جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: در این کتاب، خواننده دو متن (کتاب امکنه مغلطه و کتاب جدل) را می‌یابد که برای اولین بار تحقیق شده، این کتاب توسط فیلسوف و پزشک اندلسی ابن تملوس (متوفی 620 ق / 1223) تألیف شده است. آنها بخشی از یک کتاب عظیم در منطق هستند (Khazana El Escorial, Cr. 649, 1 v-172r) و موضوع دو متن نظری و علمی است، زیرا آنها صنایع سفسطه و استدلال را بررسی می کنند. این دو متن بسیار حائز اهمیت است و این از موارد زیر آشکار می شود: اولاً گواهی مادی بر استمرار علوم عقلی در سرزمین اندلس و مراکش پس از وفات ابن رشد (595ق / 1198م) می دهند. این بر خلاف این است که ابوالولید شاگردان غرب اسلامی را رها نکرد تا بعد از خود به بررسی علمی بپردازند. ثانیاً، بر خلاف آنچه اسین بلاسیوس نتیجه گرفت و دیگران چندین دهه پس از او این را ادامه دادند و تکرار کردند، از درون متون به ویژه در مورد شاگردی ابن تملوس از ابن رشد شهادت می دهند. این دو متن به وضوح میزان ارتباط اندیشه ابن تملوس با متون منطقی ابن رشد را آشکار می کند و این دو متن، ثالثاً گواه میزان تعامل علمی در سطح حرکت اندیشه ها میان شرق و غرب است. زیرا میزان تأثیر ابن تملوس شاگرد ابن رشد از ابونصر فارابی ملقب به معلم دوم (339ق./950م) در دو عقیده خود در منطق برهان و منطق سفسطه و دو متن با مباحث منطقی مطرح شده در آنها، چهارم، بر شخصیت فکری ابن تملوس و فقه نظری او گواهی می دهد.