جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : موضوع این پایان نامه با استفاده از مطالعه تطبیقی ​​جان وسلی و جان کاب به سمت مدلی از هستی شناسی سکونت الهی حرکت می کند. مسئله هدف این پژوهش بررسی و تحلیل نوشته‌های وسلی و کاب به منظور ارائه مدل‌های آن‌ها از ماهیت هستی‌شناختی مقیم الهی-انسانی است. علاوه بر این، تلاش خواهد شد تا مدل های آنها بر اساس تفاسیر آنها از رومیان 6-8 در مقایسه با یکدیگر و بورس تحصیلی منتخب ارزیابی شود. منابع منابع مورد استفاده در این تحقیق شامل اما نه محدود به آثار مکتوب جان وسلی و جان کاب، محققان فعلی وسلیان و پروسیس، تحقیقاتی که درگیر درک تاریخی ساکنان الهی-انسانی است، و دانشمندان منتخب تفسیری فعلی است. نتیجه گیری جان وسلی یک درک کلاسیک خداباورانه از اتحاد هستی‌شناختی روح القدس با روح ارائه می‌کند. جان کاب یک مدل هستی‌شناختی شامل، غیر ماهوی و پانانتئیستی ساخته است. هنگامی که با دانشمندان تفسیری منتخب در مورد نحوه تأثیر درک آنها از سکونت الهی-انسانی بر تفسیر رومیان 6-8 مقایسه می شود، چالش های مهمی وجود دارد. این مطالعه نشان می‌دهد که پژوهش‌های تفسیری منتخب کنونی در حال دور شدن از یک درک هستی‌شناختی در مورد اتحاد ساکنان الهی-انسان است. محتمل‌ترین گزینه برای ماهیت هستی‌شناختی این فرآیند، دگرگونی بالقوه ایماندار است که از طریق درگیری بین‌فردی با روح‌القدس با مسیح متحد می‌شود. وسلی و کاب هر دو از یک فرآیند دگرگونی کل نگر برای فردی که از مسیح پیروی می کند، هم در انگیزه درونی و هم در اعمال بیرونی حمایت می کنند، با این حال، آنها همچنین یک اتحاد هستی شناختی را چه با روح و چه به صورت پانانتئیستی آموزش می دهند. این نتایج مستلزم مطالعه متعارف بیشتر به منظور ساختن یک مدل کتاب مقدسی تر از ساکن شدن الهی-انسان است.

ترجمه ماشینی: در بیست و پنج سال گذشته، تلاش برای درک روش های دیگران، بحث های دینی را در سطوح مختلف احیا کرده است. وارد دورانی شده ایم که از آن به عنوان «عصر گفتگو» یاد شده است. اما ماهیت چنین گفت وگویی باید چگونه باشد؟ و هدف آن چه باید باشد؟ به راستی رابطه صحیح بین جوامع مختلف اعتقادی چیست؟ در این کتاب، ساندرا بی لوبارسکی پاسخ های جدیدی به این پرسش های به موقع ارائه می دهد. او با تأیید "کثرت گرایی واقعی" شروع می کند، این موضع که بیش از یک سنت "حقیقت را بیان می کند" - یک "واقعیت مبارک" که ما را قادر می سازد بینش خود را از حقیقت از طریق گشودن به ادراکات دیگران گسترش دهیم. او با استفاده از مفهوم «گفتگوی دگرگون‌کننده» (اصطلاحی که از الهی‌دان جان بی‌. کاب جونیور وام گرفته شده است)، روشی را برای مواجهه با سنت‌ها در عصر کثرت‌گرایی دینی ارائه می‌کند - روشی که نه مستلزم از دست دادن ویژگی‌های خاص است و نه کاهش خاصیت. نزول به نسبی گرایی در زمینه‌های یهودی، لوبارسکی استدلال می‌کند که میثاق نواشید، رویکرد یهودیان پیشامدرن به غیریهودیان، چارچوبی ناکافی برای گفت‌وگوی امروزی است زیرا هیچ ارزش مستقلی برای هیچ سنت غیریهودی قائل نیست. او سپس به دیدگاه‌های بین‌مذهبی چهار متفکر مدرن یهودی مهم: لئو باک، فرانتس روزنزوایگ، مارتین بوبر و مردخای کاپلان توجه جدی می‌کند. او با اذعان به بدهی فکری عظیم ما به آنها، با این وجود خواستار حرکتی فراتر از مدارا و فراتر از قدردانی متقابل به سمت گفتگو است که ممکن است سنت‌های ما را متحول کند.