جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: سیره نویسی (یعنی آثاری درباره زندگی و سیره پیامبر) که از اواسط قرن دوم هجری در جهان اسلام پدیدار شد، منحصر به فرقه خاصی نبود، بلکه توسط گروه های مختلف اسلامی از جمله امامیه انجام می شد. منابع به تعداد قابل توجهی از سیره های تألیف علمای امامیه اشاره کرده اند. این آثار در دسته‌های مختلفی از جمله غزوات پیامبر (مغازی)، فضایل آن حضرت (فاضل)، شواهد نبوت (دلائل)، هیئت‌های پیامبر (ووفود)، روایات یا احادیث و مانند آن نوشته شده است. تحلیل متون موجود از این دسته‌ها به پیدایش الگویی در میان مؤلفان امامیه اشاره دارد که از نظر سیاق و روش با سنت رایج اهل سنت متفاوت است. بر این اساس، در این مقاله با رویکردی توصیفی به معرفی سیره نویسان مشهور امامیه می پردازیم و به دنبال آن به تحلیل محتوای آثار موجود آنان می پردازیم تا این حقیقت را تبیین و روشن کنیم که در دوره مورد بحث، سیره نویسی از سنت های رایج در میان امامیه بوده است. که در قالب ها و مدل های مختلف تداوم یافته است.

چکیده: یکی از سنت‌های تغییر ناپذیر الهی، سنت استخلاف است که به حاکمیت اولیای الهی بر زمین اشاره دارد. بر پایه این سنت دیرینه که بر اساس آیات قرآن در ملت‌های مختلف جریان داشته، رسول خدا (ص) نیز امام علی (ع) را به عنوان جانشین خود معرفی کرد. نوشتار حاضر درصدد پاسخگویی به این پرسش است که بر چه اساسی می‌توان جریان سنت استخلاف را در جانشینی علی (ع) از رسول خدا (ص) اثبات کرد؟ به منظور پاسخگویی به این پرسش، داده‌های تفسیری، تاریخی و روایی به شیوه کتابخانه‌ای گردآوری و به روش توصیفی-تحلیلی تبیین گردید. تبیین داده‌های گردآوری شده نشان داد که: اشاره و تصریح به جانشینی حضرت علی (ع) از سوی رسول خدا (ص) یک رویه در سیره ایشان بوده و آن حضرت با تکیه بر سنت الهی استخلاف در راستای جانشین برگزینی برای انبیای الهی، در مواقع گوناگون به جانشینی حضرت علی (ع) تصریح کرده است.