جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

امنیّت یکی از موضوع­ های قابل توجّه در قرآن است. این موضوع در مقاله پیش­رو، با روش معناشناسی واژگانی، بررسی و میدان معنایی واژگان مرتبط با امنیّت فردی با توجّه به سیاق آیات و روابط هم­نشینی و جانشینی کلمات در آیه­ها، ترسیم شده است. این پژوهش درصدد پاسخ به این سؤال است که حوزة­ مفهوم امنیّت فردی در قرآن چیست و معناشناسی چگونه به تبیین مفهوم امنیّت کمک می­کند؟ با نگاهی به روابط درون‌متنی آیات مرتبط با امنیّت فردی و توجّه به میدان معنایی آن، روشن می­شود که امنیّت فردی در دنیا و آخرت در گرو ایمان حقیقی به خدا ومعرفت نسبت به اوست وآدمی بایددرراستای ایمان، در گسترش امنیت درناحیة فردی واجتماعی آن کوشا باشد. به عنوان نمونه، هم­نشینی عبارت­های ﴿وَ قَدْ هَدانِ‏﴾، ﴿و لا أَخافُ ما تُشْرِکُونَ بِهِ﴾ و ﴿الَّذینَ آمَنُوا وَ لَمْ یَلْبِسُوا إیمانَهُمْ بِظُلْمٍ‏﴾ با امنیّت و عبارت ﴿أُولئِکَ لَهُمُ الْأَمْنُ وَ هُمْ مُهْتَدُون‏﴾ در سیاق کلمات آیات80-82 سورة مبارکۀ انعام، نشان می­دهد امنیّت در دنیا و آخرت از نگاه حضرت ابراهیم (ع) و مؤمنان، از طریق ایمان به خدای یگانه، دوری از هرگونه ظلم وشرک خفی و جلی حاصل می­شود و آنها امنیّت را این گونه در زندگی خود گسترش دادند.