جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : الهیات آچارد سنت ویکتور (1100-1171) به بهترین وجه از دریچه مشارکت در خدا درک می شود. او سه شیوه مشارکت را شناسایی می‌کند: خلقت، عدالت و سعادت. مشارکت از طریق آفرینش بیانگر تصویر مشترک خداوند است که در همه انسان ها وجود دارد. مشارکت با عدالت محور اصلی الهیات آچارد است و شامل افزایش فضیلت است که در عشق به خدا و همسایه آشکار می شود. در نهایت، مشارکت با سعادت وحدت ترینیتی است. حالت های مشارکت پیش رونده هستند و هر کدام بر اساس حالت قبلی است. مشارکت چارچوبی را ایجاد می‌کند که مسیح‌شناسی، پنوماتولوژی، الهیات تثلیثی، انسان‌شناسی الهیاتی، و اخلاق آچارد را قرار می‌دهد و همچنین الهیاتی را ایجاد می‌کند که فضیلت فردی را به عنوان نقطه شروع می‌گیرد. این چارچوب مشارکت، الهیات نظری و کاربرد عملی را پل می‌کند و جنبش‌های اصلاحی کلیسایی زمان او را منعکس می‌کند. نتیجه الهیات زندگی مسیحی است که تعادلی بین تفکر و عمل مشخص است. آچارد الاهیات محور مشارکت خود را از طریق استفاده از تصاویر تشبیهی که در خدمت آموزش و الهام بخشی هستند بیان می کند. من استدلال می کنم که آچارد نماد اصلی یک کلیسای جامع داخلی سه گانه است که توسط مسیح، از طریق فیض، در روح مؤمنان ساخته شده است. بنای این بنا با پیشرفت در زندگی معنوی، حرکت از مشارکت در خدا از طریق خلقت، عدالت و سعادت مطابقت دارد. الهیات آچارد رابطه ای پویا بین آموزه ها و تصاویر الهیات، بین آموزش و کاربرد، و بین زندگی کنونی و زندگی آینده ارائه می دهد.