جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : در سال 1933، رئیس جمهور فرانکلین روزولت، جان کولیر را به سمت کمیسر هندی ایالات متحده منصوب کرد. کالیر در اوایل قرن بیستم یک مددکار اجتماعی در شهر نیویورک و کالیفرنیا بود، اما تأثیرات شیوه زندگی صنعتی که دائماً شاهد آن بود، او را به شدت نسبت به توانایی دنیای مدرن برای پرورش و حفظ هر نوع زندگی سالم بدبین کرد. سیستم اجتماعی. در اوایل دهه 1920، او برای چندین ماه مهمان قبیله سرخپوستان تائوس پوئبلو بود و در طول اقامتش با این بومیان آمریکایی، عمیقاً تحت تأثیر نبوغ آنها در حفظ فرهنگی، در مواجهه با فشار تقریباً طاقت فرسا، قرار گرفت که کارکرد اصلی آن این بود. ایجاد و حفظ شخصیت های فردی و گروهی متعادل. در طول دهه 1920: او بی وقفه با هر قانون، فرمان اجرایی، یا فشار اجتماعی یا اقتصادی که یکی از آخرین تمدن های واقعاً انسانی روی زمین را به خطر می انداخت، مبارزه می کرد. زمانی که او کمیسر شد، برنامه‌ای را برای احیای ساختارهای قبیله‌ای، نظام‌های قدرت و موقعیت، زبان‌ها، مذاهب و سایر جنبه‌های حیاتی وجودشان ایجاد کرد. او این موضوع را با طرحی جامع برای بهبود اقتصادی، آموزشی و بهداشتی پشتیبانی کرد تا بومیان بتوانند به طور محکم در نوع زندگی مورد نظر خود تثبیت شوند. یکی از گروه‌هایی که با این سیاست کولیر مخالفت کردند، مبلغان پروتستان بودند که در میان بومیان کار می‌کردند. آنها از همان روزهای اولیه مأموریت خود، وظیفه «متمدن کردن» سرخپوستان و کمک به او را برای جذب در جامعه بزرگتر آمریکا، جایی که می توانست آسانتر و مؤثرتر به عنوان یک مسیحی عمل کند، قرار داده بودند. بنابراین، آنها از تلاش کولیر برای ترویج جداسازی، انزوا، و بازگشت به سبک زندگی اصلی ناامید شدند، اگرچه آنها جنبه های دیگر کار او را تأیید کردند. این پایان نامه به بررسی فلسفه و برنامه کولیر در اداره هند از طریق نوشته های خود و از طریق گزارش های اجرایی می پردازد، عمق و اهمیت مأموریت های هندی آنها در کلیساهای پروتستان را بررسی می کند و سپس واکنش منفی پروتستان ها به کمیساریای کولیر را بیان و تحلیل می کند. در تلاش است تا ماهیت رویارویی بین دو نیروی قدرتمند در زندگی آمریکایی را بررسی کند. نتیجه کلی که از این کار به دست می آید این است که انتصاب کولیر اولین شکست واقعی در همکاری کلیسا و دولت در امور هند است. کولیر شروع به سکولاریزاسیون دفتر کرد که تا امروز ادامه دارد. مبلغان به معنای این سکولاریزاسیون برای آینده خود پی بردند و به آن پاسخ دادند. هر دو طرف حول استانداردهای ایدئولوژیک جمع شده بودند (کلیسا به الهیات خود متعهد بود، کولیر به اعتقادات جامعه شناختی خود) و نه می توانستند و نه می توانستند تسلیم شوند. بنابراین مبلغان تمایل داشتند که نقش اصلی خود را در اداره امور هند به عهده بگیرند.