جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

در جواب ايراد بعض معاندين که چرا ايشان در اوائل مصنفات، خود را بلفظ - اثيم - توصيف نموده و اين خود اقرار به گناه است. اين رساله نيز چاپ شده است. (فاضل) [کتابخانه جامع گوهرشاد 2/875]

مختصريست در اصول عقائد و اخلاق. تاريخ ختم تأليف: شب دوشنبه هفت شب گذشته از جمادي الآخر 1268 در ديه لنگر. (مهدي ولائي) در کلام به روش شيعيان شيخي در پاره اي از مسائل اعتقادي مربوط به توحيد و نفس انساني و تشويق به طرد و راندن راهزنان ديني انسانها، با شواهدي از آيات كريمه و احاديث اهل بيت عليهم السلام که در 7 جمادي الثاني 1268 در لنجر از دهات كرمان نگاشته است در آن دو اشراق است داراي چند سماوات مشتمل بر نجوم (الاشراق الاول في طرد الشياطين عن سماوات عقائد المؤمنين، الاشراق الثاني في دفع بعض الخطرات و الوساوس.) اين رساله در 1267 به چاپ رسيده است. رساله در اصول دين و اخلاق و مطالب مربوط بعقايد است كه ضمن دو اشراق صورت گرفته: اشراق اول در عنوان 9 آسمان و اشراق دوم در 7 زمين انجاميده و در جمادي الثاني 1268 از آن فراغت يافته نسخه در تبريز بچاپ رسيده. (مهدي ولايي) در اين كتاب بعضي از مسائل اعتقادي مربوط به خداشناسي و نفس انساني و دور نمودن شياطين از نفوس مؤمنين، به روش خاص شيخيه و با شواهد از آيات و احاديث، دردو اشراق و هر كدام داراي سماوات و نجوم، تنظيم شده و شب دوشنبه هفتم جمادي الاخر 1268در قريه لنجر بپايان رسيده است (سيد احمد اشكوري) تأليف 1268، فصول آن با عنوان هاي نجم، نجم مشخص شده است. (محمد شيرواني) [فهرست احسائي 2/188؛ فهرست سپهسالار 5/5؛ فهرست آستان قدس 4/102 و 11/136و مرعشي 18/263؛ عكسي مركز احياء ميراث 2/126 و 4/6؛ حضرت معصومه 1/306؛ كتابخانه وزيري 3/878 و 3/1109؛ مجلس شورا 12/68؛ دانشگاه تهران 16/224؛ ذريعه 10/164؛ نسخه پژوهي 3/160؛ فهرست الفبائي آستان قدس ص 277؛ مطالعات اسلامي ص 84؛ رايانه آستان قدس]

در چگونگي علم حضرت پيامبر اكرم و اهل بيت وي عليهم السلام و آنچه كه علم آن اختصاص به خداوند متعال دارد كه طي بحثي با سيد محمد بن افضل قائني گفتگو شده پس از آن برشته تحرير در آمده و بروز دوشنبه يازدهم صفر 1272 پايان يافته است. (سيد احمد اشكوري) در چگونگي علم آل محمد عليهم السلام و اينكه بر همه چيز احاطه دارند، كه در اثر اختلاف اهالي قراباغ در اين موضوع، طي يك مقدمه و چند فصل نگاشته شده است. (سيد احمد اشكوري) [مرعشي 13/17 و 9/229و 28/538؛ ريحانة الادب 5/51]

پاسخي است به سؤالات يکي ازفضلاي مراغه که توسط شاهزاده طهماسب ميرزا بدست وي رسيده است. سائل در آن به عقايد شيخ احمد احسائي در حقيقه اجسام واجساد ومعاد ايراد گرفته، وکرماني درجواب درمقام دفاع ازاحسايي برآمده است.

پاسخ نامه ملا عبدالخالق كه بابي شده و دونامه به نگارنده اين پاسخ كه گويا همان حاج كريم خان باشد نوشته بود و او نامه نخست را در چهار هزار بيت پاسخ داده و اين كه در نسخه ماست پاسخ نامه دوم است، پاسخ گو، وي را از پيروي باب بر حذر مي دارد و به گفته خود اين نامه را به منظور «اتمام حجت» براي وي مي نگارد. [مدرسه حجتيه ص 105]

رساله اي مختصر درپاسخ به سوالات کلامي که عباس ميرزا وليعهد فتحعلي شاه به مؤلف فرستاده وخواهان پاسخ مجمل وکوتاه شده است، مؤلف سؤالات را ترجمه وبمنزله متن وجوابهاي خود را بمنزله شرح آنها قرارداده است، اين رساله در هشتم ذيقعده 1277 ق پايان يافته است.

پاسخ به پرسش کسي است که سخني را به سيدکاظم رشتي نسبت داده به اين مضمون که رشتي گفته است درعصرغيبت واجب است عالم عارفي باشدکه فيض را از امام عصر (ع) دريافت نمايد وبه رعيت برساند، مجيب که ظاهراً کريم خان کرماني است ضمن تکذيب چنين نسبتي به رشتي، بر بطلان اين سخن ادله اي اقامه مي نمايد

پاسخ پرسشي است از چگونگي طي الارض در يك مقدمه و چهارفصل، و كرماني آن را روز شنبه بيست و ششم ربيع الاول 1266 به پايان برده است. (سيد حسن نقيبي) [حضرت معصومه 1/375]

سؤالاتي است كه حاج محمد صادق اصفهاني از حاج محمد كريم خان كرماني متوفي 1288 هـ ق، نموده است و پاسخ دريافت داشته برخي از اينها عربي و قسمتي هم بفارسي ميباشد. تاريخ تأليف روز سه شنبه 8 شوال 1270 هـ ق، است. [الهيات مشهد 2/434]