جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : پایان نامه من بر سه متفکر یهودی مدرن - یشایاهو لیبوویتز، دیوید هارتمن و جوزف سولوویچیک - و رابطه فلسفی آنها با و استفاده از میمونید متمرکز است. Maimonides متفکر اصلی و سنگ محک فلسفه یهود است که تنها آکویناس در الهیات کاتولیک با او مطابقت دارد. مقاله اول به ماهیت هالاخا در فصول پایانی راهنمای افراد سرگشته و درک فرمالیستی لایبوویتز از قانون از طریق آن فصل ها می پردازد. من از این خوانش Maimonides با استفاده از استدلال تحریک آمیز دیوید شاتز دفاع می کنم که 3.51 و نه 3.54 پایان واقعی راهنما را تشکیل می دهد. با این استدلال، خوانش لایبویتزی از نتیجه، قابل قبول و وفادار به هدف میمونیدس در راهنما است. مقاله میانی، فلسفه هالاخا هارتمن را در ارتباط با فلسفه هالاخا میمونیدس پوشش می دهد. سه جنبه کنترل کننده فلسفه هارتمن بررسی می شود: کثرت گرایی، عقل گرایی و لیفنیم می شورات هادین. من سعی می کنم استفاده هارتمن از Maimonides را در تعیین این جنبه ها ارزیابی کنم و تفاسیر او از رامبام را به طور کلی در اشتباه بدانم. مقاله پایانی به بخش دوم نادیده گرفته شده انسان هالاخیک سولوویچیک و استفاده بی‌وقفه او از میمونیدس برای شکل دادن به مفاهیم خلقت، مشیت الهی، زمان و نبوت می‌پردازد. من استدلال می کنم که استفاده Soloveitchik از Maimonides نزدیکترین به اهداف رامبام است، اما کمترین خطر را نیز به همراه دارد. در عوض، Soloveitchik از Maimonides به عنوان یک تکیه گاه و پشتیبانی برای دفاع از دیدگاه کاملاً جدید و کاملاً عجیب خود از وجود فردی مشاهده گر در دوران مدرن استفاده می کند.