جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

پس از تأکیدهای فراوان آموزه­های قرآنی و حدیثی بر دستور تقوا عارفان مسلمان با توجه به شریعت اسلامی توجه زیادی را به این مقوله داشته­اند. پژوهش پیشِ­رو به روش تحلیلی ـ کتابخانه­ای به بررسی تعریف و مراتب تقوا از دیدگاه شریعت و عرفان اسلامی می­پردازد. اصل معنای لغوی تقوا، یعنی «خودنگهداری از گزندِ بدی­ها» در تعریف عارفان از تقوا، به پیروی از آموزه­های دینی ملحوظ است. در آموزه­های دینی اموری همچون ‌«پرهیز از شرک»، «پرهیز از گناه»، ‌«پرهیز از شبهات»، «پرهیز از حلالِ مازاد بر ضرورت» و «پرهیز از غیر حق» را می­توان به عنوان مراتب و سطوح گوناگون تقوا مشاهده کرد. اهل معرفت نیز در تبیین و توضیح مراتب تقوا، به پیروی از آموزه‌های دینی بهترین تحلیل از مراتب مذکور را در نوشته­های خود ارائه داده­اند، بنابراین دیدگاه عارفان در این­باره با میزان شریعت و آموزه­های قرآنی و حدیثی تطابق داشته و می­توان از آثار آنان در تفسیر و تحلیل قرآن و حدیث بهره گرفت.