جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشنی: چرا مقاوم ترین دیکتاتوری های جهان محصول انقلاب خشونت آمیز هستند؟ انقلاب و دیکتاتوری به بررسی این موضوع می‌پردازد که چرا دیکتاتوری‌های حاصل از انقلاب اجتماعی - مانند چین، کوبا، ایران، اتحاد جماهیر شوروی و ویتنام - حتی در مواجهه با بحران اقتصادی، شکست سیاست‌های گسترده، نارضایتی توده‌ای و فشار خارجی شدید تعداد کمی از خودکامگی های مدرن در مواجهه با چنین چالش های شدیدی جان سالم به در برده اند. استیون لویتسکی و لوکان وی با تکیه بر تحلیل تاریخی تطبیقی ​​استدلال می‌کنند که تلاش‌های رادیکال برای تغییر نظم اجتماعی و ژئوپلیتیکی باعث درگیری شدید ضدانقلابی می‌شود که در ابتدا بقای رژیم را تهدید می‌کند، اما در نهایت وحدت و دولت‌سازی را تقویت می‌کند که از اقتدارگرایی حمایت می‌کند. اگرچه اکثر دولت های انقلابی ضعیف شروع می شوند، اما بازیگران قدرتمند داخلی و خارجی را به چالش می کشند و اغلب باعث جنگ های داخلی یا خارجی می شوند. این جنگ‌های ضدانقلابی تهدیدی است که می‌تواند رژیم‌های جدید را نابود کند، مانند موارد افغانستان و کامبوج. با این حال، در میان رژیم‌هایی که زنده می‌مانند، درگیری‌های طولانی‌مدت منجر به ایجاد یک نخبگان حاکم منسجم و یک دستگاه قهری قدرتمند و وفادار می‌شود. این منجر به سقوط سازمان‌های رقیب و مراکز بدیل قدرت، مانند ارتش‌ها، کلیساها، سلطنت‌ها و زمین‌داران می‌شود و به تلقیح رژیم‌های انقلابی در برابر فرار نخبگان، کودتای نظامی و اعتراض توده‌ای کمک می‌کند - سه منبع اصلی فروپاشی استبدادی. با نگاهی به طیفی از رژیم‌های انقلابی و غیرانقلابی از سراسر جهان، انقلاب و دیکتاتوری نشان می‌دهد که چرا دولت‌هایی که از درگیری‌های خشونت‌آمیز بیرون می‌آیند، دوام می‌آورند.