جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: فروید، بنیانگذار رویکرد روانکاوانه، که شعارهایش مشتمل بر انگیزه های «جنسی و پرخاشگری» و مشتقات آنها (انگیزه های منفی غیرقابل کنترل مانند خودخواهی و حسادت) است، هر چیزی مذهبی و معنوی را نفی می کند و کارایی این مفاهیم را برای فرد و جامعه نادیده می گیرد. . با این حال، از آنجایی که افراد در یک محیط فرهنگی خاص متولد می شوند، به طور مستقیم یا غیرمستقیم تحت تأثیر همه عناصر سازنده فرهنگ قرار می گیرند. مهمترین عامل مؤثر بر فرهنگ دین است که فروید آن را به عنوان یک توهم پذیرفته است. این که انسان از یک سو در تلاش برای درک و معنا بخشیدن به وجود خود است و از سوی دیگر اقداماتی برای آینده انجام می دهد، تأثیر دین و دینداری را در فرد بیشتر می کند. زیرا انسان با توانایی شناختی خود نه تنها به گذشته می اندیشد و امروز زندگی می کند، بلکه با توانایی خود تنظیمی خود برای آینده برنامه ریزی می کند و برای تحقق اموری که برنامه ریزی کرده است اقدام می کند. در این فرآیند، موانع پیش روی فرد ممکن است بر سلامت روان او تأثیر منفی بگذارد و همچنین مانع از تحقق افکارش شود. در این مرحله، باور مذهبی فرد نه تنها با شتاب برای نجات او را از ناامیدی باز می دارد، بلکه از دید خوش بینانه به زندگی حمایت می کند. شعور همنشینی با خدا که دینداری در اختیار فرد قرار می دهد، احساس و فکر امید و خوش بینی را نیز القا می کند. زیرا حق تعالی که فرد به آن معتقد است دارای قدرت و توان بی نهایت است، اگر تصور کند که کنترل زندگی از دست او خارج است، تصور اینکه کنترل در دست حق تعالی است، امید و خوش بینی را افزایش می دهد. سطوح فرد، و این به طور مثبت بر رفاه او منعکس می شود. به همین دلیل، روشن است که روانشناسی که کار خود را بر اساس فردی انجام می دهد، اگر با کنار گذاشتن تأثیر غیرقابل انکار دین بر فرد، سعی در شناخت انسان داشته باشد، نمی تواند نتایج سالمی به بار آورد. بر اساس چنین ایده ای، این پژوهش با هدف تعیین تأثیر یا تأثیرات دینداری بر سطح امید و خوش بینی افراد انجام شده است. در مورد پژوهش، افراد ارزشمند زیادی وجود دارند که از حمایت، کمک و تشویق آنها سپاسگزارم. در این زمینه ابتدا از استاد گرانقدرم جناب آقای پروفسور دکتر قدردانی می نمایم. دکتر.من می خواهم از فاروک KARACA تشکر کنم. به همین ترتیب، پروفسور که به اندازه کافی لطف داشت فهرستی طولانی از ادبیات مفهوم امید را برای من ارسال کرد. دکتر.Kaye A.To HERTH، پروفسور.دکتر.به ریموند پالوتزیان، پروفسور.دکتر.پروفسور Martin E.P.SELIGMAN برای اجازه استفاده از مقیاس خوش بینی که من در تحقیق استفاده کردم.دکتر.Esin TEZER و Prof.دکتر.پروفسور Gül AYDIN ​​که همیشه حمایت معنوی او را در کنار خود احساس می کردم. دکتر.پروفسور دکتر علی KANDEMİR برای کمک به تجزیه و تحلیل مقیاس امید Karaca-Kandemir (KKUÖ) در مرحله توسعه. مایلم از Ahmet Ragıp ÖZPOLAT و همه شرکت کنندگانی که در اجرای پرسشنامه های تحقیق کمک کردند و برای تکمیل پرسشنامه زحمت کشیدند تشکر کنم.