آمریکای شمالی و تجربه‌گرایی منطقی اروپایی سنت‌های فلسفی همگرا بودند، به ویژه پس از مهاجرت اجباری فیلسوفان اروپایی. اما خوانندگان تصویری کثرت گرایانه از این رابطه و تعامل با یک شباهت آشکار خانوادگی کشف خواهند کرد. این اثر ویژگی‌ها و تفاوت‌های مشترک این جریان‌ها را از آغاز ارتباطات علمی متقابلشان در قرن نوزدهم روشن و مشخص می‌کند. این کتاب از همکاری بین نویسندگان و فیلسوفان از وین، تبینگن، و هلسینکی و شبکه های آنها است. برای فیلسوفان، دانشمندان تاریخ فلسفه، فیلسوفان علم، عملگرایان و فراتر از آن جذاب خواهد بود.

ترجمه ماشینی: سالنامه این مؤسسه در بیشتر موارد، فعالیت‌های اخیر آن را مستند می‌کند و یک انجمن برای بحث در مورد فلسفه دقیق، تحقیقات منطقی و تجربی و تحلیل زبان فراهم می‌کند. این جلد مجموعه‌ای از مقالات درباره جنبه‌های مختلف کار رودولف کارنپ توسط یک گروه بین‌المللی از محققان برجسته را در خود جای داده است.

ترجمه ماشینی: این کتاب احمقانه مظهر حماقت اعتقادی فلسفه تحلیلی علم مدرن است. به نظر می‌رسد که این کتاب اساساً پایان‌نامه دکترای گاتی باشد (در واقع، تقریباً تماماً شامل بررسی ادبیات بسیار غیرقابل تصور و به سبک پایان‌نامه است). و از آنجایی که گتی آشکارا از نظر فکری بی‌خار است، کتاب نقش اعتقادی را در خالص‌ترین شکل آن آشکار می‌کند. تز احمقانه کتاب این است که «پیش‌فرض‌های ضمنی و اصول بیان‌شده فلسفه کوهن، تفاوت چندانی با پوزیتیویست‌های منطقی یا تجربه‌گرایان منطقی که او مصمم به رد آن بود، ندارد» (ص. x). این تصور که کوهن «مصمم به رد» پوزیتیویسم منطقی بود، البته کاملاً مضحک است. دو فرض باعث می شود که چنین مزخرفاتی برای افرادی مانند گاتی و الکساندر برد (مشاور دکترای او که در همین موضوع نوشته است) معقول به نظر برسد. اولاً اینکه پوزیتیویسم منطقی آلفا و امگا فلسفه علم است و هرکس باید «مصمم» باشد که نظر خود را در رابطه با آن تعریف کند. ثانیاً اینکه فلسفه علم یک بازی پینگ پنگ رقت انگیز بین ایسم های فلسفی است. به دلیل این مفروضات اعتقادی، هرگز به ذهن این افراد خطور نمی‌کند که کسی واقعاً با فکر کردن به علم واقعی و پیگیری سؤالات جالبی که پیش می‌آید، به جای جستجو در داغ‌ترین مجلات پسا پوزیتیویستی در جستجوی شکافی کوچک، فلسفه علم را انجام دهد. که هنوز کسی از آن بهره برداری نکرده است.

ترجمه ماشینی: اگر جنبش یا مکتبی وجود داشته باشد که مظهر فلسفه تحلیلی در اواسط قرن بیستم باشد، آن تجربه گرایی منطقی است. تجربه گرایان منطقی یک فلسفه علم از نظر علمی و فنی ایجاد کردند، منطق ریاضی را به عنوان موضوع و ابزاری برای فلسفه تأسیس کردند و پروژه معناشناسی رسمی را آغاز کردند. گزارش‌های فلسفه تحلیلی که در اواسط قرن بیستم نوشته شد، به تجربه‌گرایی منطقی جایگاهی مرکزی در پروژه داد. موج دوم گزارش های تفسیری برای نشان دادن چگونگی پیشرفت یا پیشرفت فلسفه فراتر از تجربه گرایی منطقی ساخته شد. این مقالات مراحل شکل‌گیری تجربه‌گرایی منطقی را در اروپای مرکزی و فرهنگ‌پذیری آن در آمریکای شمالی بررسی می‌کنند، موضوعات اصلی و دستاوردها و شکست‌های آن را در حوزه‌های مختلف فلسفه علم مورد بحث قرار می‌دهند و تأثیر آن را بر فلسفه، گذشته، حال و آینده ارزیابی می‌کنند.

