جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

موضوع این مقاله مجادله های کلامی سال های اخیر در باب نسل پنجم نظریه های انقلاب است. پس از رخداد انقلاب های عربی در سال 2011 ، بحث های دامنه داری بین انقلاب پژوهان در خصوص چگونگی تحلیل و تبیین این رویدادها درگرفته است. مسئلۀ این مقاله ظهور نسل پنجم نظریه های انقلاب است. در این نوشتار با کمک روش تحلیل انتقادی، ضمن نقد نسل چهارم نظریه های انقلاب، در خصوص ظهور نسل پنجم بحث خواهد شد. نتایج حاصله از مباحث مطرح شده حاکی از آن است که رویدادهای انقلابی سه دهۀ اخیر فاقد برخی از مؤلفه های اساسی نسل چهارم نظریه های انقلاب(به طور خاص، وجود ایدئولوژی، رهبری و سازمان انقلابی) بوده اند. بنابراین «انقلاب» واجد تعریف جدیدی شده است« کنش جمعی اعتراضی، ناگهانی(تا حدودی)، نسبتاً آرام، غیر خشونت آمیز، همراه با بسیج توده ای، با بهره گیری گسترده از فضای مجازی و شبکه های اجتماعی، فاقد رهبری واحد و ایدئولوژی، همراه با دگرگونی سیاسی در راستای دموکراتیزه کردن فرایندهای حکومت گری». نظریۀ انقلاب «جدید» با فاصله گرفتن از انقلاب های اجتماعی(اسکاچ پل، فورن، گلدستون) و انقلاب های ایدئولوژی محور(فورن، گلدستون) در پی تحلیل فرایندی است که منجر به دگرگونی سیاسی در کشورهای استبدادی شده است