جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

تمدن و تمدن آفرینی در زندگی اجتماعی بشر از موضوعاتی است که همواره مورد توجه مورخان و اندیشمندان بوده و هست. با توجه به اینکه دنیای معاصر نیازمند شناخت و بهره‌مندی از آموزه‌های ناب و حقیقی جهان اسلام است، این مقاله با استفاده از آیات قرآن کریم، منابع تفسیری و تاریخی و منابعی که به مسائل اجتماعی پرداخته‌اند، تمدن آفرینی را تبیین و بررسی می کند. در پژوهش حاضر پس از بررسی مفهومی واژه‌های تمدن، فرهنگ و دین، دین الهی به عنوان عامل تعیین‌ کننده در ایجاد تمدن، فرهنگ و سبک ‌زندگی معنوی و مادی جامعه بشری شناخته شده که از توانایی لازم در ایجاد تمدن پایدار، شکوفا و سعادتمندانه برخوردار است. هدف از این تحقیق بیان این مسئله است که دین و انبیاء الهی با ظهور در میان جوامع، پیام‌ها و قوانین سیاسی، اجتماعی، تربیتی و اخلاقی ناب برای تمدن‌آفرینی و اداره جوامع انسانی آورده‌اند؛ در نتیجه پیامبران الهی در ابعاد گوناگون معرفتی، اخلاقی، فرهنگی، اجتماعی و سیاسی به عنوان انسان‌های برجسته‌ الهی در میان بشریت نقش مؤثری در تصحیح عقاید، افکار، اندیشه و تمدن جامعه انسانی داشته‌اند و تعالیم آنان نیروی لازم را برای ایجاد توسعه و تحول در تمامی بخش‌های اجتماعی دارد. در تمدن‌هایی که محل ظهور انبیاء الهی بوده پیامبران همواره نقش اول را در تکوین ساختار تمدن‌ها به ویژه در تعلیم و تربیت و چگونه زیستن انسان ها و مدیریت اجتماعی و معارضه با حکام جور را بر عهده داشته‌اند و رهنمودهای آنها هدایتگر جامعه بشری در سخت ترین شرایط بوده است. در این مقاله سعی شده است مهد تمدن‌هایی که محل ظهور انبیاء الهی بوده و برخی عوامل فروپاشی آنها بررسی شود.