ترجمه ماشینی: این جلد مجموعه ای از مهم ترین مقالات فلسفی آرتور پاپ را گرد هم می آورد. همانطور که سانفورد شیه در مقدمه این جلد توضیح می دهد، کار پاپ نقش مهمی در توسعه سنت تحلیلی ایفا کرد. این نقش فراتر از این واقعیت صرفاً تاریخی است که دیدگاه‌های پاپ در مورد مفاهیم وجهی و وجهی تأثیرگذار بودند. پاپ به عنوان منتقدی دلسوز تجربه‌گرایی منطقی، مانند کواین، تنش عمیقی را در تجربه‌گرایی منطقی در بهترین حالت خود، در کار کارنپ مشاهده کرد. اما نقد پاپ از کارنپ کاملاً با نقد کواین متفاوت است و نشان‌دهنده کشف محدودیت‌هایی است که تجربه‌گرایی نمی‌تواند فراتر از آنها برود، جایی که چیزی جز دانش شهودی خود منطق وجود ندارد. استدلال‌های پاپ برای این دانش شهودی، نقد اخیر اچمندی از توضیح مدل-نظری نتیجه منطقی را پیش‌بینی می‌کند. کار پاپ همچنین پیشرفت‌های برجسته‌ای را در فلسفه ریاضیات نئوفرژی معاصر که توسط رایت و هیل حمایت می‌شود، پیش‌بینی می‌کند. در نهایت، دغدغه اصلی فلسفی پاپ، یعنی مفاهیم ضرورت و امکان، راه‌حل‌ها و دیدگاه‌های متمایزی را در مورد مسائل مورد توجه معاصر در متافیزیک روش ارائه می‌دهد. به طور خاص، شرح پاپ از روش به ما این امکان را می‌دهد تا اهمیت استدلال‌های معروف کریپکی در مورد ضرورت و اولویت را در منظری جدید ببینیم. این جلد مورد توجه همه پژوهشگران تاریخ فلسفی سنت تحلیلی، فلسفه منطق، فلسفه ریاضیات و متافیزیک تحلیلی معاصر خواهد بود.

ترجمه ماشینی: این آخرین جلد در طولانی‌ترین و تأثیرگذارترین مجموعه در زمینه فلسفه علم، چرخش تاریخی اخیر این رشته را گسترش داده و گسترش می‌دهد. این مقالات به پرسش‌های تاریخی، جامعه‌شناختی و فلسفی پیرامون جنبش فکری خاص تجربه‌گرایی منطقی می‌پردازند - هم مهاجرت آن از اروپا به آمریکای شمالی در دهه‌های 1930 و 1940 و هم توسعه آن در آمریکای شمالی در دهه‌های 1940 و 1950. این مقالات با مقدمه ای که آنها را در بستر فلسفی و تاریخی خود قرار می دهد، گواه این واقعیت است که تاریخ فلسفه علم، به مراتب بیش از یک مخزن صرف حکایت و گاهشماری، ممکن است بتواند تحولی تعیین کننده در فلسفه ایجاد کند. از خود علم مشارکت کنندگان: ریچارد کریت، ایالت آریزونا؛ مایکل فریدمن، استانفورد یو. رودولف هالر، U of Graz; دون هوارد، نوتردام؛ دیدریک ریون، یوترخت؛ جورج رایش؛ توماس ریکتز، نورث وسترن U; Friedrich K. Stadler، U of Vienna; توماس ای. اوبل، یو از منچستر. گری ال هاردکاسل استادیار فلسفه در دانشگاه بلومزبورگ است. آلن دبلیو ریچاردسون دانشیار فلسفه در دانشگاه بریتیش کلمبیا است.

ترجمه ماشینی: ظهور فلسفه علمی (تحلیلی) از آغاز قرن بیستم به تعامل فلسفی بین ارنست ماخ، حلقه وین در اطراف موریتز شلیک و اتو نورات، گروه برلین (هانس رایشنباخ، کارل جی) از یک سو مرتبط است. همپل)، و گروه پراگ (رودولف کارنپ، فیلیپ فرانک)، و از سوی دیگر، فیلسوفان و دانشمندان در دانمارک (نیلز بور، یورگن یورگنسن)، فنلاند (اینو کایلا، گئورگ هنریک فون رایت و شاگردانشان)، نروژ (Arne N?ss و شاگردانش)، و سوئد (?ke Petz?ll، مجله Theoria و نسل جوانتری از فیلسوفان در اوپسالا). علاوه بر این، نظریه ناب حقوقی هانس کلسن در کشورهای شمال اروپا (مثلاً از طریق آلف راس) به انتشار گسترده ای دست یافت. یکی از رویدادهای کلیدی در روابط فیلسوفان اروپای مرکزی و کشورهای شمال اروپا، دومین کنگره بین المللی وحدت علم بود که در سال 1936 در کپنهاگ تشکیل شد. توجه به تعاملات آنها، در چارچوب دوره جنگ سرد پس از جنگ جهانی دوم، با به اصطلاح حلقه سوم وین و با انجمن آلپباخ/کالج اتریشی اطراف ویکتور کرافت و بلا جوهوس (به همراه لودویگ ویتگنشتاین و پل فایرابند) ، جایی که موضوعات رئالیسم (فلسفی و علمی) و «روانشناسی» - رابطه بین روانشناسی و فلسفه - موضوع مناقشه بود. در مقایسه با انتقال و دگرگونی فراآتلانتیکی که بیشتر مورد بررسی قرار گرفته و شناخته شده‌تر است، «اثبات‌گرایی» و تجربه‌گرایی منطقی، تحولاتی که در بالا به آن اشاره شد، موضوعاتی در تاریخ‌نگاری نادیده گرفته شده و به حاشیه رانده شده‌اند. هدف این سمپوزیوم نشان دادن تداوم چشمگیر "ارتباط نوردیک" روشنفکر فلسفی است. ما قصد داریم این ارتباط فراموش شده را روشن کنیم و این شبکه‌های علمی پنهان را از منظر تاریخی و منطقی بازسازی کنیم و از این طریق اهمیت آنها را برای تحقیقات امروزی ارزیابی کنیم.