جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ایده خیر که از ابداعات اولیه افلاطون بوده است تأثیر به سزایی بر متفکران سنت‌گرا داشته است. سنت‌گرایی جریانی فکری است در قرن بیستم میلادی در غرب توسط افرادی مانند، گنون، کوماراسوامی و شوان آغاز شد و تا امروز نیز توسط افرادی نظیر سید حسین نصر ادامه پیدا کرده است.در این تحقیق، ضمن بررسی نظرات سنت‌گرایان مختلف ، بیشتر به نظرات نصر توجه شده است زیرا نزد وی هنر و سنت‌گرایی در ارتباط مستقیم با یکدیگر هستند و لذا او به آن ها توجه زیادی کرده است.زیبایی بخشیدن به ماده، زدودن کدورت و تبدیل آن به مظهری از مراتب برتر هستی، که هدف هنرقدسی و فی الواقع هنر سنتی است، مستلزم سنت روحانی زنده و پویایی است تا تصور عالم معقول را میسر سازد و راه را برای شناخت سر درونی نماد یا سمبل هموار نماید..نگارنده در این تحقیق ضمن بررسی اجمالی نظریه مثّل افلاطونی ، سعی کرده آنرا با نظریه سنت‌گرایان کنار هم قرار داده و خیر و فضیلت را در هنر از نظر سنت‌گرایان مورد تحلیل قرار دهد و به این پرسش که آیا رابطه‌ای بین این دو وجود دارد یا نه پاسخ دهد. از جمله اهدافی که در این تحقیق به آن پرداخته شده است ، بررسی ایده خیر در کار هنری است که جزء مطالب اصلی سنت گرایان راجع به هنر می‌باشد ؛ تا آنجا که آنها هنر را تابع معنویت می دانند و در نهایت منجر به ایده خیر ومقتضیات اخلاقی می‌گردد. از جمله موضوعاتی که در این تحقیق به آنها پرداخته شودمی‌توان به جایگاه هنر و معنویت از نظر سنت‌گرایان و ویژگی‌های معنوی هنر از نظر آنها ،همچنین به رابطه بین هنر و مقتضیات اخلاقی اشاره کرد.این تحقیق ضمن بررسی نظریات سنت‌گرایان راجع به هنر سنتی، و در نهایت جمع آوری نظرات آنها راجع به هنرمند سنت‌گرا در نتیجه می‌گیرد از آنجایی که یک هنرمند سنتی هنر را در ارتباط مستقیم با معرفت می‌داند و باید در هنر خود فضیلت متعالی را وانمود کند، پس قبل از هر چیز خود باید واجد این فضیلت گردد و زمانی که واجد این فضیلت گردید وظیفه تعلیمی هنر آغاز خواهدشد.مطالب این تحقیق به صورت کتابخانه ای جمع آوری شده است که از نظر هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی می‌باشد.