جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

تفسیر قرآن به قرآن، همان شرح آیات قرآنی است که به واسطه دیگر آیات انجام می شود و آیات قرآن به مثابه منبعی برای تفسیر آیات دیگر به شمار می رود. هف ما در این پایان نامه بررسی روش تفسیر قرآن به قرآن در جزء 14 کلام الله مجید از دیدگاه مفسران شیعه و اهل تسنن می باشد تا بدین وسیله به شباهت ها و تفاوت های این دو دیدگاه دست پیدا کنیم. به گونه ای در پژوهش حاضر به چهار منبع اصلی اتکا نمودیم که دو منبع از آن متعلق به اهل تشیع است که المیزان علامه طباطبایی و الفرقان دکتر صادقی تهرانی را شامل می گردد و دو منبع دیگر از آنِ اهل تسنن می باشد که شامل اضواء البیان شنقیطی و التفسیر القرآنی للقرآن عبدالکریم خطیب است. این پژوهش روش توصیفی و تحلیلی را در پیش گرفت که از پژوهش ها و متون کتابخانه ای نیز بهره گرفت.مهمترین نتایجی که این جستار بدان دست یافت این است که مفسران شیعه و اهل تسنن در تفسیر جزء 14 در 31 آیه زیر با هم مشابهت دارند: 13 آیه در سوره حجر و آن آیات (2، 7، 9، 22، 26، 33، 39، 53، 58، 61، 85، 87، 88 ) می باشد و در سوره نحل 18 آیه که شامل آیات (4، 9، 13، 15، 24، 27، 30، 32، 37، 43، 52، 57، 79، 89، 90، 97، 101، 118) است و همچنین این مفسران در 10 آیه رویکردهای متفاوتی دارند: دو آیه در سوره حجر و آن آیات (90، 99) است و در سوره نحل 8 آیه که آیات (1، 2، 62، 84، 112، 128) را در بر دارد.