جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: شرورهای تئودیسه اثر ترنس تیلی که در سال 1991 منتشر شد، هم در نقدها و هم در سمپوزیومی که توسط انجمن الهیات کالج سازماندهی شده بود، مورد ارزیابی فراوانی قرار گرفت. تز تیلی به وضوح بیان می کند: «نتیجه من این است که تئودیسه به عنوان یک عمل گفتمانی باید این باشد. رها شده است زیرا عمل تئودیسه مشکلات شر را حل نمی کند و شر را ایجاد می کند». تیلی برای تثبیت تز خود رویکردی سه جانبه دارد: نخست، او نظریه گفتار-کنش را با اشاره ای خاص به گفتمان دینی ارائه می کند. ثانیاً، او نشان می‌دهد که چگونه تئودیست‌ها نکات غیروابسته متون کلاسیکی را که برای حمایت از استدلال‌های خود به کار می‌بردند (کتاب ایوب، انچیریدیون آگوستین، تسلیت فلسفه بوئتیوس، گفتگوهای هیوم در مورد دین طبیعی، و جورج الیوت و سوم آدام بید) اشتباه برداشت کرده‌اند. او هم بر اساس نظریه گفتار-عمل و هم بر اساس تحلیل متون کلاسیک فوق الذکر، استدلال می کند که تئودیسه به عنوان یک عمل گفتمانی «غیرعملی» است، تمرکزی آکادمیک دارد، منابع کلاسیک را نادرست می خواند، و شر را به انتزاع تبدیل می کند. تئودیسی، تیلی بیشتر می‌گوید، گفتمانی قاطعانه نیست، بلکه بیانی است که واقعیت شر را در بر می‌گیرد و محو می‌کند و بنابراین باید با آن مقابله کرد.