جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

نظرية «يين» و «يانگ» از بنيادي‌ترين ايده‌هاي فلسفي در تاريخ تفکر چين باستان است که به‌منظور تبيين و توجيه محيط کيهاني و موقعيت‌هاي انساني، ابداع شده است. اين نظريه بي‌گمان طبيعت و انسان را ماهيتاً متجانس لحاظ می‌کند و قوانين حاکم بر طبيعت را ساري در انسان مي‌داند. مقالة پیش‌‌رو با اتخاذ رهيافت تاريخي و تحليلي، در پي طرح اين ادعاست که نوآوري مکتب «يين‌يانگ» تنها در حد گردآوري اوليه و انتظام متعاقب باورهاي باستاني چين بوده و آموزه‌هاي آن همواره در لايه‌هاي پنهاني فرهنگ چيني از قبل وجود داشته است. يافته‌هاي این پژوهش حکايت از اين دارند که جان‌باوري، قول به همساني انسان و جهان، فرض حضور نيروهاي مذکر و مونث در تمام شئون حيات، و نيز رواج علوم و فنون غريبه به‌واسطة طبقة فانگ‌شيه از مهم‌ترين زمينه‌هاي اعتقادي ظهور مکتب يين‌يانگ است و اينکه کساني مثل تسوين و تونگ‌چونگ‌شو نه مبدع، بلکه در اصل تنها مدوِنان و مروجان نظريات سنتي چين باستان در قالب يک نظام فکري بوده‌اند.

ترجمه ماشینی : گفتمان فال، بررسی بلایای طبیعی نابهنجار و پدیده‌های آسمانی معجزه‌آسا، یک الگوی ایدئولوژیک پیچیده ارائه کرد که می‌توان از آن برای تبرئه کردن خلاف‌های حاکمیت و محکوم کردن حکومت‌های نادرست بوروکراسی امپراتوری استفاده کرد. اولین مدل از این مدل سیاسی، تجسم بهشت ​​اعلا و اعتلای مقام بهشت ​​است. از دیدگاه دانشمندان رو 儒 (کنفوسیوسیان)، استقرار اقتدار عالی بهشت ​​بر قلمرو انسانی و محدودیت حاکم در قدرت، تضمین کننده اصلاح اشتباهات سیاسی و همچنین راهی قابل اجرا برای دانشمندان ru برای مشارکت فعال در سیاست واقعی است. در دادگاه ظهور گفتمان فال در سلسله هان غربی 西漢 (202 پ. با این حال، کارآیی نظری آن توسط وانگ چونگ 王充 (27 - 97 پس از میلاد) در فصل "کیان گائو" 譴告 در تک نگاری استدلال متوازن (Lun Heng 論衡) زیر سوال رفته است. نقطه کانونی این مقاله، منطق ذاتی استدلال‌های وانگ چونگ در رد رادیکال ایده‌های فلسفی گفتمان فال هان است. وانگ چونگ با نشان دادن روش شناسی نادرست اصل توبیخ بهشت، نه تنها الگوی کنفوسیوسی را برای مجازات، و همچنین هشدار دادن به رفتار نادرست حاکم در سیاست، کاملاً رد کرده بود، بلکه ماهیت فعال بهشت ​​را به عنوان یک خدای انسان‌وار تضعیف کرد. در نهایت به ابتکارات حکیمان و شایستگان در دنیای دنیوی باز می گردد